Μετά από 27 «βαρετές» συνεδριάσεις στενού εύρους διακύμανσης, ο Γενικός Δείκτης επιδιώκει να κατοχυρώσει την παραμονή του πάνω από τη στήριξη των 1.450 μονάδων, με το επόμενο μεγάλο «στοίχημα» να είναι η υπέρβαση του υπερδεκατούς υψηλού, το οποίο βρίσκεται λίγο υψηλότερα από τις 1.500.
Όπως φαίνεται, η αγορά πήρε αρκετές «ανάσες» και ξεπέρασε την οποία «υψοφοβία», με την γενική τάση να παραμένει ανοδική στα διάφορα χρονικά πλαίσια ανάλυσης. Άπαξ και ολοκληρώθηκαν οι προγραμματισμένες αναδιαρθρώσεις δεικτών που συμπεριλαμβάνουν ελληνικούς τίτλους, το rebalancing των χαρτοφυλακίων που τους ακολουθούν και οι ετυμηγορίες των ξένων οίκων για το ελληνικό αξιόχρεο, πλέον στο επίκεντρο περνάει στο placement της Εθνικής Τράπεζας.
Προφανώς και τα «μεγάλα κεφάλια» επιθυμούν την επιτυχή περάτωση του placement, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το «κλίμα» που («πρέπει» να) επικρατεί στη λεωφόρο Αθηνών. Σε αυτά τα πλαίσια, η τραπεζοκεντρικότητα του ΧΑ όχι μόνο διατηρείται αλλά και ενισχύεται μετά και την καλοδεχούμενη επιστροφή της Τράπεζας Κύπρου στο ΧΑ και ενόψει της (μεγάλης) προσφοράς τίτλων της ΕΤΕ.
Δεδομένων των συνθηκών, παραμένουμε σταθεροί στην άποψη ότι στο ταμπλό υπάρχουν αρκετές (λιγότερο γνωστές) μετοχές - διαμάντια που αναζητούν τους επόμενους κατόχους τους, επενδυτές οι οποίοι εκτιμούν και επιβραβεύουν επιχειρήσεις με υγιές cash flow, υψηλή και διατηρήσιμη μερισματική απόδοση και ευοίωνο outlook. «Πεδίον δόξης λαμπρόν», λοιπόν, για τους ντόπιους stock pickers, που σημειωτέον δεν χρειάζεται να έχουν το... ταλέντο του Γουόρεν Μπάφετ για να ανακαλύψουν τις εν λόγω επενδυτικές ευκαιρίες.
Σε ευρύτερο επίπεδο, τα ιστορικά ρεκόρ στους ξένους δείκτες-οδηγούς, οι ευνοϊκότερες συνθήκες χρηματοπιστωτικής ρευστότητας που οφείλονται στην αποκλιμάκωση των επιτοκίων των Κεντρικών τραπεζών και το window dressing συνδράμουν τη βελτίωση των αποτιμήσεων λίγο πριν τη λήξη του 3ου τριμήνου.
Τα macro data δημιουργούν μεν αμφιβολίες σχετικά με την ευρωστία και την κατεύθυνση των μεγάλων οικονομιών (ΗΠΑ, Κίνα, Ευρωζώνη), κάτι όμως που γίνεται «βούτυρο στο ψωμί» των αγορών οι οποίες εν τέλει «γιορτάζουν τα άσχημα νέα σαν να είναι καλά», έχοντας την πεποίθηση ότι οι επιθετικές μειώσεις στο κόστος του χρήματος θα συνεχιστούν, σενάριο που θα βελτίωνε, εκτός των άλλων, τις δυνατότητες χρηματοδότησης επιχειρήσεων και νοικοκυριών και θα αύξανε τεχνικά τις προεξοφλούμενες τιμές-στόχους των εισηγμένων.
* Ο Πέτρος Στεριώτης είναι πιστοποιημένος τεχνικός αναλυτής.
Αποποίηση ευθύνης: Tο άρθρο έχει ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν αποτελεί πρόταση αγοράς, πώλησης ή διακράτησης οιουδήποτε χρηματιστηριακώς διαπραγματευόμενου προϊόντος.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
