Αποτελώντας τον τέταρτο πιο εξαγωγικό κλάδο της ελληνικής οικονομίας που εισφέρει το 1,6% του ΑΕΠ, κάνει ετήσιο τζίρο 3 δισ. ευρώ και απασχολεί το 1,8% του εργατικού δυναμικού της χώρας, ο κλάδος πλαστικών στην Ελλάδα κάθε άλλο παρά αμελητέος είναι, αλλά έχει βρεθεί στο επίκεντρο ισχυρών πιέσεων, λόγω της επιβεβλημένης και από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική πολιτική στροφής σε ανακυκλώσιμα υλικά.
Τα στελέχη της βιομηχανίας πλαστικών στην Ελλάδα τονίζουν με έμφαση πως «είμαστε μέρος της λύσης του προβλήματος και όχι το πρόβλημα». Αυτό είναι και το αγαπημένο μότο των επαγγελματιών του κλάδου πλαστικών στην Ελλάδα, ενός κλάδου ιδιαίτερα δυναμικού, εκ των πλέον εξωστρεφών της ελληνικής οικονομίας, που όμως –λόγω της περιβαλλοντικής κρίσης– έχει δεχτεί πολεμική, σε βαθμό που, όπως λένε οι άνθρωποι του χώρου, στρεβλώνονται οι κανόνες της ελεύθερης αγοράς και του υγιούς ανταγωνισμού.
Ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Πλαστικών Ελλάδος (ΣΒΠΕ), κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το κλείσιμο δεκάδων επιχειρήσεων του κλάδου, αν συνεχιστεί η «τυφλή» πολιτική περιορισμού της χρήσης των πλαστικών, τα οποία φέρνουν οφέλη όταν χρησιμοποιούνται σωστά και, κυρίως, όταν καταλήγουν εκεί που πρέπει, όταν τελειώνει η χρησιμότητά τους, δηλαδή όταν ανακυκλώνονται.
Και τούτο διότι, όπως λένε, οι βιομηχανίες πλαστικών σε συνεργασία με το κράτος και όλους τους αρμόδιους φορείς είναι ανοικτές σε όλες τις αλλαγές και έχουν προχωρήσει σε όλες τις περιβαλλοντικές και άλλες προσαρμογές για τη βελτίωση των προϊόντων τους, την αφαίρεση επιβλαβών ή δύσκολα ανακυκλώσιμων υλικών και σε οποιεσδήποτε άλλες αλλαγές αποφασίζονται.
Ο ΣΒΠΕ χαιρετίζει επίσης την προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης με τον νέο κλιματικό νόμο, που ψηφίστηκε πρόσφατα και έχει ως στόχο τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 55% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990 και μηδενικό ισοζύγιο άνθρακα για τη χώρα μας έως το 2050.
Η ελληνική βιομηχανία πλαστικών ήδη ετοιμάζει επενδυτικά προγράμματα προκειμένου να ανταποκριθεί με τον βέλτιστο τρόπο στις προκλήσεις που επιφέρει ο κλιματικός νόμος, ο οποίος, μεταξύ πολλών μέτρων που εισάγει, υποχρεώνει τις ελληνικές επιχειρήσεις να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2030, κατά τουλάχιστον 30% σε σύγκριση με το έτος 2019. Είναι μια προσπάθεια που έχει ήδη αρχίσει από τα μέλη του Συνδέσμου Βιομηχανιών Πλαστικών Ελλάδος.
Το πρόβλημα που εύλογα φέρνουν στην επιφάνεια οι επαγγελματίες του κλάδου είναι ότι για τη ρύπανση των θαλασσών και ευρύτερα του περιβάλλοντος με πλαστικά, την ευθύνη δεν την έχει το ίδιο το υλικό που προορίστηκε για να εξυπηρετήσει ένα συγκεκριμένο σκοπό, αλλά ο τρόπος χρήσης του.
