ΓΔ: 1397.63 0.94% Τζίρος: 86.84 εκ. € Τελ. ενημέρωση: 17:25:03 DATA
Anastasios Rozolis-SEKPY
Ο Αναστάσιος Ροζολής είναι πρόεδρος του ΣΕΚΠΥ

«Πώς θα πάρει μέρισμα 4,5 δισ. η χώρα από την αμυντική βιομηχανία»

Ο Αν. Ροζολής, πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Κατασκευαστών Αμυντικού Υλικού εξηγεί, σε συνέντευξη στο Business Daily, πώς μπορεί να φέρει κοσμογονία στην οικονομία το εξοπλιστικό πρόγραμμα των 15 δισ. ευρώ.

Ένα εικοσιτετράωρο πριν την έναρξη της μεγάλης, διεθνούς αμυντικής έκθεσης DEFEA, μετά από δέκα χρόνια απουσίας, ένας εκ των βασικών συνδιοργανωτών, ο Αναστάσιος Ροζολής, πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Κατασκευαστών Αμυντικού Υλικού (ΣΕΚΠΥ) μιλάει στο BusinessDaily.gr για τη σημασία και το μέλλον της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, η οποία αν στηριχθεί όπως πρέπει μπορεί να βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. 

Ως πολύ καλός γνώστης του αντικειμένου, ο κ. Ροζολής μιλά για τα εξοπλιστικά προγράμματα που σχεδιάζει να υλοποιήσει η Ελλάδα και την απαραίτητη συμβολή που πρέπει έχει η ελληνική αμυντική βιομηχανία σε αυτά. Αναφερόμενος στην ενδεχόμενη ναυπήγηση των νέων φρεγατών σε ελληνικά ναυπηγεία, αναφέρει ότι στρατηγικός στόχος πρέπει να είναι η επίτευξη ουσιαστικής ποιοτικά και ποσοτικά συμμετοχής της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας στο 70% του κόστους τους.

Μιλώντας για τους νέους ιδιοκτήτες σε ΕΛΒΟ και Ναυπηγεία σημειώνει πώς «ελπίζουμε να υλοποιήσουν όσα έχουν υποσχεθεί γιατί μετά την αποτυχημένη κρατική ιδιοκτησία, η οποία και οδήγησε στην χρεωκοπία και απαξίωση, αποτελούν την τελευταία ελπίδα για τις εταιρείες αυτές».

Τέλος, αναφέρεται στην κεντρική στήριξη που απαιτείται για να καταφέρει η εγχώρια αμυντική βιομηχανία στο μέλλον να διαδραματίσει αναπτυξιακό ρόλο στην ελληνική οικονομία. Σημειώνεται ότι η αμυντική έκθεση DEFEA ξεκινά αύριο Τρίτη 13 Ιουλίου, στο Metropolitan Expo, και θα ολοκληρωθεί την Πέμπτη 15 Ιουλίου.

  • Σε λίγες ημέρες πραγματοποιείται η μεγάλη αμυντική έκθεση DEFEA μετά από δέκα χρόνια απουσίας αλλά με πάρα πολλές διεθνείς συμμετοχές υψηλού επιπέδου που έχουν κάνει αίσθηση. Ουσιαστικά βλέπουμε σε μια δύσκολη χρονική συγκυρία ότι η ελληνική αμυντική βιομηχανία βγαίνει μπροστά και δείχνει το δρόμο της εξωστρέφειας. Γενικά, τι σηματοδοτεί η διοργάνωση της έκθεσης;

Α. Ρ: Η διεθνής αμυντική έκθεση DEFEA διοργανώνεται σε συνεργασία με τον ΣΕΚΠΥ, τον σύνδεσμο της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας (ΕΑΒΙ). Σηματοδοτεί την επιστροφή του διεθνούς ενδιαφέροντος για την Ελλάδα ως μιας χώρας που αποτελεί για την ευρύτερη περιοχή της παράγοντα ασφάλειας και σταθερότητας, νησίδα δημοκρατίας και πολιτισμού, αλλά συγχρόνως και μιας χώρας που είναι σήμερα πόλος έλξης  επενδυτικού ενδιαφέροντος σε όλους τους τομείς της οικονομίας της, και ειδικότερα, σε ότι μας αφορά ιδιαίτερα σημαντικού και έντονου για την Ελληνική Αμυντική βιομηχανία. 

