Ακόμα και σήμερα στο άκουσμα της λέξης «τραπεζίτες» οι περισσότεροι σχηματίζουν ασυναίσθητα στο μυαλό τους τη μορφή του Γιάννη Κωστόπουλου: του «πατριάρχη» των τραπεζών. Σε μια χώρα όπου δύσκολα αναγνωρίζεται η επιτυχία των ανθρώπων εν ζωή ο Γ. Κωστόπουλος δεν απολάμβανε μόνον την καθολική αναγνώριση και τον σεβασμό όλων, αλλά αντιμετωπιζόταν ως ο θεσμικός θεματοφύλακας της τραπεζικής στην Ελλάδα.
Καθόλου τυχαία, το 2014 που αποφάσισε να παραδώσει την σκυτάλη αποχωρώντας από τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου της Alpha Bank, η λέξη «τραπεζίτες» σταδιακά έχασε την αίγλη και την παλαιά σημασία της, ενώ δεν ήταν λίγοι αυτοί που τη θεωρούσαν παράταιρη για να περιγράψει τη νέα γενιά στελεχών, επαγγελματιών υψηλής τεχνικής κατάρτισης και εξειδίκευσης, που ανέλαβαν τα ηνία του τραπεζικού συστήματος.
Ο Γιάννης Κωστόπουλος ήταν ένας μεγάλος μιας ηρωικής εποχής όπου το όραμα, η διαίσθηση, η αποφασιστικότητα, το ταλέντο και η προσωπική ισχύς αποτελούσαν τις κινητήριες δυνάμεις. Στη δική του περίπτωση συνδυάζονταν επίσης η μετριοπάθεια, η απλότητα, η σεμνότητα, η τεχνοκρατική διοίκηση με την ανθρωπιά και τη βαθιά αγάπη του στην πατρίδα.
Η ηρωική αυτή εποχή οδήγησε σε έναν άθλο μεταμορφώνοντας το μικρό, περιθωριακό και εν πολλοίς καθυστερημένο ελληνικό τραπεζικό σύστημα σε μια σύγχρονη βιομηχανία χρήματος, εξαιρετικά ανταγωνιστική, πετυχαίνοντας παράλληλα μια εξίσου εντυπωσιακή επέκταση στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Άθλος που ξοδεύτηκε τόσο άσκεπτα τη δεκαετία του 2010 αποτέλεσμα της μεγάλης κρίσης που πυροδότησε το δημοσιονομικό αδιέξοδο.
Ο Γιάννης Κωστόπουλος σφράγισε μια εποχή, όντας για δεκαετίες η κορυφαία ηγετική προσωπικότητα του τραπεζικού κλάδου, συμβάλλοντας καταλυτικά στον εκσυγχρονισμό, τη ριζική ανανέωση και την επέκταση του τραπεζικού συστήματος σε νέες αγορές.
Και εγένετο η Τράπεζα Ελληνικής Εμπορικής Πίστεως
Στα τέλη του 19ου αιώνα, στο περιθώριο των μεγάλων αναταράξεων στη Βαλκανική Χερσόνησο και των επαναστατικών κινημάτων στη Θεσσαλία και την Κρήτη, η Καλαμάτα γνωρίζει ημέρες δόξας. Αποτελώντας μεγάλο εμπορικό κέντρο, η πόλη της Καλαμάτας παρουσιάζει μεγάλη ανάπτυξη.
Το 1879 ο δαιμόνιος έμπορος Ιωάννης Φ. Κωστόπουλος, καταγόμενος από την Σπεργχογεία Μεσσηνίας, ιδρύει τον Εμπορικό Οίκο Ι.Φ. Κωστόπουλου. Διαβλέποντας τις μεγάλες προοπτικές που δημιουργούσε το ισχυρό μεταναστευτικό ρεύμα ο Οίκος δίνει βάρος στις τραπεζικές εργασίες και με αιχμή τη μεταφορά χρημάτων από τους μετανάστες στις ΗΠΑ στις οικογένειές τους στην Ελλάδα θέτει τα θεμέλια για την δημιουργία μιας τράπεζας που έμελλε να αναδειχθεί σε μια από τις μεγαλύτερες τράπεζες της Ελλάδας τον 21ο αιώνα.
Πλατεία 23ης Μαρτίου στην Καλαμάτα δεκαετία 1900. Διακρίνεται δεξιά το κατάστημα του εμπορικού οίκου Ι.Φ. Κωστόπουλου, μετέπειτα έδρα της Τράπεζας Καλαμών και σημερινό κατάστημα Καλαμάτας της Alpha Bank. Πηγή: «μέ λογισμό καί μ' όνειρο», Alpha Bank, 19oς - 21ος αιώνας.