Μόνο το 5% των πλαστικών ανακυκλώνονται στην Ελλάδα
Σ’ αυτό το σημείο, όπως τονίζει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Πλαστικών Ελλάδος (ΣΒΠΕ), Βασίλης Γούναρης, «δυστυχώς, στην Ελλάδα μόνο το 5% του πλαστικού ανακυκλώνεται, με τη χώρα μας να έχει το χαμηλότερο επίπεδο ανακύκλωσης μαζί με την Κύπρο σε όλη την Ευρώπη. Αυτό, δεν έχει να κάνει με το αν είναι καλό ή χρήσιμο το πλαστικό, αλλά με την αλλαγή κουλτούρας που απαιτείται στην κοινωνία».
Όπως σημειώνουν οι άνθρωποι του συνδέσμου, εδώ και 70 χρόνια, από τις αρχές της δεκαετίας του ’50, η χρήση του πλαστικού έχει διαδραματίσει κομβικό ρόλο στην εξέλιξη της υγιεινής μεταφοράς και αποθήκευσης τροφίμων και νερού, συμβάλλοντας καταλυτικά στη βελτίωση της υγείας ολόκληρων κοινωνιών, σώζοντας εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές.
Οι πλαστικές συσκευασίες διατηρούν φρέσκα και χωρίς αλλοιώσεις τα τρόφιμα και το νερό. Επειδή, δε, τα προϊόντα από πλαστικά είναι ελαφρύτερα σε σχέση με τα εναλλακτικά υλικά, εξοικονομούνται σημαντικές ποσότητες ενέργειας, ενώ η συσκευασία από πλαστικά έχει συχνά χαμηλότερο αποτύπωμα άνθρακα σε σύγκριση με άλλα υλικά.
Η άποψη του κλάδου είναι ότι πριν την «τυφλή» και άκριτη διαμονοποίηση της χρήσης των πλαστικών, θα έπρεπε να έχει προηγηθεί συντονισμένη προσπάθεια καλλιέργειας κουλτούρας ανακύκλωσης και κυκλικής οικονομίας στην «πηγή», δηλαδή στο εκάστοτε νοικοκυριό, συνδυαστικά με την αναβάθμιση όλης της αλυσίδας συλλογής και ανακύκλωσης.
Επίσης, κατά τη διάρκεια της πανδημίας το πλαστικό έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην παγκόσμια μάχη της ανθρωπότητας με τον ιό, καθώς όλος ο ατομικός προστατευτικός εξοπλισμός κατά του Covid-19, παράγεται με πρώτη ύλη τα πλαστικά. Οι μάσκες προσώπου, τα γάντια, οι συσκευασίες των αντισηπτικών, ο εξοπλισμός διασωλήνωσης, όλα τα σύγχρονα μηχανήματα στα νοσοκομεία ακόμη και οι σύριγγες μιας χρήσης, όπου τοποθετούνται τα εμβόλια, έχουν παραχθεί από πλαστικά υλικά.
Ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Πλαστικών Ελλάδος (ΣΒΠΕ) ιδρύθηκε το 1958 και σήμερα μέλη του είναι βιομηχανίες παραγωγής πλαστικών προϊόντων, κατασκευαστές μηχανών όπως και εισαγωγείς Α’ υλών. Στο Σύνδεσμο συμμετέχουν ως τακτικά μέλη βιομηχανίες παραγωγής πλαστικών προϊόντων όπως φιλμ, σωλήνες, κιβώτια, προϊόντα εξέλασης φύλλου και θερμοδιαμόρφωσης, masterbatch.
Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα στελέχη του ΣΒΠΕ δραστηριοποιούνται 1.000 επιχειρήσεις του ευρύτερου κλάδου, οι περισσότερες εκ των οποίων είναι οικογενειακές. Τα μέλη του Συνδέσμου είναι 250 βιομηχανίες πλαστικών, που όμως αντιπροσωπεύουν περίπου το 80% της ελληνικής παραγωγής πλαστικών, ενώ ο ετήσιος όγκος παραγωγής είναι της τάξεως των 750.000 τόνων. Μέλη του Συνδέσμου είναι σχεδόν όλες οι μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις πλαστικών, μεταξύ των οποίων οι εισηγμένες Πλαστικά Θράκης και Πλαστικά Κρήτης, η Lariplast κ.α.
