Λίγο πριν την εκπνοή του 2021 και όπως όλα δείχνουν έχει «ανάψει» για τα καλά η συζήτηση για την απόκτηση F-35 από την Ελλάδα και την Πολεμική Αεροπορία. Μετά και τον προϋπολογισμό του αμερικανικού Πενταγώνου, στον οποίο συμπεριλαμβάνεται και η αμυντική συμφωνία των Ηνωμένων Πολιτειών με την Ελλάδα, η πώληση των μαχητικών F-35 στην Ελλάδα γίνεται ακόμα πιο πιθανή.
Και παρά τα όσα λέγονται και γράφονται για το μαχητικό 5ης γενιάς και πως αυτό θα έρθει στην Ελλάδα, ένα είναι σίγουρο, ότι το μαχητικό F-35 αποτελεί για κάθε χώρα που το αποκτά, τον παράγοντα που αλλάζει το «παιχνίδι» στην άμυνα και τους κανόνες της αερομαχίας.
Η ομάδα της αμερικανικής κυβέρνησης και συγκεκριμένα του Joint Strike Fighter Program Office, σύμφωνα με πληροφορίες, αναμένεται να φτάσει στην Ελλάδα στις αρχές του νέου έτους, έχοντας στις βαλίτσες της στοιχεία και προτάσεις για το F-35 και την απόκτησή του από την Πολεμική Αεροπορία.
Και επειδή κάποιος μπορεί εύλογα να ρωτήσει μα τώρα δεν πήραμε Rafale; Η απάντηση είναι ότι δεν μιλάμε για μία απλή πρόταση που θα υλοποιηθεί το αμέσως επόμενο διάστημα. Μιλάμε για μια ολοκληρωμένη αμυντική συνεργασία που θα πρέπει να ξεκινήσει με τη LOR (Letter of Request) από την ελληνική πλευρά, την επίσημη εκδήλωση ενδιαφέροντος, ενώ το συντομότερο που θα γίνει είναι μέσα σε μια πενταετία.
Ωστόσο μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα χρειάζεται ένα μαχητικό 5ης γενιάς, θα ρωτήσει κάποιος;
Το F-35 είναι Game changer
Την απάντηση αλλά και πολλές ακόμα διευκρινήσεις για τα πλεονεκτήματα της απόκτησης από την Ελλάδα των F-35 δίνει στο Business Daily, ο Ντένις Πλέσσας Vice President Global Pursuits Initiatives της Lockheed Martin Aeronautics: «Το F-35 είναι Game changer αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού, καθώς έχει χαρακτηριστικά το stealth που κάνει δυσδιάκριτο το στίγμα του από τα ραντάρ του αντιπάλου. Έχει μεγάλη επιβιωσιμότητα, καθώς με τις τεχνολογίες stealth μπορεί να απορροφήσει ακτινοβολία από το ραντάρ και να γίνει σχετικά αόρατο». Για να συμπληρώσει ότι το F-35 είναι μάλλον απαραίτητο από μια χώρα σαν την Ελλάδα, που οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει είναι καθημερινό φαινόμενο.
Όσον αφορά το κέρδος που θα μπορούσε να έχει η Ελλάδα, εκτός από την αεροπορική υπεροχή πάνω από το Αιγαίο, όπως μας είπε ο κ. Ντ. Πλέσσας, αυτό θα μπορούσε να είναι πολλαπλό. Καθώς η Lockheed Martin δεν δίνει απλώς τα αεροσκάφη, αλλά στις χώρες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα των F-35 προσφέρονται τεχνολογικά οφέλη και υποδομές στην αμυντική τους βιομηχανία, τα οποία συνδέονται άμεσα με την αγορά που έχει γίνει.
Να υπενθυμίσουμε ότι η Ελλάδα ήταν από τις προνομιούχες χώρες που είχε προσκληθεί τρεις φορές να συμμετέχει στο πρόγραμμα των F-35 ως partner (συνέταιρος), κατά τη διάρκεια της θητείας τριών διαφορετικών υπουργών Εθνικής Άμυνας (Τσοχατζόπουλος, Παπαντωνίου, Μεϊμαράκης). Ωστόσο και οι τρεις υπουργοί δεν απάντησαν καν! Το αποτέλεσμα ήταν να μην μπει η Ελλάδα στο πρόγραμμα σαν συνέταιρος, πράγμα που θα σήμαινε περαιτέρω ανάπτυξη της ανάλογης αμυντικής βιομηχανίας και προνόμια που μόνο οι εννέα χώρες - partners έχουν.
Οι χώρες partners είναι: ΗΠΑ, Αγγλία, Ιταλία, Ολλανδία, Καναδάς, Αυστραλία, Τουρκία (αποπέμφθηκε λόγω S-400), Δανία, Νορβηγία.
Έστω και αργά όμως μετά και την τελευταία εξέλιξη με τον προϋπολογισμό του αμερικανικού Πενταγώνου, ανοίγει ουσιαστικά ο δρόμος η Ελλάδα να αποκτήσει το υπερόπλο που πολλοί θα ήθελαν να έχουν στην πολεμική τους αεροπορία.