Το 1916 ιδρύεται η Τράπεζα Ι.Φ. Κωστόπουλου με τη συμμετοχή του Διονυσίου Λοβέρδου και της Λαϊκής Τραπέζης ενώ το 1918 ιδρύεται η Τράπεζα Καλαμών, με στόχο την εξυπηρέτηση της τοπικής κοινωνίας της Καλαμάτας.
Με την Αθήνα να αποκτά όλο και μεγαλύτερο ειδικό βάρος η τράπεζα προχωρά στη δημιουργία Τραπεζικού Γραφείου στην Αθήνα και τα χρόνια που ακολουθούν αναπτύσσεται δυναμικά.
Το 1923 πραγματοποιήθηκε η ίδρυση της Τράπεζας Ελληνικής Εμπορικής Πίστεως με τη συγχώνευση της Τράπεζας Καλαμών και του Τραπεζικού Γραφείου στην Αθήνα, ενώ από τη νέα τράπεζα αποχώρησε η Λαϊκή Τράπεζα.
Φύλο επιταγής, Τράπεζας Ελλ. Εμπορικής Πίστεως, 1939. Πηγή: Ιστορικό Αρχείο Alpha Bank.
Στα ιδρυτικά μέλη της Εμπορικής Πίστεως περιλαμβανόταν ο Ανδρέας Μαντζούνης σημαντικός βιομήχανος της εποχής ο οποίος συμμετείχε στην δημιουργία του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων και Βιοτεχνών.
Τα ακίνητα που έσωσαν την τράπεζα
Η Τράπεζα Ελληνικής Εμπορικής Πίστεως, η οποία τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια μετονομάστηκε σε Τράπεζα Εμπορικής Πίστεως, ήταν η μοναδική μικρή τράπεζα που επιβίωσε από τις στάχτες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Όπως εκμυστηρευόταν χαμογελώντας ο Γιάννης Κωστόπουλος, η τράπεζα επιβίωσε μετά τον πόλεμο χάρη σε ορισμένα ακίνητα που είχε την προνοητικότητα να κατέχει. Τα ακίνητα αυτά αποτέλεσαν το οξυγόνο για την επανεκκίνησή της το 1947 όταν άρχισαν και πάλι να δημιουργούνται συνθήκες ομαλότητας και κανονικότητας στον τόπο.
Πολλά έγιναν τις δεκαετίες του 1950 και 1960 με σημαντικότερο την σταδιακή επέκταση του δικτύου της τράπεζας σε μεγάλες πόλεις της Ελλάδας.
Ο άνθρωπος που έχτισε την Alpha Bank
Το 1973 σε ηλικία 35 ετών ο Γιάννης Κωστόπουλος ανέλαβε τα ηνία της τράπεζας. Ήταν ο τρίτος Κωστόπουλος που αναλάμβανε το τιμόνι και από την πρώτη στιγμή κινήθηκε με μεγάλο δυναμισμό καθιστώντας σαφές σε όλους ότι στόχος του ήταν να αλλάξει τα πάντα.
Εγκαίνια καταστήματος Ιωαννίνων, 1965. Διακρίνονται από αριστερά ο Εντεταλμένος Διευθύνσεως Γιάννης Σ. Κωστόπουλος, ο Νομικός Σύμβουλος Φώτης Π. Κωστόπουλος και ο αρχιτέκτων και αργότερα Τεχνικός Σύμβουλος Κωνσταντίνος Σ. Μανουηλίδης. Πηγή: «μέ λογισμό καί μ' όνειρο», Alpha Bank, 19oς - 21ος αιώνας.
Άλλαξε το όνομα της τράπεζας σε Τράπεζα Πίστεως κόβοντας κάθε έμμεση σύνδεση με την Εμπορική Τράπεζα, άλλαξε το σήμα της τράπεζας επιλέγοντας το αρχαιότερο ελληνικό νόμισμα, τη χελώνα της Αιγίνης, άλλαξε τα χρώματα της τράπεζας με στόχο να υπογραμμίσει την ελληνικότητά της.
