Ένα μήνυμα προς πολλούς αποδέκτες στον επιχειρηματικό κόσμο απέστειλε χθες ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης με αφορμή την χωρίς προηγούμενο δήλωση στενού συνεργάτη του Βαγγέλη Μαρινάκη για την κυβέρνηση, το βράδυ της Κυριακής, μετά τον αγώνα Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού. Η απάντηση ήταν επιβεβλημένη όχι μόνο για τη συγκεκριμένη περίπτωση (όπως άλλωστε τόνισε και ο πρωθυπουργός), αλλά ευρύτερα καθώς πολλοί από όσους παρακολουθούν λίγο πιο στενά τα επιχειρηματικά και πολιτικά δρώμενα θεωρούν ότι ο πολύς ντόρος τελευταία οφείλεται σε διενέξεις επιχειρηματιών: για δουλειές που θέλουν να πάρουν, για δουλειές που δεν παίρνουν, για δουλειές που θέλουν να γίνουν, για δουλειές που δεν θέλουν να πάνε σε ανταγωνιστές τους και πάει λέγοντας.
-- Ο πρωθυπουργός στη χθεσινή του συνέντευξη υπενθύμισε ότι τη χώρα δεν την κυβερνούν τα συμφέροντα. «Κάποιοι έχουν μπλέξει τους ρόλους εδώ. Κάποιοι θεωρούν ότι επειδή μπορεί να έχουν μία ομάδα ή να ελέγχουν κάποια μέσα μαζικής ενημέρωσης ή ενδεχομένως και τα δύο, να θεωρούν ότι μπορούν να εκβιάζουν, να υπαγορεύουν στην κυβέρνηση, να υπονομεύουν -αλλάζοντας απόψεις από τη μία μέρα στην άλλη- τη διαδρομή της χώρας. Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε εδώ ότι οι ρόλοι του καθενός είναι απόλυτα καθορισμένοι. Η κυβέρνηση έχει λαϊκή νομιμοποίηση. Εκλεγόμαστε από τον λαό. Θέλουμε τους επιχειρηματίες συμμέτοχους στην προσπάθεια προόδου της χώρας. Δεν είναι όμως ούτε υποβολείς μας, ούτε είναι φορείς των δικών τους συμφερόντων που πιέζουν την κυβέρνηση για να γίνει το δικό τους χατίρι. Άρα, το μήνυμα το οποίο στέλνω προς κάθε κατεύθυνση είναι ότι η κυβέρνηση και εγώ προσωπικά ούτε δεχόμαστε πιέσεις, ούτε είμαστε αντικείμενα εκβιασμού. Και καλά θα κάνουν όλοι να αναλογιστούν ποιοι είναι οι ρόλοι τους. Και δεν απευθύνομαι μόνο στη συγκεκριμένη περίπτωση, απευθύνομαι συνολικά», υπογράμμισε.
-- Πολύ σωστά όλα αυτά. Και μάλλον αυτονόητα. Όμως γιατί αυτά τα αυτονόητα πρέπει να τα εξηγεί ο πρωθυπουργός; Διότι αν αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα το 2022 οι πρώτοι που θα πρέπει να προβληματιστούν είναι ο... πρωθυπουργός και η κυβέρνηση.
-- Αλήθεια πόσο διαφορετικά θα ήταν για τη χώρα, για τον πρωθυπουργό, για την κυβέρνηση, για την αντιπολίτευση, για τα κόμματα, για τα μέσα ενημέρωσης, για τους επιχειρηματίες, για τους πολίτες αν η χώρα διέθετε θεσμούς και κανόνες. Θεσμούς στοιχειωδώς αποτελεσματικούς. Πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας, αν η Δικαιοσύνη λειτουργούσε στοιχειωδώς; Αν η αστυνομία δεν περίμενε... πολιτική εντολή για να εφαρμόσει τον νόμο. Αν στις κρίσιμες θέσεις δεν έμπαιναν φίλοι και κομματικά στελέχη αλλά άξιοι επαγγελματίες. Αν η δημόσια διοίκηση λειτουργούσε στο ελάχιστο με βάση την κοινή λογική. Αν υπήρχαν πολεοδομικοί κανόνες και όχι ατελείωτες νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων. Αν τα όποια συμφέροντα, επιχειρηματικά και πολιτικά, ήξεραν ότι υπάρχουν όρια που δεν μπορούν να υπερβούν. Αν τα μέσα ενημέρωσης δεν μπορούσαν να γράφουν ό,τι καπνίσει στον καθένα ή ότι τους υπαγορεύουν διάφορα κέντρα ή χωρίς μέτρο και έλεγχο να μεταδίδουν το οτιδήποτε για να κερδίσουν λίγα κλικ περισσότερα. Αν η πολιτική αντιπαράθεση δεν ήταν «ή εμείς ή αυτοί».