Ο ΣΒΠΕ είναι μέλος της EuPC (European Plastics Converters – Ευρωπαϊκός Σύνδεσμος Μεταποιητών Πλαστικών) και συμμετέχει στην Plastics Europe (Ευρωπαϊκός Σύνδεσμος Πλαστικών Πρώτων Υλών).
Αποτελεί δε τον θεσμικό συνομιλητή της Πολιτείας από την πλευρά της βιομηχανίας, για τα θέματα των πλαστικών. Σε συνεργασία με την EuPC και την PlasticsEurope, συνδιαμορφώνει τις θέσεις της ευρωπαϊκής βιομηχανίας πλαστικών και επιτελεί σημαντικό ρόλο στην αναγνώριση των πλεονεκτημάτων που έχει το υλικό στη βελτίωση της ζωής δισεκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη.
Κυκλική οικονομία: «Κλειδί» η διαχείριση και η επανασχεδίαση πλαστικών προϊόντων
Η επιτάχυνση της μετάβασης στο μοντέλο της Κυκλικής Οικονομίας εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι περιβαλλοντικές προκλήσεις που προκύπτουν κατά τη διαχείριση των σχετικών αποβλήτων. Σε αυτό το πεδίο, η καινοτομία και η τεχνολογία συνεισφέρουν αποφασιστικά. Προς αυτή την κατεύθυνση, είναι σημαντικό να υιοθετηθούν και να εφαρμοστούν καινοτόμες τεχνολογίες τόσο στη μηχανική όσο και στη χημική ανακύκλωση πλαστικών, αλλά και να αξιοποιηθούν οι τεχνικές μηχανικής-βιολογικής επεξεργασίας.
Η αξιοποίηση νέων τεχνικών και τεχνολογιών θα ενισχύσει την ανάκτηση ανακυκλώσιμων υλικών και ενέργειας, θα αυξήσουν την αποδοτικότητα της ανακύκλωσης και επεξεργασίας, καθώς επίσης θα μειώσουν το ποσοστό των απορριμμάτων που οδηγούνται για καύση και ταφή. Επιπλέον, η βελτίωση της καθαρότητας των διαλεγμένων υλικών, η οποία μπορεί να επιτευχθεί και με τη θέσπιση συγκεκριμένων προδιαγραφών και κριτηρίων στους ανακυκλωτές, οδηγεί σε καλύτερης ποιότητας δευτερογενή υλικά.
Σε αυτή τη βάση, είναι εξαιρετικά σημαντική η εξέταση της εφαρμογής συστήματος διασφάλισης ποιότητας τόσο στην έξοδο των Κέντρων Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ), όπου θα πιστοποιείται η ποιότητα (καθαρότητα) των δευτερογενών υλικών, όσο και στην έξοδο τις γραμμής παραγωγής των επιχειρήσεων μεταποίησης που χρησιμοποιούν δευτερογενή υλικά.
Οι επαγγελματίες του κλάδου θεωρούν ότι η αύξηση των ποσοστών ανακύκλωσης στα πλαστικά αποτελεί μία από τις μεγάλες προκλήσεις που εγείρονται στο άμεσο μέλλον. Η ελληνική βιομηχανία πλαστικών επικεντρώνεται στον στόχο να καταστεί ευκολότερη η διαδικασία της ανακύκλωσης, έχοντας υπόψη ότι τα πλαστικά προϊόντα που περιέχουν μόνον ένα υλικό από τη μεγάλη οικογένεια των πολυμερών, είναι πιο εύκολο να διαχωριστούν στις μονάδες ανακύκλωσης και να ανακυκλωθούν. Η ελληνική βιομηχανία πλαστικών επισημαίνει πως συμβάλλει έμπρακτα στην κατεύθυνση αυτή χάρη στην καινοτομία και τις προσπάθειες βελτίωσης του σχεδιασμού των προϊόντων.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