Ο Κωστόπουλος ζήτησε κάθε κατάστημα της Τράπεζας Πίστεως να έχει ένα έργο Έλληνα καλλιτέχνη ή κάποιο έργο με ελληνικό θέμα, που αποτέλεσε την απαρχή για τη δημιουργία της μεγάλης Συλλογής Έργων Τέχνης της τράπεζας. Παράλληλα η τράπεζα ξεκίνησε να συλλέγει νομίσματα και σήμερα, σαράντα και πλέον χρόνια μετά, διαθέτει μια από τις μεγαλύτερες συλλογές ελληνικών νομισμάτων στον κόσμο.
Ο νέος Διευθύνων Σύμβουλος παρουσιάζει τη νέα εταιρική ταυτότητα μετά την αλλαγή τη επωνυμίας σε Τράπεζα Πίστεως το 1972. Πηγή: «μέ λογισμό καί μ' όνειρο», Alpha Bank, 19oς - 21ος αιώνας.
Και αυτά ήταν μόνο η αρχή. Η επέκταση του δικτύου καταστημάτων επιταχύνθηκε ενώ έχοντας βαθιά πίστη στη δύναμη της τεχνολογίας ο νέος επικεφαλής προχώρησε στην εισαγωγή στην εγχώρια αγορά σύγχρονων τεχνικών και των μεγάλων καινοτομιών της εποχής, όπως τα ΑΤΜs, τα POS και οι κάρτες.
«Ήμασταν η πρώτη τράπεζα που προσέφερε εξυπηρέτηση μέσω προσωπικού υπολογιστού, τηλεφώνου και διαδικτύου. Για τις τράπεζες το Α και όχι το Ω, είναι το προσωπικό και η τεχνολογία», τόνιζε με περηφάνεια.
Η πρώτη γενιά αυτόματων ταμειολογιστικών μηχανών (ΑΤΜ) που εγκαθίστανται στην Τράπεζα. Πηγή: «μέ λογισμό καί μ' όνειρο», Alpha Bank, 19oς - 21ος αιώνας.
Η μεγάλη απεργία του 1989 - 1990
Στην ιστορία έχει περάσει η μεγάλη απεργία του 1989 – 1990. Η απεργία διήρκεσε δυο μήνες, ενώ η Τράπεζα Πίστεως ήταν η μόνη που είχε κλείσει. Κάποια στιγμή ο αρμόδιος υπουργός, Γιώργος Γεννηματάς, τηλεφώνησε στον Γιάννη Κωστόπουλο και τον ρώτησε γιατί είχε λάβει τέτοιες διαστάσεις η απεργία. «Ακούστε κύριε Υπουργέ, εάν το θέμα ήταν οικονομικό, θα είχαμε συμφωνήσει, αλλά το θέμα δεν είναι οικονομικό, είναι θέμα αρχής, είναι θέμα του διευθυντικού δικαιώματος. Και γι’ αυτό δεν υπάρχει συμβιβασμός», απάντησε. «Ευχαριστώ πολύ, κατάλαβα» ήταν η απόκριση του υπουργού.
Σύμφωνα με τον Δημήτριο Μαντζούνη, πρώην διευθύνοντα σύμβουλο της Alpha Bank, το γεγονός αυτό αποτέλεσε καμπή για την πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος, καθώς μετά από αυτό σταδιακά σταμάτησε να διεκδικεί συμμετοχή στη διοίκηση και επικεντρώθηκε στην προάσπιση των συνδικαλιστικών θεμάτων.
Οξυδερκής και πρωτοπόρος ο Γ. Κωστόπουλος είδε αμέσως, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, την μεγάλη ευκαιρία επέκτασης στις γειτονικές χώρες της ΝΑ Ευρώπης, σαν συνέχεια του ζωτικού επιχειρηματικού χώρου.
Banca Bucuresti, Τίτλος 16.000 ονομαστικών μετοχών, 1998. Πηγή: «μέ λογισμικό καί μ' όνειρο», Alpha Bank, 19ος - 21ος αιώνας.
Το 1994 η Alpha Bank, σε συνεργασία με Έλληνες επιχειρηματίες και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκροτήσεως και Αναπτύξεως, προχώρησε στην ίδρυση της Banca Bucuresti. Ήταν η πρώτη ξένη τράπεζα που εισήλθε στην τραπεζική αγορά της Ρουμανίας μετά την κατάρρευση του καθεστώτος Τσαουσέσκου.
Παράλληλα η επωνυμία της τράπεζας άλλαξε σε Alpha Τράπεζα Πίστεως ενώ η δεκαετία του 1990 σφραγίστηκε από την εξαγορά, το 1999, της Ιονικής Τράπεζας.
