Η «κορδέλα» του ελληνικού Χρηματιστηρίου «μίλησε» στις τελευταίες ανοδικές συνεδριάσεις, με τον Γενικό Δείκτη σε υψηλά 13 ετών και αφήνοντας πίσω του για την ώρα τα επίπεδα ρευστοποίησης που οφείλονται στην σύγκρουση της Μέσης Ανατολής.
Η διαφαινόμενη υποχώρηση του γεωπολιτικού κινδύνου αλλά και ο «μπαλαντέρ» των επιτοκίων που μπορούνε να «παίξουνε» οι Κεντρικές Τράπεζες όταν «γίνεται η στραβή» στο διεθνές οικονομικό ή στρατιωτικό περιβάλλον, ανακουφίζουν τους longs και βάζουν «μαξιλάρι ασφαλείας» κάτω από τις μετοχικές αποτιμήσεις.
Στο ΧΑ, η συνολική κεφαλαιοποίηση ξεπέρασε εκ νέου το ορόσημο των 100 δισ. ευρώ, ποσό που εκτιμούμε ιδιαίτερα δεδομένου του πρόσφατου παρελθόντος, από την άλλη όμως επισημάνουμε ότι είναι ιδιαίτερα μικρό για τους διεθνείς Διαχειριστές Χαρτοφυλακίων οι οποίοι αναζητούν αγορές υψηλής ρευστότητας.
Για τη συνέχεια δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τα αγοραστικά σήματα που το ίδιο το ΧΑ μέσω της διαδικασίας των τιμών προσφέρει. Στον αντίποδα, βέβαια, δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε τη δυναμική που οι επόμενες κινήσεις κατοχύρωσης κερδών ή και βιαστικής «εξόδου» από τις κεφαλαιαγορές μπορούν να αποκτήσουν.
Εφεξής αναμένουμε τη δημοσίευση εταιρικών αποτελεσμάτων στις αναπτυγμένες οικονομίες, με την εν λόγω διαδικασία για τις ελληνικές εισηγμένες να πάσχει συχνά -δυστυχώς- από... χρονοκαθυστέρηση.
Διαγραμματικά, η αναζήτηση «κορυφών» για τα χρεόγραφα που επιτυγχάνουν νέα υψηλά είναι ιδιαίτερα δύσκολη και κοστοβόρα. Για τον Γενικό Δείκτη, «κλειδί» θα είναι η μη παραβίαση των υψηλών του Μαρτίου, τα οποία πλέον αποτελούν κοντινές στηρίξεις.
* Ο Πέτρος Στεριώτης είναι Μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Τεχνικών Αναλυτών (IFTA).