Τους επόμενους 12 μήνες τα κόμματα θα κληθούν να αναμετρηθούν συνολικά τρεις φορές στις κάλπες, αρχής γενομένης από τις επικείμενες εθνικές εκλογές, ακολούθως τις αυτοδιοικητικές του φθινοπώρου, για την ανάδειξη περιφερειαρχών και δημάρχων και τον Μάιο του 2024 θα στηθούν οι κάλπες για την Ευρωβουλή και την εκλογή των 21 από τους 721 ευρωβουλευτές που θα εκπροσωπήσουν τη χώρα μας στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο.
Μπορεί τα βλέμματα όλων να είναι στραμμένα στη μάχη της 21ης Μαΐου, στο Μέγαρο Μαξίμου, ωστόσο, σχεδιάζουν ήδη τις επόμενες εκλογικές μάχες και τις απαιτούμενες αλλαγές, στην περίπτωση που η ΝΔ είναι πρώτο κόμμα και παραμείνει στην εξουσία.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, προαναγγέλλει μέσω συνεργατών του, την εκ βάθρων επαναξιολόγηση του συστήματος εκλογής των ευρωβουλευτών, μετά τις εθνικές εκλογές, βάζοντας ουσιαστικά στο τραπέζι της συζήτησης το δίλημμα, εάν θα πρέπει οι ευρωβουλευτές να εκλέγονται με σταυρό -όπως ισχύει σήμερα- ή αν θα πρέπει να επιστρέψουμε στη λίστα.
Μέχρι και τις ευρωεκλογές του 2014, που καθιερώθηκε ο σταυρός προτίμησης, ο τρόπος εκλογής ήταν η λίστα. Τότε, η συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου επέλεξε τη σταυροδοσία προκειμένου να παρακαμφθούν οι ενδοπαραταξιακές τριβές στην Κεντροαριστερά και να μπορέσει να συγκροτηθεί το ευρωψηφοδέλτιο της «Ελιάς», που αποτελείτο από την κίνηση των «58», άλλες συνεργαζόμενες δυνάμεις της κεντροαριστεράς και το ΠΑΣΟΚ.
Η συζήτηση περί λίστας ή σταυρού για την είσοδο στην Ευρωβουλή επανέρχεται εσχάτως με αφορμή και τις εξελίξεις γύρω από την υπόθεση της Εύας Καϊλή, αλλά και ζητημάτων που έχουν προκύψει σε όλα τα κόμματα ως προς τον βαθμό ουσιαστικής εκπροσώπησής τους, από πρόσωπα που μπορεί να εξελέγησαν με τη σημαία ενός κόμματος, αλλά στην πορεία πήραν αποστάσεις και ακολούθησαν «μοναχική» πορεία.
Συνεργάτες του πρωθυπουργού σημείωναν ότι -σε αντίθεση με τις εθνικές εκλογές- στο Ευρωκοινοβούλιο ο ευρωβουλευτής εκπροσωπεί την πατρίδα του και καλείται να ασχοληθεί με πολύπλοκα θέματα που απαιτούν εξειδικευμένες γνώσεις. Ως εκ τούτου, η επιλογή του -στην ουσία ο διορισμός του από τον εκάστοτε αρχηγό του κόμματος- δεν θα πρέπει να εξαντλείται στην αναγνωρισιμότητά του στο πανελλήνιο, αλλά στα ουσιαστικά του προσόντα.
Μια πιθανή διακομματική συμφωνία για επιστροφή της λίστας στις ευρωεκλογές, θα λύσει για πολλούς λόγους τα χέρια των ηγεσιών των κομμάτων, αφού από τη μια θα έχουν την απόλυτη ευχέρεια στις επιλογές των προσώπων και, από την άλλη, θα βάλουν ένα τέλος στις όποιες «παραφωνίες» δημιουργήθηκαν την τελευταία πενταετία από συγκεκριμένα πρόσωπα που εξελέγησαν με σταυρό προτίμησης.