Ο Γ. Κωστόπουλος ήταν αυτός που μεταμόρφωσε την τραπεζούλα της δεκαετίας του 1960 στον σημερινό πανίσχυρο όμιλο – μια από τις μεγαλύτερες τράπεζες στην Ελλάδα.
«Θα σας γυρίσω 40 χρόνια πίσω. Το ’65 στην ουσία είχαμε πέντε Τράπεζες στην Ελλάδα, τα μερίδια αγοράς κινούνταν από 48% για την Εθνική Τράπεζα με όλες τις Τράπεζες τις οποίες έχει απορροφήσει τώρα, Κτηματική, ΕΤΕΒΑ, 25% για την Αγροτική Τράπεζα, 13% η Εμπορική Τράπεζα, 6% η Ιονική Τράπεζα και κάπου εκεί πίσω υπήρχε και μια τραπεζούλα με 2% που λεγόταν Τράπεζα Εμπορικής Πίστεως. Είχαμε τότε 17 Καταστήματα και καθαρά κέρδη 2 εκατομμύρια ευρώ σε σημερινές τιμές. Σήμερα έχουμε περισσότερα από 17 Καταστήματα στη Βουλγαρία και λέμε ότι έχουμε μείνει και πίσω, για να καταλάβετε πόσο έχει αλλάξει η εικόνα. Είμαι ευτυχής λοιπόν να έχω δει την Τράπεζα Εμπορικής Πίστεως του ’65 να μεγαλώνει και να μετασχηματίζεται στη σημερινή ALPHA BANK με 15% μερίδιο αγοράς στην Ελλάδα και σχεδόν 6% μερίδιο αγοράς στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, κοντά στα 550 Καταστήματα και κέρδη περίπου μισό δισεκατομμύριο ευρώ. Αν με ρωτούσε κάποιος τότε για το μέλλον δε θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα ερχόταν μια μέρα το ’80 που θα ξεπερνούσαμε σε μέγεθος την Ιονική, το ’90 ξεπεράσαμε την Ιονική, το ’97 που ξεπεράσαμε την Εμπορική και ότι το 2000 θα είχαμε αγοράσει και την Ιονική ώστε να γίνουμε η σημερινή Τράπεζα», τόνιζε ο Γιάννης Κωστόπουλος το 2005.
Το 2012 η Alpha Bank υπέγραψε με την Credit Agricole συμφωνία εξαγοράς του συνόλου των μετοχών της Εμπορικής Τράπεζας.
Η υπογραφή της σύμβασης εξαγοράς της Εμπορικής Τράπεζας το 2012. Πηγή: «μέ λογισμό καί μ' όνειρο», Alpha Bank, 19oς - 21ος αιώνας.
Η άβολη δεκαετία του 2000
Η απελευθέρωση του τραπεζικού συστήματος, που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και ολοκληρώθηκε στις αρχές του 2000, οδήγησε στη δραστική αλλαγή του τρόπου λειτουργίας των τραπεζών στην Ελλάδα.
Έτσι, από ένα συντηρητικό μοντέλο λειτουργίας που, πέραν των επιταγών της κεντρικής τράπεζας, εστίαζε στην προσεκτική επιλογή δανειοδότησης κυρίως επιχειρήσεων, η τραπεζική μετατοπίστηκε σε ένα επιθετικό, μαζικό μοντέλο δανειοδότησης νοικοκυριών και επιχειρήσεων κάθε τύπου.
Οι τράπεζες μετατράπηκαν σε «βιομηχανίες» παραγωγής και διανομής δανείων για όλους και για όλα.
Η Alpha Bank παρακολούθησε με μια κάποια απόσταση και αμηχανία την πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση και επέμεινε σε μια πιο συντηρητική προσέγγιση, στάση που συχνά τροφοδότησε κριτική για την αποδοτικότητα της τράπεζας και την αδυναμία προσαρμογής της στη νέα εποχή.
Ήταν η εποχή της αχαλίνωτης πιστωτικής επέκτασης, της επιδεικτικής κατανάλωσης, της χρηματιστηριακής έξαρσης, των υπερκερδών και των μπόνους, εποχή που τερματίστηκε βίαια και επώδυνα με το ξέσπασμα της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης το 2007 και εν συνεχεία, στην Ελλάδα, με την μεγάλη εγχώρια πολιτικοοικονομική κρίση που σάρωσε τα πάντα.
