Το πρώτο γερμανικό «ναι» στην εγγύηση καταθέσεων

Το δρόμο για την κοινή ευρωπαϊκή εγγύηση στις τραπεζικές καταθέσεις ανοίγει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Όλαφ Σολτς, ταυτόχρονα όμως θέτει σκληρούς όρους για να προσυπογράψει το Βερολίνο την εγγύηση καταθέσεων, ζητώντας, μεταξύ άλλων, την επιτάχυνση της μείωσης των μη εξυπηρετούμενων δανείων σε χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα.

Σε άρθρο του στους Financial Times, ο σοσιαλδημοκράτης πολιτικός δηλώνει για πρώτη φορά ότι η Γερμανία είναι έτοιμη να άρει τις ενστάσεις της στο θέμα της τραπεζικής ένωσης της Ευρώπης. «Είναι αδήριτη η ανάγκη εμβάθυνσης και ολοκλήρωσης της ευρωπαϊκής τραπεζικής ένωσης. Ύστερα από χρόνια συζητήσεων, το αδιέξοδο πρέπει να αρθεί», τονίζει χαρακτηριστικά.

Το μεγαλύτερο εμπόδιο, ως τώρα, στις συζητήσεις για την τραπεζική ένωση ήταν η άρνηση της Γερμανίας να καθιερωθεί ένα κοινό σχήμα στην ευρωζώνη για την εγγύηση καταθέσεων μέχρι του ποσού των 100.000 ευρώ, καθώς οι Γερμανοί φοβούνται ότι θα κληθούν να πληρώσουν για τα προβλήματα αδύναμων τραπεζικών συστημάτων της ευρωζώνης, όπως το ιταλικό ή το ελληνικό.

Το νέο στοιχείο που έχει ανακύψει, όμως, και φαίνεται ότι αλλάζει τις αντιλήψεις στο Βερολίνο, είναι το Brexit. Όπως τονίζει ο Σολτς, το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα χάσει, λόγω του Brexit, το Σίτι του Λονδίνου, δηλαδή το μεγαλύτερο χρηματοπιστωτικό κέντρο της, σημαίνει ότι είναι η ώρα για την Ε.Ε. να προωθήσει την καλύτερη ενοποίηση του δικού της τραπεζικού συστήματος.

Σκληροί όροι

Όμως, η Γερμανία δεν σκοπεύει να προσφέρει την εγγύηση της για τις καταθέσεις άνευ όρων. Αντίθετα, θέτει αρκετές και δύσκολες προϋποθέσεις στους εταίρους της:

1. Να καθιερωθούν αυστηροί κανόνες που θα αφαιρούν τα κίνητρα στις τράπεζες να αγοράζουν ομόλογα των κρατών τους. Αυτό σημαίνει ότι τα κρατικά ομόλογα θα πρέπει να πάψουν να σταθμίζονται ως μηδενικού κινδύνου, ώστε να υποχρεωθούν οι τράπεζες (πρωτίστως της Ιταλίας…) να βάζουν στην άκρη κεφάλαιο για τα ομόλογα που διακρατούν.
2. Να επιταχυνθεί περαιτέρω η μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Αυτή η απαίτηση θα δημιουργήσει σοβαρές δυσκολίες όχι μόνο στην Ιταλία, που έχει το μεγαλύτερο ποσό μη εξυπηρετούμενων δανείων ως απόλυτο μέγεθος, αλλά και στην Ελλάδα, όπου τα προβληματικά δάνεια ξεπερνούν το 50% του ΑΕΠ και η πρόοδος στη μείωσή τους είναι πολύ αργή ως τώρα.
3. Να καθιερωθούν κοινοί ευρωπαϊκοί κανόνες για τον υπολογισμό των φορολογητέων κερδών των επιχειρήσεων, αλλά και να ενοποιηθεί το πτωχευτικό δίκαιο, ώστε να είναι βέβαιο ότι οι πιστωτές των τραπεζών θα πληρώνουν το δικό τους τίμημα σε περίπτωση κατάρρευσης και δεν θα βρίσκουν καταφύγιο σε ρυθμίσεις εθνικών νομοθεσιών.

Οι προτάσεις Σολτς προς το παρόν κατατίθενται ως προσωπικές του ιδέες, που δεν έχουν πάρει την έγκριση της καγκελαρίου Μέρκελ, ενώ είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν αντιρρήσεις από τα πιο συντηρητικά στοιχεία του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος. Όμως, σε κάθε περίπτωση, δίνουν ώθηση για να «ξεκολλήσει» η διαπραγμάτευση για την τραπεζική ένωση, που ως τώρα φαινόταν ότι θα «σέρνεται» για πολύ, χωρίς αποτελέσματα.