Αρχές του 2021, η μονάδα της BSH, το εργοστάσιο της ΠΙΤΣΟΣ, θα κλείσει καθώς το εργοστάσιο «έχει κλείσει τον παραγωγικό του κύκλο», όπως λέει η γερμανική εταιρεία, και οι απαρχαιωμένες εγκαταστάσεις θα μείνουν θλιβερό κουφάρι να θυμίζουν το «what if»: Τι θα γινόταν, δηλαδή, αν προχωρούσε η επένδυση στην Ελευσίνα που διεκόπη για περιβαλλοντικούς λόγους.
Εμπόδια που δημιουργούνται για υπαρκτούς λόγους, ή προσχηματικά, στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος έχουν απομακρύνει επενδυτές. Εκτός από το εργοστάσιο της ΠΙΤΣΟΣ, χαρακτηριστικό παράδειγμα επένδυσης που ματαιώθηκε για λόγους περιβαλλοντικής προστασίας ήταν η ανάπλαση του Βοτανικού.
Το 2009, η BSH ανακοίνωνε πως θα προχωρούσε σε επένδυση ύψους 60 εκατ. ευρώ ώστε να μεταφερθεί το εργοστάσιο στην Ελευσίνα, βελτιώνοντας την ανταγωνιστικότητά του, και έχοντας πιο εξαγωγικό προφίλ, έχοντας την δυνατότητα παραγωγής 300.000 οικιακών συσκευών ετησίως.
Το σχέδιο αναμενόταν να ολοκληρωθεί στο δεύτερο τρίμηνο του 2013 όπου θα μεταφέρονταν όλες οι δραστηριότητες της εταιρείας στο νέο χώρο. Το 2010, το οικόπεδο είχε βρεθεί και η BSH είχε προχωρήσει στην αγορά της έκτασης 220 στρεμμάτων από την ΤΙΤΑΝ και το μόνο που έμενε να γίνει ήταν η τροποποίηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου, κάτι το οποίο συνέβη τον Ιούνιο του 2010. Τον Φεβρουάριο του 2011 στον καλλικρατικό πλέον δήμο Ελευσίνας-Μαγούλας εγκρίνεται νέα απόφαση για την τροποποίηση του γενικού πολεοδομικού σχεδίου από την δημοτική αρχή.
Βρισκόμαστε πλέον στο 2011 και η Ελλάδα έχει αρχίσει να βυθίζεται στην ύφεση, ενώ ένα κύμα αντίδρασης ξεσπάει σε όλη την χώρα, με τον λαϊκισμό να κυριαρχεί και ένα εμφυλιοπολεμικό κλίμα να έχει αρχίσει να δημιουργείται.
Ο αδόκητος θάνατος του τότε δημάρχου Ελευσίνας Γιώργου Δ. Αμπατζόγλου στις 23 Οκτωβρίου πυροδοτεί μια σειρά εξελίξεων που θα αντηχούσαν 10 χρόνια μετά. Στις 30 Οκτωβρίου 2011 νέος δήμαρχος αναλαμβάνει ο Γιώργος Τσουκαλάς και υπό την δημαρχία του, συζητείται εκ νέου η τροποποίηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΓΠΣ) στην περιοχή του Θριάσιου Νοσοκομείου, παρά τις αντιδράσεις των εργαζομένων της BSH Hellas που στηλιτεύουν το γεγονός ότι οι δημοτικοί σύμβουλοι ανταγωνίζονται για το ποιος φαίνεται πιο οικολόγος. Η δημοτική παράταξη του κ. Τσουκαλά από τις 26 Οκτωβρίου με διαδικτυακή της ανάρτηση ανέφερε πως πρέπει να σταματήσει η επένδυση που θα αποτελούσε «κοινωνικό και περιβαλλοντικό έγκλημα».