Να σημειωθεί ότι στο πρόγραμμα των F-35, ως αγοραστές μέσω διακρατικών συμφωνιών FMS συμμετέχουν επίσης οι χώρες: Ιαπωνία, Ν. Κορέα, Σιγκαπούρη, Βέλγιο, Πολωνία, Ελβετία και πρόσφατα Φινλανδία. Με την τελευταία μάλιστα να κάνει την έκπληξη και να υπογράφει για 64 αεροσκάφη τύπου F-35A Lightning II της αμερικανικής Lockheed Martin τα οποία και πρόκειται να προμηθευτεί μέχρι το 2030. Μάλιστα το συνολικό κόστος της επένδυσης, μαζί με την εκπαίδευση των πληρωμάτων, φτάνει τα δέκα δισεκατομμύρια ευρώ.
Η Φινλανδία μπήκε στο «κλαμπ» των F-35, η Ελλάδα;
Η Φινλανδία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, καθώς για πολλές δεκαετίες τηρούσε αυστηρό καθεστώς ουδετερότητας. Ωστόσο σε πολλά θέματα συνεργάζεται με το ΝΑΤΟ, ενώ το 2014 υπέγραψε για πρώτη φορά συμφωνία συνεργασίας με την Ατλαντική Συμμαχία σε εκπαιδευτικά θέματα και στην αντιμετώπιση κρίσεων, όπως έπραξε και η γειτονική Σουηδία.
Οι Φινλανδοί δεν αποφάσισαν ξαφνικά να αποκτήσουν F-35, καθώς είχαν εξετάσει πέντε διαφορετικά μοντέλα: Το F-35 της Lockheed Martin, το F/A-18E Super Hornet της Boeing, το Eurofighter της Airbus, το γνωστό και στη χώρα μας Rafale της Dassault και το Gripen της σουηδικής Saab.
Όλα τα μοντέλα είχαν δοκιμαστεί από τις ένοπλες δυνάμεις της Φινλανδίας. Συμπέρασμα, σύμφωνα με τον υπουργό Άμυνας Καϊκόνεν, ήταν ότι «με βάση τις επιδόσεις του, το F35 καλύπτει με τον καλύτερο τρόπο τις ανάγκες της χώρας».
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Helsinki Times, ο αξιωματικός της πολεμικής αεροπορίας Πάσι Γιόκινεν δηλώνει ότι στην αξιολόγηση με βάση το κριτήριο της επιχειρησιακής ικανότητας το F-35 είχε λάβει την υψηλότερη βαθμολογία (4.47) με διαφορά από το δεύτερο μοντέλο (3.81), το οποίο δεν κατονομάζεται, ενώ σύμφωνα με το κλαδικό έντυπο FlugRevue ένα ακόμη σημαντικό κριτήριο για τους Φινλανδούς ήταν η μεγάλη «διάρκεια ζωής» των F-35, καθώς εκτιμάται ότι τα αμερικανικά αεροσκάφη θα πετούν τουλάχιστον μέχρι το 2060, χωρίς κανένα πρόβλημα.
«Για όλα απαιτείται αποφασιστικότητα και όραμα»
Επίσης η επιλογή F-35 θα προσφέρει οικονομικά και τεχνικά πλεονεκτήματα στη Φινλανδία για τις επόμενες δεκαετίες. Η φινλανδική βιομηχανία θα έχει πολλές ευκαιρίες να εργαστεί απευθείας στην παραγωγή και τη συντήρηση των F-35. Μέσω έργων έμμεσης βιομηχανικής συμμετοχής εκτός της παραγωγής F-35, η Lockheed Martin θα οικοδομήσει βιομηχανικές συνεργασίες με φινλανδικές εταιρείες και ακαδημαϊκά ιδρύματα που προσφέρουν ευκαιρίες εστιασμένες στην ανάπτυξη και την προώθηση συνεργασιών ασφάλειας στο μέλλον.
Έτσι με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσε και η Ελλάδα να μπει στο πρόγραμμα των F-35, μέσω της ΕΑΒ αλλά και πολλών ελληνικών αμυντικών εταιρειών που θα μπορούσαν να συμμετέχουν στο πρόγραμμα.
Όπως χαρακτηριστικά μας είπε ο κ. Ντ. Πλέσσας η Lockheed Martin έχει πολλά χρόνια τώρα πολυεπίπεδη και πολυδιάστατη η συνεργασία με την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ), και άλλες ελληνικές εταιρείες. Όπως σημείωσε, η ΕΑΒ θα μπορούσε να απογειώσει κυριολεκτικά το κέντρο επισκευών για όλη την περιοχή της Αν. Μεσογείου και να γίνει εκπαιδευτικό κέντρο για τις χώρες της Μέσης Ανατολής και ένας ισχυρός πόλος εκπαίδευσης. «Αλλά για όλα απαιτείται αποφασιστικότητα και όραμα!», κατέληξε.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