Η Ελλάδα με την DEFEA επανέρχεται μετά από δέκα χρόνια απουσίας, δυναμικά στο χάρτη των διεθνών αμυντικών εκθέσεων και μαζί με την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία δηλώνουν με τον καλύτερο τρόπο ότι το μέλλον βρίσκεται στην εξωστρέφεια, την καινοτομία και τις διεθνείς συνεργασίες. 

Η έκθεση αποτελεί ευκαιρία για τις ελληνικές εταιρείες να έρθουν σε επαφή με τους μεγαλύτερους διεθνείς κατασκευαστές και να αναζητήσουν τρόπους συνεργασίας μαζί τους, να αποκτήσουν τεχνογνωσία και υποδομή, αλλά και για τις ξένες εταιρείες να ανακαλύψουν ελληνικές εταιρείες που θα τις εκπλήξουν ευχάριστα από το επίπεδο καινοτομίας, ανταγωνιστικότητας,  ευελιξίας και  διάθεσης συνεργασίας.

  • Η Ελλάδα ετοιμάζεται για την αγορά νέων φρεγατών για το Πολεμικό Ναυτικό με την πιθανότητα ναυπήγησης τους στα ελληνικά ναυπηγεία, ενώ προχωράει γενικώς σε νέα εξοπλιστικά προγράμματα. Τι θέση έχει σε όλα αυτά η ελληνική αμυντική βιομηχανία όταν μάλιστα σύμφωνα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες το συνολικό κόστος των εξοπλιστικών θα φτάσει τα 10 δισ. ευρώ;

Μετά από δέκα χρόνια εξοπλιστικής απραξίας, οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις έφτασαν όσον αφορά στα οπλικά τους συστήματα, σε κρίσιμο σημείο διαθεσιμότητας αυτών και επιπλέον απαιτείται τόσο η αναβάθμισή τους όσο και επιλεγμένες αγορές νέων τα οποία και θα κάνουν την διαφορά σε συγκεκριμένους τομείς.

Από την άλλη μεριά, η πολυετής απουσία εγχώριων εξοπλιστικών προγραμμάτων έφερε κρίση στις ελληνικές επιχειρήσεις της αμυντικής βιομηχανίας. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι η αμυντική βιομηχανία όλων των χωρών του κόσμου είναι εκ των πραγμάτων άμεσα συνδεδεμένη και εξαρτάται πρωτίστως από τα εγχώρια εξοπλιστικά προγράμματα και δευτερευόντως από τις εξαγωγές. Ορθά λοιπόν η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός ανακοίνωσαν πέρυσι το Σεπτέμβριο, τον προγραμματισμό νέων εξοπλιστικών τα οποία εξασφαλίζουν την αποτρεπτική Ισχύ των Ενόπλων Δυνάμεων και συγχρόνως είναι ζωτικής σημασίας για την εγχώρια αμυντική βιομηχανία. Η υλοποίηση εξοπλιστικών προγραμμάτων συνοδεύεται διεθνώς με πραγματοποίηση βιομηχανικών συνεργασιών, οι οποίες ξεπερνούν σε αξία το 30% της αξίας των εξοπλισμών.

Άρα στην περίπτωση που η χώρα μας προχωρήσει, όπως εκτιμάται, σε αγορές περίπου 15 δισ. την επόμενη πενταετία, η  Ελληνική Οικονομία θα πρέπει να περιμένει βιομηχανικές επιστροφές αξίας τουλάχιστον 4,5 δισ. και μάλιστα σε τομείς υψηλής τεχνολογίας όπως η Αεροναυπηγική, Ναυπηγική, Επικοινωνίες, Πυραυλικά, Κυβερνοάμυνα, Τεχνητή Νοημοσύνη, κλπ. Μιλάμε για κοσμογονία για την ελληνική οικονομία. Όσον αφορά δε στο μεγαλύτερο εξοπλιστικό πρόγραμμα στην ιστορία της χώρας μας, το πρόγραμμα ναυπήγησης των νέων φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού και της αναβάθμισης των παλαιότερων φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ, (που εκτιμάται ότι θα αγγίξει συνολικά τα 5 δισ. ευρώ), η κυβέρνηση ορθά έχει απαιτήσει τη ναυπήγηση των νέων φρεγατών στα ελληνικά ναυπηγεία αλλά δεν πρέπει να μείνουμε μόνο εκεί.