Τον Νοέμβριο του 2011 μπαίνει η οριστική ταφόπλακα στην επένδυση καθώς το δημοτικό συμβούλιο απορρίπτει την αλλαγή χρήση γης του ακινήτου βάζοντας μπλόκο στην μετακίνηση της BSH. Η γερμανική εταιρεία αναφέρει τότε πως η επένδυση παγώνει εξαιτίας της δυσμενούς οικονομικής κατάστασης της χώρας και ότι θα αναβαθμίσει το παρόν εργοστάσιο. Κάτι το οποίο δεν έγινε ποτέ…
Το 2013 η BHS απασχολούσε στο εργοστάσιο της 980 άτομα. Στις αρχές του 2021 το εργοστάσιο αυτό που δεν μεταφέρθηκε ποτέ για περιβαλλοντικούς λόγους θα πάψει να υπάρχει και οι εναπομείναντες 150-200 εργαζόμενοι θα μείνουν πλέον άνεργοι, ενώ ο γερμανικός κολοσσός θα συνεχίσει την παραγωγική του διαδικασία σε χώρες όπως η Πολωνία, η Σλοβενία και η Τουρκία.
Οι κορμοράνοι που... γκρέμισαν γήπεδα και mall
Το έργο του Βοτανικού αποτέλεσε αφορμή για την κατάρρευση ενός από τους μεγαλύτερους real estate developer όπως ο Μπάμπης Βωβός ενώ είναι ένας από τους κυριότερους λόγους εσωστρέφειας στον μεγαλύτερο σύλλογο της Αθήνας τον Παναθηναϊκό. Μια επένδυση που περιλάμβανε το νέο γήπεδο της ομάδας του τριφυλλιού και ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο έκτασης 52 στρεμμάτων. Ένα έργο πνοής σε μια περιοχή που οι ποντικοί κυνηγούν τις γάτες έχει καταλήξει σε ένα στοιχειωμένο εργοτάξιο καθώς δεν ήξερε ότι εκεί κατοικούν… κορμοράνοι.
Μια περιοχή 3 χλμ από το κέντρο της Αθήνας που θύμιζε αρχές του περασμένου αιώνα. Στην περιοχή του Βοτανικού τα βυρσοδεψεία για χρόνια πετούσαν στα γύρω χωράφια υγρά απόβλητα γεμάτα με καρκινογόνο εξασθενές χρώμιο, παλιατζήδες και Ρομά έλιωναν καλώδια για να πάρουν τον χαλκό, ενώ χημικά και τοξικά απόβλητα πεταγόντουσαν καθημερινά από τις επιχειρήσεις τις περιοχής, ανάμεσα στους σωρούς από σκουπίδια που κυριαρχούσαν στο τοπίο.
Τότε το 2002 πέφτει στο τραπέζι η πρόταση για την αναβάθμιση της περιοχής ώστε να μετατραπεί σε σύγχρονο αστικό κόμβο και να μεταφερθεί εκεί η ομάδα της πρωτεύουσας σε ένα μοντέρνο ποδοσφαιρικό γήπεδο. Παρά τις όποιες αντιδράσεις στο εσωτερικό του Παναθηναϊκού, το σχέδιο δείχνει να προχωράει καθώς υπάρχει η στήριξη της Πολιτείας και αναμένεται να βρεθεί η χρηματοδότηση. Εξάλλου στην Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων κάτι τέτοιο φάνταζε τότε εύκολο.
Κανείς όμως δεν μπορούσε να υπολογίσει την γραφειοκρατία που θα καθυστερούσε ένα τόσο σημαντικό έργο. Επίσης ξεκινούν και καταγράφονται οι πρώτες αντιδράσεις από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Χαρακτηριστικά ο Ν. Κωνσταντόπουλος, τότε πρόεδρος του Συνασπισμού είχε πει πως «είναι καιρός να αντιληφθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, πως τα μέλη της δεν έχουν δικαίωμα να χαρίζουν την περιουσία του δημοσίου σε ιδιώτες και ότι η Πολιτεία δεν οφείλει τίποτα σε καμία ΠΑΕ ή ΚΑΕ. Αντίθετα την κοινωνία συμφέρει οι μεγάλοι σύλλογοι να αγωνίζονται στα στάδια που με έξοδα της Πολιτείας έχουν κατασκευαστεί ώστε η συντήρησή τους να μην βαραίνει αποκλειστικά τους φορολογούμενους».