-- Ασφαλώς προβλήματα διαπλοκής και κατάχρησης εξουσίας υπάρχουν και στις πιο προηγμένες οικονομικά χώρες και μάλιστα σε κλίμακα κατά πολύ μεγαλύτερη αυτών που αντιμετωπίζουμε στην Ελλαδίτσα μας. Οι θεσμοί σε ΗΠΑ και Ευρώπη δεν είναι ούτε άψογοι ούτε πλήρως αποτελεσματικοί και συχνά έχουμε σκάνδαλα μεγατόνων. Ωστόσο, έχοντας πετύχει ένα σημαντικό επίπεδο θεσμικής συγκρότησης, οι χώρες αυτές έχουν αντιμετωπίσει τις ατελείωτες μικροδιαπλοκές, επιτυγχάνοντας έτσι ένα υψηλότερο σημείο αποτελεσματικότητας και πλούτου, ένα υψηλότερο σημείο ισορροπίας για τις κοινωνίες τους. Εκεί έχουμε κάποιες σοφιστικέ απάτες, εδώ γίνεται ο κλέψας του κλέψαντος.
-- Γιατί λοιπόν μετά από τόσα χρόνια, και μια κρίση που λίγο έλειψε να οδηγήσει σε τραγωδία τη χώρα, στην Ελλάδα δεν έχουμε κατορθώσει να επιτύχουμε μια στοιχειώδη θεσμική συγκρότηση; Η απλή απάντηση είναι διότι, αν υπήρχαν θεσμοί, η Δικαιοσύνη δεν θα ήταν εργαλείο εξυπηρέτησης συμφερόντων, ένα μεγάλο μέρος του πολιτικού προσωπικού δεν θα είχε εμπλακεί ποτέ με την πολιτική, πολλοί Έλληνες επιχειρηματίες δεν θα υπήρχαν ως επιχειρηματίες, πολλά μέσα ενημέρωσης δεν θα υπήρχαν στο χάρτη και πάει λέγοντας. Η απουσία θεσμών κρατά δέσμια τη χώρα στα μεγάλα και μικρά συμφέροντα δυνάμεων της παρακμής, της καθυστέρησης και της οικογενειοκρατίας.
-- Η αγορά πάντως δεν φαίνεται να απασχολείται ούτε στο ελάχιστο με τις υποκλοπές και την πολιτική σύγκρουση. Το χθεσινό +0,71% του Γενικού Δείκτη, παρά το νέο χαμό στο πολιτικό σκηνικό, δείχνει ότι κανείς επενδυτής δεν παρακολουθεί το θέμα των παρακολουθήσεων. Μια πρόβλεψη: η αγορά και οι επενδυτές θα ασχοληθούν με το θέμα μόνο αν αρχίσει να νιώθει ότι μπορεί να έχει επιπτώσεις στην πιθανότητα επανεκλογής του Κ. Μητσοτάκη. Και μέχρι στιγμής δεν ανησυχεί.
-- Η χθεσινή αναβάθμιση των ελληνικών τραπεζών από τη Moody's αποτελεί τη συνέχεια μιας πορείας σε μια νέα πίστα. Για πολύ καιρό, οι τράπεζες έφεραν το στίγμα της ελληνικής οικονομικής κατάρρευσης στις αξιολογήσεις τους, καθώς είχαν πέσει στην κατηγορία υψηλού κινδύνου, "C", με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη δυνατότητά τους να χρηματοδοτηθούν με καλούς όρους από τις αγορές και την αξιολόγηση των μετοχών τους από τους επενδυτές. Πλέον, βρίσκονται στην κατηγορία "B" και ανεβαίνουν σκαλοπάτια προς το "A", έχοντας κάνει ένα σημαντικό βήμα επανόδου στην κανονικότητα των πιστοληπτικών τους αξιολογήσεων. Έχουν, βεβαίως, αρκετό δρόμο για να φτάσουν τις μεγάλες τράπεζες της ευρωζώνης στην κατηγορία "A", όμως πλέον είναι σαν να ξέφυγαν από τα χωμάτινα γήπεδα και παίζουν πάλι σε χορτάρι.