Αν, για παράδειγμα, το κόστος μιας πλήρως εξοπλισμένης φρεγάτας κυμανθεί στα 800 εκ. ευρώ, τα 200 εκ. περίπου θα αφορούν στην ναυπήγηση της και τα 600 εκ. σε όλα τα υπόλοιπα οπλικά συστήματα. Επιπλέον, αν υπολογίσουμε ότι τα πλοία αυτά θα υπηρετήσουν στο ΠΝ για τα επόμενα 30 - 40 χρόνια, το κόστος της εν συνεχεία υποστήριξης τους θα αφορά σε ποσοστό άνω του 80% για τις μη ναυπηγικές εργασίες. 

Άρα καλοδεχούμενη και απαραίτητη η ναυπήγηση των φρεγατών σε Ελληνικά Ναυπηγεία, ο στρατηγικός όμως στόχος πρέπει να είναι η επίτευξη ουσιαστικής ποιοτικά και ποσοτικά συμμετοχής της ΕΑΒΙ στο υπόλοιπο 70% του κόστους τους που αφορά στα Οπλικά, Ηλεκτρονικά, Επικοινωνιακά κλπ συστήματα του σκάφους.

  • Οι ελληνικές επιχειρήσεις, μετά από τις πληγές που άφησε η 10ετής οικονομική κρίση έχουν τη δυνατότητα και την ικανότητα να λειτουργήσουν στο ιδιαίτερα απαιτητικό διεθνές περιβάλλον στον κλάδο της αμυντικής βιομηχανίας;

Καταρχάς να δούμε την σημερινή κατάσταση όσον αφορά στις εταιρείες της ΕΑΒΙ. Σήμερα αποτελείται από δύο κρατικές εταιρείες ΕΑΒ και ΕΑΣ και από περίπου 180 ιδιωτικές μεσαίες και μικρομεσαίες εταιρείες, οι οποίες εν όλω ή εν μέρει απασχολούνται στον αμυντικό τομέα.

Ο συνολικός αριθμός των εργαζομένων σε αυτές εκτιμάται σε 15.000 άτομα και ο ετήσιος αμυντικός τζίρος τους σε περίπου 150.000.000 ευρώ. Η ΕΑΒΙ στο μεγαλύτερο μέρος της περιλαμβανομένης και της ΕΑΒ δεν παράγει κύρια ολοκληρωμένα συστήματα, άρματα, αεροσκάφη κλπ, αλλά παρέχει υπηρεσίες (MRO) συντήρησης, επισκευών, ανακατασκευών αλλά και σημαντικό υποκατασκευαστικό έργο.

Λίγες εταιρείες παράγουν με επιτυχία και σημαντικές εξαγωγές ολοκληρωμένα προϊόντα όπως ηλεκτροπτικά, μπαταρίες υποβρυχίων, τηλεπικοινωνιακά και μικρά σκάφη. Η σωστή διάρθρωση μιας ΕΑΒΙ είναι να υπάρχουν οι μεγάλες εταιρείες ηγέτες σε κάθε κλάδο όπως π.χ. η ΕΛΒΟ για οχήματα/άρματα, η ΕΑΒ για αεροσκάφη, τα Ναυπηγεία για πλοία, η ΕΑΣ για πυρομαχικά και πυραύλους και γύρω από αυτές να υπάρχει «σμήνος» ΜΜΕ, οι οποίες να στηρίζουν και να στηρίζονται σε αυτές προσφέροντας  καινοτομία, ευελιξία και ανταγωνιστικότητα.