«Η υγεία του ελληνικού χρηματοδοτικού συστήματος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό απ’ την καλή πορεία της οικονομίας. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολλά, υπάρχουν όμως ακόμα ανισορροπίες, κυρίως στα δημοσιονομικά, που επιβάλλουν τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπισή τους. Απαιτήσεις για παροχές πέραν των δυνατοτήτων της οικονομίας δεν μπορούν να ικανοποιηθούν μακροχρόνια. Πρέπει λοιπόν όλοι να είμαστε μετρημένοι στις απαιτήσεις μας και συνεπείς στις υποχρεώσεις μας. Η ανάπτυξη της σταθερότητας της οικονομίας είναι ανεκτίμητο αγαθό και όλοι πρέπει να το διαφυλάξουμε», σημείωνε ο Γιάννης Κωστόπουλος στα μέσα της δεκαετίας του 2000.
Η κρίση βρήκε την Alpha Bank σε ισχυρή θέση, σε σχέση με τις άλλες τράπεζες, λόγω της συντηρητικής πολιτικής της. Όταν έγινε η πρώτη ανακεφαλαιοποίηση το 2013 η Alpha Bank ήταν η μόνη τράπεζα με θετική καθαρή θέση γεγονός που της επέτρεψε να λάβει την μικρότερη κρατική βοήθεια και να ανακεφαλαιοποιηθεί με τις μικρότερες απώλειες για τους μετόχους της.
Το 2014 η ανάκαμψη της οικονομίας και η καλή κατάσταση της Alpha Bank δημιούργησαν προσδοκίες για το τέλος της περιπέτειας και τη γρήγορη επιστροφή της Alpha σε ιδιωτικά χέρια. Η δεύτερη ανακεφαλαιοποίηση πραγματοποιήθηκε μόνο με ιδιωτικά κεφάλαια και σε τιμή διάθεσης των νέων μετοχών υψηλότερη της ανακεφαλαιοποίησης του 2013.
Από αριστερά (κάτω): Δημήτριος Π. Μαντζούνης Διευθύνων Σύμβουλος CEO, Γιάννης Σ. Κωστόπουλος, Επίτιμος Πρόεδρος, Βασίλειος Θ. Ράπανος, Πρόεδρος Διοικητικού Συμβουλίου. Από αριστερά (άνω): Γεώργιος Κ. Αρώνης, Γενικός Διευθυντής, Αρτέμιος Χ. Θεοδωρίδης, Γενικός Διευθυντής, Βασίλειος Ε. Ψάλτης, Γενικός Διευθυντής - CFO, Σπύρος Α. Ανδρονικάκης, Γενικός Διευθυντής - CRO, Σπύρος Ν. Φιλάρετος, Γενικός Διευθυντής - COO. Πηγή: «μέ λογισμό καί μ' όνειρο», Alpha Bank, 19oς - 21ος αιώνας.
Ωστόσο οι προσδοκίες δεν δικαιώθηκαν. Οι περιπέτειες για την Ελλάδα δεν είχαν τελειώσει και η εκλογή της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου τον Ιανουάριο του 2015 και η σφοδρή και επώδυνη σύγκρουση με τους Ευρωπαίους εταίρους που ακολούθησε οδήγησε τις τράπεζες σε αδιέξοδο. Οι τράπεζες έκλεισαν για πολλές ημέρες, επιβλήθηκαν περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων (capital controls), και τελικά υποχρεώθηκαν σε μια νέα ανακεφαλαιοποίηση, την τρίτη, με τους παλαιούς μετόχους των τραπεζών να χάνουν τις περιουσίες τους.
Καπετάνιος σε ταραγμένα νερά
Φύσει ηγετική φυσιογνωμία, με βαθιά αφοσίωση στη χώρα και το ευρύτερο καλό, στάθηκε μακριά από μικρο - υπολογισμούς και βραχυχρόνιες σκοπιμότητες όταν οι συγκυρίες επέβαλαν δύσκολες αποφάσεις.
Λίγο μετά το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης το 2007 η κυβέρνηση Καραμανλή προχώρησε στην υλοποίηση ενός κρατικού σχεδίου ενίσχυσης των τραπεζών, που έμεινε γνωστό ως «πακέτο Αλογοσκούφη». Τότε, ορισμένα τραπεζικά στελέχη, με προεξέχουσα την τότε διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας, προσπάθησαν να τορπιλίσουν το πρόγραμμα κρατικής βοήθειας. Κανείς δεν ήθελε να είναι ο πρώτος που θα κάνει χρήση ώστε να μην εκληφθεί ως σημάδι αδυναμίας. Άλλοι, αθεράπευτα αισιόδοξοι, επέμεναν ότι δεν χρειάζονται βοήθεια.