-- Θυμίζουμε ότι ήταν Σεπτέμβριος του 2011, αρκετό καιρό μετά το πρώτο μνημόνιο του 2010, όταν η Moody's είχε «τσεκουρώσει» τις αξιολογήσεις των τραπεζών, με υποβαθμίσεις από το "B" στο "C". Εκείνη την εποχή, το μεγαλύτερο πρόβλημα των τραπεζών δεν είχαν γίνει ακόμη τα «κόκκινα» δάνεια, ούτε και οι ζημιές από το «κούρεμα» των κρατικών ομολόγων. Ήταν πρωτίστως οι μεγάλες απώλειες καταθέσεων, ένα πρόβλημα που μπορεί από τη μια στιγμή στην άλλη να «σκοτώσει» μια τράπεζα. Εξηγώντας τις υποβαθμίσεις, η Moody's σημείωνε τότε ότι οι θέσεις των τραπεζών σε ό,τι αφορά τη ρευστότητα και τη χρηματοδότηση ήταν όλο και πιο εύθραυστες και ότι λειτουργούσαν σε ένα διαρκώς επιδεινούμενο περιβάλλον. Όλα αυτά φαίνονται πολύ μακρινά σήμερα, με τον οίκο να δικαιολογεί τις αναβαθμίσεις, σημειώνοντας την καλή κατάσταση της οικονομίας, τη βελτίωση της ποιότητας του ενεργητικού των τραπεζών, όπως και των προοπτικών τους για επαναλαμβανόμενη κερδοφορία. Είναι μια αλλαγή πίστας, όπως και αν το δει κανείς.
-- Ένα γεύμα του Αλέξανδρου Εξάρχου, εκ των βασικών μετόχων της ΙΝΤΡΑΚΑΤ και πρόσφατα της Παγκρήτιας Τράπεζας με τη διευθύνουσα σύμβουλο της Τράπεζας Αττικής Ελένης Βρεττού πυροδότησε μια σειρά από φήμες, όπως ότι έγινε πρόταση στην κυρία Βρεττού να αναλάβει την Παγκρήτια, ή ακόμη πως υπάρχει σχεδιασμός για συγχώνευση Αττικής - Παγκρήτιας μαζί με την Χανίων και την HSBC. Όπως μαθαίνουμε, τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει. Οι νέοι ιδιοκτήτες της Παγκρήτιας (Μπάκος, Καϋμενάκης, Εξάρχου) δεν σκέφονται προς το παρόν να αλλάξουν τη διοίκηση της Παγκρήτιας Τράπεζας και σίγουρα δεν εξετάζουν τη συγχώνευση με την προβληματική Αττικής.
-- Όπως μαθαίνουμε, η συνάντηση έγινε στο πλαίσιο της προσέγγισης Βρεττού – Μαραγκουδάκη με στόχο την αποτελεσματικότερη συνεργασία τους, δεδομένου μάλιστα ότι και οι δύο κυρίες έχουν κοινό στόχο: τη διάσωση της Αττικής.
-- Υπενθυμίζουμε ότι είχε προηγηθεί στα τέλη Οκτωβρίου συνάντηση της διευθύνουσας συμβούλου της Attica Bank, Ελένη Βρεττού και της επικεφαλής της Ellngton στην Ελλάδα, Ειρήνης Μαραγκουδάκη, στο γραφείο του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννη Στουρνάρα.
-- Μπορεί οι γερμανικές κυβερνήσεις να σήκωναν το δάκτυλο για χρόνια στις ελληνικές και να παρέδιδαν μαθήματα οικονομικής πολιτικής, όμως στην πολιτική ESG ο ΟΤΕ ήταν αυτός που είχε τα πρωτεία στον όμιλο της Deutsche Telekom και αναγνωρίστηκε από τους Γερμανούς ως... δάσκαλος. Η Telekom είχε εντάξει τα θέματα της βιώσιμης ανάπτυξης στο τμήμα Ανθρώπινου Δυναμικού, ενώ ο ΟΤΕ έγκαιρα είχε δημιουργήσει ξεχωριστό τμήμα. Έτσι, η μητρική γερμανική εταιρεία ανέθεσε στον ΟΤΕ να θέσει τους στόχους και να χαράξει τη στρατηγική βιώσιμης ανάπτυξης του ομίλου για την Ευρώπη και να εκπαιδεύσει τα στελέχη των υπόλοιπων θυγατρικών.
-- Σημειώνεται ότι, στο πλαίσιο της στρατηγικής βιώσιμης ανάπτυξης, ο ΟΤΕ θα προχωρήσει στη συλλογή 400.000 κινητών συσκευών και αξεσουάρ προς ανακύκλωση ή ανακατασκευή έως το 2024 και βρίσκεται σε συζητήσεις για συνεργασίες, ενώ κεντρικό ρόλο στο εγχείρημα θα έχει το δίκτυο των καταστημάτων του.
Αποποίηση Ευθύνης: Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες της στήλης παρέχονται αποκλειστικά και μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να εκληφθούν ως συμβουλή, πρόταση, προσφορά για αγορά ή πώληση κινητών αξιών, ούτε ως προτροπή για την πραγματοποίηση οποιασδήποτε μορφής επένδυσης. Δεν υφίσταται ουδεμία ευθύνη της ιστοσελίδας για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