Η σημερινή ημέρα μετά την κρίση, μας βρίσκει χωρίς ΕΛΒΟ και Ναυπηγεία στο χαρτοφυλάκιο του κράτους, αλλά στην κατοχή νέων ιδιοκτητών -αυτή την φορά ιδιωτών,  οι οποίοι κατά δήλωσή τους έχουν σχέδιο και δυνατότητες για την ανάπτυξή τους.Ελπίζουμε να υλοποιήσουν όσα έχουν υποσχεθεί γιατί μετά την αποτυχημένη κρατική ιδιοκτησία, η οποία και οδήγησε στην χρεωκοπία και απαξίωση αποτελούν την τελευταία ελπίδα για τις εταιρείες αυτές. Όσον αφορά σε ΕΑΒ και ΕΑΣ τα προβλήματα είναι πολλά και δυσεπίλυτα. Αν και γίνονται φιλότιμες προσπάθειες, η κατάσταση και στις δύο είναι τέτοια που χρειάζεται αρκετός χρόνος και χρήμα για να επανεκκινήσουν, πόσο δε για να ηγηθούν σε προγράμματα ανάπτυξης νέων συστημάτων. Η επιτυχημένη ή όχι αποκρατικοποίηση της ΕΛΒΟ και των ΕΝΑΕ ίσως τελικά δείξει το δρόμο και για αυτές.

Η λύση που εφαρμόζεται διεθνώς (ΗΠΑ, Γαλλία, Ισραήλ, Γερμανία κα.), είναι η εξασφάλιση μέσω εγχώριων εξοπλιστικών σημαντικού μέρους του κύκλου εργασιών των εταιρειών και το υπόλοιπο από εξαγωγές. Στην χώρα μας, λόγω της κρίσης, χάθηκε εντελώς το 60%-70% του τζίρου της  τελευταίας δεκαετίας, λόγω μηδενισμού των ελληνικών εξοπλισμών, ενώ το υπόλοιπο 30% που αφορούσε στις εξαγωγές μειώθηκε σημαντικά από την παγκόσμια κρίση και την προσπάθεια κάθε χώρας να στηρίξει την βιομηχανία της. Παρά τη σημερινή δύσκολη κατάσταση οι Ελληνικές Αμυντικές επιχειρήσεις έχουν αποδεδειγμένα την δυνατότητα και την θέληση να αναπτυχθούν. Αρκεί να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες με στρατηγική και νομικό πλαίσιο που θα τις στηρίξει ουσιαστικά. Δεν λείπει ούτε η τεχνογνωσία, ούτε η ευρηματικότητα και η καινοτομία. 

  • Μπορεί λοιπόν να συμβάλλει η εγχώρια αμυντική βιομηχανία στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και στην έρευνα το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα;

Η αμυντική βιομηχανία μπορεί να επιστρέψει στη χώρα μέρισμα και οικονομικό και εθνικό. Η συμμετοχή της ΕΑΒΙ θα έχει πολλαπλά οφέλη και για τη χώρα και την οικονομία, καθώς θα στηρίξει τις ελληνικές επιχειρήσεις και τις θέσεις εργασίας σε αυτές, αλλά και για τις Ένοπλες Δυνάμεις που θα έχουν  διασφαλίσει τον ασφαλή εφοδιασμό στα οπλικά τους συστήματα στο μέλλον. Κάτι που τελικά θα συμβάλει στην ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα της εθνικής οικονομίας.

Με εκτιμώμενο ύψος εξοπλισμών 15 δισ. την επόμενη 5ετία εκτιμάται ότι θα μπορούσαμε να εξασφαλίσουμε ένα 30% επιστροφών στην Εθνική Οικονομία. Τα 4,5 αυτά δισ. θα αποτελούσαν και το καύσιμο αλλά και τον καταλύτη για μια τεχνολογική έκρηξη που θα παρέσυρε θετικά το σύνολο της οικονομίας.

Με αυτό τον τρόπο εξάλλου η χώρα θα μπορέσει να διατηρήσει επαφή με τις τελευταίες τεχνολογικές εξελίξεις, από τη στιγμή που δεν διαθέτουμε αντίστοιχα εξελιγμένη βιομηχανία πολιτικού τύπου (αεροδιαστημική, κλπ) με αποτέλεσμα εκτός των άλλων να επιστρέψει ελληνικό ανθρώπινο κεφάλαιο, να αυξηθούν οι ξένες επενδύσεις υψηλής τεχνολογίας και να χρηματοδοτηθεί η έρευνα.

