Παρά το γεγονός ότι το 2023 η υποστήριξη σε λαϊκιστικά και απολυταρχικά κόμματα στην Ελλάδα (44,3%) καταγράφεται μειωμένη κατά 11 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2015 (55%), η χώρα μας συνεχίζει να καταλαμβάνει την 4η θέση μεταξύ 31 ευρωπαϊκών χωρών, σύμφωνα με τον Δείκτη Απολυταρχικού Λαϊκισμού που δημοσίευσε το σουηδικό ερευνητικό Ινστιτούτο Timbro με την υποστήριξη του Πανευρωπαϊκού Δικτύου EPICENTER και του ATLAS Network και παρουσίασε αυτήν την εβδομάδα στην Ελλάδα το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών.
Ο Δείκτης Απολυταρχικού Λαϊκισμού μετρά τη συνολική εκλογική υποστήριξη σε λαϊκιστικά ή/και απολυταρχικά κόμματα σε 31 Ευρωπαϊκές χώρες από το 1945 έως το 2023.
Στο πλαίσιο του Δείκτη, ένα κόμμα ταξινομείται ως λαϊκιστικό, όταν η πολιτική του αφήγηση έχει ως βασικό χαρακτηριστικό τη σύγκρουση μεταξύ ενός περιθωριοποιημένου «λαού», τον οποίο και αξιώνει το κόμμα αυτό ότι εκπροσωπεί, και των διεφθαρμένων πολιτικών «ελίτ». Αυτή η σύγκρουση εντοπίζεται κυρίως σε δύο διαστάσεις:
- Στην οικονομία εκδηλώνεται με την αντίθεση προς τις πολιτικές του ελεύθερου εμπορίου, της επιχειρηματικότητας και της εν γένει λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος, προκρίνοντας την αναδιανομή και την κρατική παρέμβαση υπέρ του «λαού».
- Στον πολιτισμό εκδηλώνεται ως αντίθεση στην παγκοσμιοποίηση, την πολυπολιτισμικότητα, και σε βασικά ατομικά και ανθρώπινα δικαιώματα των μειονοτήτων.
Αντιστοίχως, ένα κόμμα ταξινομείται στο πλαίσιο του Δείκτη ως απολυταρχικό, όταν ασπάζεται ιδεολογίες εχθρικές προς τη φιλελεύθερη δημοκρατία, όπως ο Μαρξισμός-Λενινισμός, ο φασισμός, ο ναζισμός ή όταν έχει εμπράκτως εγκαταλείψει τις αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας όπως συμβαίνει με το Fidesz στην Ουγγαρία.
Ορισμένα κόμματα μπορεί να είναι ταυτόχρονα λαϊκιστικά και απολυταρχικά, ή αντιθέτως να εμπίπτουν μόνο σε μία από τις δύο κατηγορίες. Τέλος, ακόμα και κεντρώα κόμματα μπορεί να ταξινομούνται ως λαϊκιστικά στο πλαίσιο του Δείκτη, εφόσον πληρούν τα παραπάνω κριτήρια.