Σειρά μέτρων και κινήτρων θα περιλαμβάνει το φορολογικό νομοσχέδιο, που αναμένεται να κατατεθεί στα μέσα Νοεμβρίου, με στόχο η Ελλάδα να γίνει… μαγνήτης για άτομα και νομικά πρόσωπα υψηλών εισοδημάτων και να την επιλέξουν για φορολογική τους κατοικία.
Πρόκειται για φιλόδοξο στόχο, δεδομένης της αναποτελεσματικότητα της εγχώριας δημόσιας διοίκησης άλλα και του σχετικού ανταγωνισμού καθώς και άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Μάλτα, η Ιταλία, η Κύπρος και η Πορτογαλία έχουν θεσπίσει ισχυρά κίνητρα για την προσέλκυση σούπερ πλουσίων με σημαντική επιτυχία.
Το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της Ελλάδας είναι ότι η αξίες παραμένουν σε χαμηλές τιμές σε σχέση με όλες τις χώρες της ευρωζώνης καθιστώντας ελκυστικές τις επενδύσεις ειδικά στον τομέα των ακινήτων. Δεν είναι τυχαίο ότι η χώρα μας κατάγραψε την μεγαλύτερη αύξηση – άνω του 120% - στις επενδύσεις σε εμπορικά και οικιστικά ακίνητα στην Ευρώπη στο πρώτο εξάμηνο του 2019.
Το οικονομικό επιτελείο φιλοδοξεί, με τα ευνοϊκά φορολογικά κίνητρα που θα θεσπιστούν, να προσελκύσει επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα με πολύ υψηλά εισοδήματα να επιλέξουν τη χώρα μας ως φορολογική τους έδρα. Μέχρι τώρα κάτι τέτοιο ήταν εκτός συζήτησης καθώς όχι μόνο δεν υπήρχε η παραμικρή ευνοϊκή μεταχείριση αλλά αντίθετα η υπερφορολόγιση έκανε την Ελλάδα ασύμφορη ακόμα και για τους Έλληνες πολίτες.Ένα ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς σε συνδυασμό με τις ελκυστικές τιμές των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων και τις εξαιρετικές κλιματολογικές συνθήκες της χώρας μπορεί να αλλάξουν τα δεδομένα.
Σύμφωνα με πληροφορίες η κυβέρνηση πατά στο ιταλικό μοντέλο για την προσέλκυση πλούσιων το οποίο προβλέπει σταθερή καταβολή εφάπαξ ετήσιου φόρου 100.000 ευρώ για το παγκόσμιο εισόδημα του φορολογουμένου και 25.000 ευρώ για κάθε μέλος της οικογένειάς του για εισοδήματα που αποκτά εκτός της χώρας. Το ιταλικό μοντέλο περιλαμβάνει: την μεταφορά της φορολογική έδρα στην Ιταλία, ο ενδιαφερόμενος οφείλει να μην είναι φορολογικός κάτοικος Ιταλίας για τουλάχιστον 9 από τα 10 προηγούμενα φορολογικά έτη, θα πρέπει να μένει στην Ιταλία ή να είναι δηλωμένος στο μητρώο των μόνιμων κατοίκων Ιταλίας για το μεγαλύτερο μέρος του φορολογικού έτους, δηλαδή για τουλάχιστον 183 ημέρες, ακόμα και εάν οι ημέρες αυτές προκύπτουν αθροιστικά στη διάρκεια του έτους και δεν είναι συνεχόμενες.
Το ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς στην Ιταλία λήγει μετά από 15 χρόνια, δεν ανανεώνεται μετά την πάροδο της περιόδου αυτής και μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή, εάν το ζητήσει ο ενδιαφερόμενος.
Στα κίνητρα που έχουν υιοθετήσει άλλες χώρες για την προσέλκυση σούπερ – πλουσίων περιλαμβάνονται οριζόντια φορολογία (flat tax) 15% για το «παγκόσμιο» εισόδημα των φορολογουμένων με ελάχιστο φόρο 15.000 ευρώ τον χρόνο όπως και ειδικά προγράμματα φορολόγησης για συνταξιούχους και άτομα υψηλής εξειδίκευσης (Μάλτα), φορολογική απαλλαγή από μερίσματα – τόκους, υπεραξίες από πωλήσεις μετοχών, φόρος 5% από εισοδήματα εξωτερικού, μειωμένοι κατά 50% φορολογικοί συντελεστές σε σχέση με ισχύοντες για εργαζομένους στην χώρα (Κύπρος) κ.α..