Τον Αύγουστο του 2005 ο επίσημος Παναθηναϊκός συμφωνεί με το σχέδιο του Δήμου και κυκλοφορεί ευρέως το σχέδιο της «Διπλής Ανάπλασης». Στον Ελαιώνα θα δημιουργούνταν ένα υπερσύγχρονο ποδοσφαιρικό γήπεδο 35.000-40.000 θέσεων, και τις εγκαταστάσεις για τα ερασιτεχνικά τμήματα, η ανάπλαση προέβλεπε κλειστό γήπεδο πολλαπλών χρήσεων, κολυμβητήριο ολυμπιακών διαστάσεων, διάσπαρτους χώρους πρασίνου συνολικής έκτασης 120 στρεμμάτων και υπαίθρια parking συνολικά 2500 θέσεων. Παράλληλα θα δημιουργούνταν και ένα εμπορικό κέντρο που θα ήταν κατά 25% μεγαλύτερο από το Mall στο Μαρούσι.
Ένα τεράστιο πλέγμα επενδύσεων ύψους περίπου 500 εκατ. ευρώ με κολοσσούς να είναι έτοιμοι να χτυπήσουν στον διαγωνισμό σε μια Ελλάδα που ζούσε ακόμα στο «μεθύσι» των Ολυμπιακών Αγώνων. Τον Ιούλιο του 2006, η ελληνική Βουλή ψήφισε τον «νόμο Σουφλιά» (ν. 3481/06 για το Εθνικό Κτηματολόγιο – ΦΕΚ 162/02.08.06) με την τροπολογία για τη διπλή ανάπλαση.
Στις 11 Φεβρουάριου του 2007, μια Επιτροπή Πολιτών για τη διάσωση του Ελαιώνα είχε καταθέσει προσφυγή στο ΣτΕ. Εκεί 132 πολίτες μαζί με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξαν πως στην περιοχή όπου υπήρχαν χημικά και βιομηχανικά λύματα, έρχονται οι κορμοράνοι και εναποθέτουν τα αυγά τους!
Η επιτροπή των 132 πολιτών για την διάσωση του Ελαιώνα ζήτησαν από το ΣτΕ να σταματήσουν οι εργασίες και να τηρηθούν οι διατάξεις του ΠΔ του 1995 «ως προς την διασφάλιση των χώρων πρασίνου και την απομάκρυνση των ρυπογόνων και οχλούσων χρήσεων».
Η Επιτροπή Πολιτών είχε καταστήσει σαφές πως ήταν αντίθετη στην ανέγερση του εμπορικού κέντρου που «ισοδυναμούσε με δέκα γήπεδα ως προς την περιβαλλοντική επιβάρυνση και όχληση της περιοχής». Μεταξύ των πολιτών που βρέθηκαν απέναντι στην δημιουργία του εμπορικού κέντρου ήταν οι τότε βουλευτές Γιάννης Μπανιάς, Περικλής Κοροβέσης και Γρηγόρης Ψαριανός, αρκετοί περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι, συνδικαλιστές και μέλη από συλλογικότητες που πρόσκεινταν στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ.
Πλην μιας οικογένειας τεσσάρων μελών κατοίκων του Ελαιώνα, την προσφυγή υπέβαλαν άνθρωποι που δήλωναν μόνιμη κατοικία στα Εξάρχεια, στην Κυψέλη, στο Παγκράτι, στα Πατήσια, στα Πετράλωνα, στους Αμπελόκηπους, στο Κουκάκι, στον Κεραμεικό, στο Χαϊδάρι, στο Αιγάλεω, στα Λιόσια, στη Νέα Φιλαδέλφεια, στο Κερατσίνι και στο Κολωνάκι.
Έχουμε φτάσει στο 2020 και η Ελλάδα έχοντας περάσει μια 10ετη οικονομική κρίση βρίσκεται τώρα εν μέσω μιας κρίσης που έχει προκληθεί από την πανδημία του κορονοϊού. Ωστόσο αν κάτι δεν έχει αλλάξει, είναι πως ο Ελαιώνας παραμένει μια υποβαθμισμένη περιοχή που δεν βλέπει όμως και τους κορμοράνους να έρχονται πλέον να αφήσουν τα αυγά τους.