  • Υπάρχει όμως η κεντρική στήριξη που απαιτείται για να καταφέρει η εγχώρια αμυντική βιομηχανία στο μέλλον να διαδραματίσει αναπτυξιακό ρόλο στην ελληνική οικονομία και τι χρειάζεται να γίνει από εδώ και πέρα;

Εδώ και καιρό ως ΣΕΚΠΥ έχουμε επισημάνει, όχι τυχαία, την ανάγκη δημιουργίας κρατικής δομής επιπέδου τουλάχιστον υφυπουργείου, αρμόδιου για την Αμυντική Βιομηχανία, στα πρότυπα των χωρών με ισχυρή Αμυντική Βιομηχανία και άμεσης έναρξης θεσμικής συνεργασίας του υπουργείου Εθνικής Άμυνας με την Εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία, με στόχο η αξία των βιομηχανικών επιστροφών και επενδύσεων που αφορούν στα εξοπλιστικά να υπερβαίνει το 30% της αξίας των εξοπλιστικών δαπανών.

Η Ελλάδα ήταν και θα παραμείνει από τις χώρες που έχουν το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν έξοδο στην Ευρώπη και στο ΝΑΤΟ στους εξοπλισμούς λόγω της συνεχούς τούρκικης επιθετικότητας. Τουλάχιστον ας το εκμεταλλευτούμε. Γιατί είναι ένας τομέας που θα μπορούσαμε να «πουλήσουμε» αυτή την υπηρεσία στην Ευρώπη. Η Ελλάδα φυλάει τα σύνορα της ΕΕ φυλώντας τα Ελληνικά σύνορα, θα μπορούσαμε ακολουθώντας το παράδειγμα του Ισραήλ, να μετατρέψουμε την ανάγκη αποτροπής και άμυνας, σε ευκαιρία για ανάπτυξη της οικονομίας αλλά και εξασφάλισης γεωστρατηγικών ανταλλαγμάτων.

Επιγραμματικά θεωρούμε ότι για να στηριχθεί ουσιαστικά η ΕΑΒΙ πρέπει να γίνουν τα παρακάτω :

  • Υφυπουργός  ή αναπληρωτής υπουργός αποκλειστικά υπεύθυνος για την Αμυντική Βιομηχανία.
  • Απαίτηση για τουλάχιστον 30% βιομηχανικές επιστροφές από εξοπλισμούς 
  • Εξυγίανση άμεσα των κρατικών βιομηχανιών.
  • Θεσμική συνεργασία Υπουργείου - ΕΑΒΙ 
  • Συμμετοχή από την αρχή, σε ευρωπαϊκά ή αμερικανικά προγράμματα ανάπτυξης νέων οπλικών συστημάτων – από αγοραστές να γίνουμε επιτέλους  συνέταιροι – συμπαραγωγοί.

Η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία έχει μέλλον και μπορεί να συμβάλει ταυτόχρονα και στην οικονομία και στην ασφάλεια της χώρας. Αρκεί να στηριχθεί με σχέδιο, στρατηγική, στοχευμένα και χωρίς τα λάθη του παρελθόντος. 
Ισχυρή Αμυντική Βιομηχανία σημαίνει Ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις  και Ισχυρή Εθνική Οικονομία, αξίζει να εργαστούμε όλοι μαζί για να το πετύχουμε.

Google news logo Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

businessdaily-Fregata-PSARA
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Ποιες εταιρείες «φλερτάρουν» με το νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα των 7 δισ.

Νέα εποχή για το ελληνικό οικοσύστημα της αμυντικής και ναυπηγικής βιομηχανίας της χώρας με το 12ετές εξοπλιστικό πρόγραμμα. Η ΕΑΒ, τα τρία ναυπηγεία και οι εταιρείες που πρωταγωνιστούν σε αεράμυνα - drones.
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

Μένει στον «πάγο» λόγω του ΣτΕ η υλοποίηση του deal για τα πυρομαχικά

Η συμφωνία των ΕΑΣ με τη σλοβακική MSM Export έχει υπογραφεί αλλά δεν υλοποιείται, καθώς εκκρεμεί η εκδίκαση προσφυγής της ONEX στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Άρχισε χθες η συζήτηση, υπομνήματα στις 25 Νοεμβρίου.