Στις 13 Αυγούστου 2004, η Αθήνα έγραψε ιστορία, φιλοξενώντας την τελετή έναρξης των 28ων Ολυμπιακών Αγώνων, σε μια διοργάνωση που αποτέλεσε το “επιστροφή στο σπίτι” των Αγώνων, 108 χρόνια μετά την αναβίωσή τους το 1896.
Στο ανακαινισμένο Ολυμπιακό Στάδιο, ο Δημήτρης Παπαϊωάννου και χιλιάδες εθελοντές παρουσίασαν ένα υπερθέαμα που συνδύαζε υψηλή αισθητική, ιστορική αναδρομή και τεχνολογική καινοτομία, μαγεύοντας δισεκατομμύρια τηλεθεατές σε όλο τον κόσμο.
Η καλλιτεχνική αφήγηση ξεκίνησε με αναφορές στα κυκλαδικά ειδώλια, τον Μινωικό και Μυκηναϊκό πολιτισμό, την κλασική Ελλάδα, το Βυζάντιο, μέχρι και τη σύγχρονη εποχή.
Η διπλή έλικα του DNA λειτούργησε ως συνδετικός κρίκος της ιστορικής διαδρομής, ενώ η ελιά που αναδύθηκε στο κέντρο του σταδίου συμβόλιζε την ειρήνη και τη σοφία.
Στην “Κλεψύδρα”, την εντυπωσιακή ιστορική παρέλαση, παρελάσανε μορφές-σύμβολα από διάφορες εποχές: από τον Μέγα Αλέξανδρο μέχρι τη μεταπολεμική Ελλάδα.
Η Ολυμπιακή Φλόγα αφίχθη στο ΟΑΚΑ μέσα από μια εικονική αναπαράσταση του ταξιδιού της και παραδόθηκε από θρύλους του ελληνικού αθλητισμού, όπως ο Νίκος Γκάλης, ο Μίμης Δομάζος, η Βούλα Πατουλίδου, ο Κάχι Καχιασβίλι και ο Ιωάννης Μελισσανίδης.
Ο Νίκος Κακλαμανάκης άναψε τον βωμό, σε μια στιγμή συγκίνησης που κορυφώθηκε με πυροτεχνήματα και την ιαχή δεκάδων χιλιάδων θεατών.
Η τελετή αξιοποίησε πρωτοποριακή τεχνολογία, όπως την τεράστια δεξαμενή νερού με ειδικό δάπεδο που άδειαζε σε τρία λεπτά και περίπλοκα συστήματα ανύψωσης σκηνικών.
Η αισθητική λιτότητα συνδυάστηκε με την καλλιτεχνική δύναμη, στέλνοντας μήνυμα αυτοπεποίθησης και δημιουργίας για τη σύγχρονη Ελλάδα.
Περίπου 70.000 θεατές βρέθηκαν στο στάδιο και 15.000 αθλητές από 202 χώρες παρέλασαν.
Η Αθήνα απέδειξε ότι μια μικρή χώρα μπορεί να διοργανώσει μια άρτια και εντυπωσιακή παγκόσμια γιορτή, κερδίζοντας τον θαυμασμό διεθνών μέσων και σβήνοντας τις προ-Ολυμπιακές αμφιβολίες.