Ο Γιάννης Κωστόπουλος ήταν που βγήκε εμπρός, παραμερίζοντας τους τακτικισμούς, δηλώνοντας «Οι καιροί είναι δύσκολοι, δεν ξέρουμε τι θα γίνει, πρέπει να θωρακίσουμε τις τράπεζες. Η Alpha Bank θα ενταχθεί στο πρόγραμμα».
Λίγο αργότερα ο Κωστόπουλος κατέρριψε και το ταμπού της κερδοφορίας, ζήτημα υψηλής ευαισθησίας για τις τράπεζες, δηλώνοντας ότι: «Εφ’οσον η Τράπεζα παρουσιάσει ζημιές, θα τις εμφανίσουμε, καθώς αυτό θα δώσει την ευκαιρία να πάρουμε μεγαλύτερες προβλέψεις. Και εφ’ όσον οι συνθήκες συνεχίσουν να είναι αντίξοες, οι τράπεζες πρέπει να παίρνουν προβλέψεις και να μη φοβούνται να το κάνουν».
Είναι δύσκολο να αποτυπωθούν σε λίγες λέξεις το έργο και συμβολή του τραπεζίτη Γιάννη Κωστόπουλου, του ανθρώπου που σφράγισε μια εποχή. Όμως ο Γιάννης Κωστόπουλος ήταν πολλά περισσότερα πέρα από τραπεζίτης. Διανοούμενος, βιβλιοφάγος με μεγάλη αδυναμία στην ιστορία, ευπατρίδης, αθλητής με πολλές διακρίσεις στην ιστιοπλοϊα, με μεγάλη προσφορά στην κοινωνία, το περιβάλλον, την τέχνη και τον πολιτισμό. Χρηματοδότησε τις δυο μεγάλες αίθουσες στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης που στεγάζουν αρχαία ελληνικά αντικείμενα, πολλά ελληνικά μουσεία και εκθέσεις, τον Εθνικό Κήπο. Στήριξε με πάθος και ενθουσιασμό τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, η Alpha Bank ανακηρύχθηκε Μέγας Εθνικός Χορηγός, και πολλά άλλα.
Τιμήθηκε από την πολιτεία, όχι ως τραπεζίτης, αλλά με τον Ανώτερο Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος, παράσημο που απονέμεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σε Έλληνες πολίτες που διακρίνονται στη Δημόσια Διοίκηση, στις επιστήμες, στις Τέχνες και τα Γράμματα, στο εμπόριο, τη βιομηχανία και τη ναυτιλία.
Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Alpha Bank, Βασίλης Ψάλτης, τόνισε: «Ο Γιάννης Κωστόπουλος ήταν o μεγαλύτερος τραπεζίτης της μεταπολίτευσης. Με το έργο του καθόρισε τη σύγχρονη ιστορία της Alpha Bank και αναμόρφωσε το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδας. Στο πρόσωπό του συνυπήρχε η σύνεση αλλά και η επιχειρηματική τόλμη, ο ρεαλισμός και το όραμα, η ενόραση για το μέλλον του κλάδου αλλά και η βαθιά πατριωτική ευθύνη. Δεν δίστασε ποτέ να πάρει θέση, ακόμα και με προσωπικό κόστος, προκειμένου να ληφθεί η κατάλληλη απόφαση τη σωστή στιγμή. Τον ενδιέφερε η πρόοδος του συνόλου και οι κινήσεις του είχαν πάντα θεσμικό και ενωτικό χαρακτήρα».
O Πρόεδρος του ΔΣ, Βασίλης Ράπανος ανέφερε: «Η μεγάλη οικογένεια της Alpha Bank αποχαιρετά σήμερα, με ανείπωτη θλίψη και βαθύ πόνο, τον άνθρωπο που με "λογισμό και μ’ όνειρο" δημιούργησε την Τράπεζά μας και άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στο τραπεζικό σύστημα και την οικονομική ζωή της Ελλάδας. Σε μια χώρα που δύσκολα αναγνωρίζεται η επιτυχία των ανθρώπων εν ζωή, υπήρξες τυχερός. Η αναγνώριση του έργου σου είναι καθολική, όχι μόνο από τον επιχειρηματικό και πολιτικό κόσμο, αλλά κυρίως από τον απλό άνθρωπο».
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
