Οι δηλώσεις που θα κάνει σήμερα ο υπουργός Ανάπτυξης είναι καλοδεχούμενες.
Ο κ. Γεωργιάδης θα υπογράψει την πρώτη οικοδομική άδεια για την έναρξη εργασιών στο γήπεδο golf της επένδυσης Kilada Hills, στην Αργολίδα. Και έχει καλέσει τον Τύπο να καλύψει την τελετή υπογραφής.
Πρόκειται για μια από τις επενδύσεις που προωθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Όπως φαίνεται να συμβαίνει και με το Ελληνικό, "ξεμπλοκάρει" η επένδυση Kilada Hills μετά από χρόνια. Με αυτό τον τρόπο συντηρείται το φιλο-επενδυτικό προφίλ της κυβέρνησης και καλλιεργείται, επίσης, μια αισιοδοξία στους επιχειρηματίες και τους πολίτες. Τουλάχιστον, έτσι πάει το αφήγημα του Μαξίμου.
Όμως, εδώ βρίσκεται και ο κίνδυνος που ελλοχεύει για την κυβέρνηση. Ο κίνδυνος της υπερβολικής αισιοδοξίας, ο κίνδυνος της έλλειψης ουσίας και ο κίνδυνος των πολλών...ανακοινώσεων.
Φαίνεται ότι υπάρχει μια βιασύνη από την κυβέρνηση να δείξει έργο, να τρέξει όσο πιο γρήγορα γίνεται ώστε να αποδείξει ότι τα καταφέρνει εκεί που απέτυχαν "οι προηγούμενοι". Αλλά σε μια οικονομία που το εργατικό κόστος "πνίγει" τους εργοδότες, είναι δύσκολο να δείξουν ενθουσιασμό οι επιχειρηματίες. Σε μια οικονομία που δεν προλαβαίνουν οι πολίτες να πληρώνουν φόρους, είναι αδύνατον να χαρούν.
Η ανακοίνωση για μια επένδυση που συνολικά κυμαίνεται στα 400 εκατομμύρια ευρώ μοιάζει με κάτι πολύ ξένο στον πολίτη και στην καθημερινότητα του, μοιάζει με μια γιορτή που γίνεται σε ξένη χώρα. Ναι μεν ευχάριστο, αλλά μακριά από τα προβλήματα μας.
Για να δείξει η κυβέρνηση ότι επιστρέφει στην κανονικότητα η Ελλάδα, ίσως θα έπρεπε να υπογράφει οικοδομικές άδειες χωρίς να παραβρίσκεται ο Τύπος. Όπως γίνεται σε μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα. Όταν ετοιμάζεις δημόσιες δηλώσεις για ένα τέτοιο θέμα, επιβεβαιώνεις ότι δεν είμαστε μια κανονική χώρα. Μάλλον, το αντίθετο λες. Ότι μια διαδικασία που θα έπρεπε να περνάει απαρατήρητη είναι αφορμή για δηλώσεις και κάμερες.
Ας λειτουργήσουν οι δημόσιες υπηρεσίες μέσα από τις μεταρρυθμίσεις και ας αφήσει η κυβέρνηση τον πολίτη να διατυμπανίζει την δουλειά της.