Η Ρωσία μπαίνει στην κούρσα για το φυσικό αέριο στην Αν. Μεσόγειο καθώς ήρθε σε συμφωνία με το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ ώστε για εννέα χρόνια να επιτρέπεται στις ρωσικές εταιρείες να πραγματοποιούν έρευνες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο στα χωρικά ύδατα της Συρίας.
Αυτό πρόκειται να είναι το αντάλλαγμα για την βοήθεια που πρόσφερε η Ρωσία στον Άσαντ ώστε να διατηρήσει την εξουσία του στη Συρία, όπως αναφέρει η τουρκική ιστοσελίδα Ahval που επισημαίνει ότι η ενεργοποίηση της συμφωνίας του 2013 από την Ρωσία δημιουργεί μεγάλη πίεση στη Τουρκία ενώ έχει προκαλέσει και αντιδράσεις στον Λίβανο. Τον Δεκέμβριο του 2013 η Δαμασκός είχε υπογράψει μεγάλη συμφωνία με την Ρωσία για έρευνες και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στα χωρικά ύδατα της Συρίας για 25 χρόνια. Το κόστος για τις έρευνες και τις γεωτρήσεις υπολογιζόταν στα 100 εκατ. δολάρια, ενώ στην αρχική συμφωνία περιλαμβάνονται η ρωσική SoyuzNefteGaz.
Δαμασκός και Μόσχα υπέγραψαν τη νέα συμφωνία νωρίτερα μέσα στον Μάρτιο που επιτρέπει στις ρωσικές εταιρείες να πραγματοποιήσουν έρευνες στα διαφιλονικούμενα χωρικά ύδατα μεταξύ Λιβάνου και Συρίας. Τα φιλοκυβερνητικά Μέσα στη Συρία ανέφεραν πως οι ρωσικές Capital Limited και η East Med Amrit θα ξεκινήσουν έρευνες στα ανοιχτά της χώρας του Μπασάρ Αλ Άσαντ.
Στη Capital Limited δόθηκε το αποκλειστικό δικαίωμα ερευνών και ανάπτυξης υποδομών στη περιοχή του οικοπέδου 1 της οικονομικής ζώνης της Συρίας στη Μεσόγειο, ανοιχτά του Ταρτούς που βρίσκεται στα νότια θαλάσσια σύνορα μεταξύ Λιβάνου και Συρίας σε μια περιοχή 2.500 τ. χιλιομέτρων. Αυτό προκάλεσε και την αντίδραση στο Λίβανο, καθώς το οικόπεδο 1 συμπίπτει με τα οικόπεδα 1 και 2 στα λιβανέζικα χωρικά ύδατα κατά περίπου 750 τ. χιλ.
Η προσπάθεια της Ρωσίας να εισέλθει στα σημαντικά αποθέματα φυσικού αερίου που βρίσκονται στην περιοχή της Μεσογείου, μπορεί να προκαλέσει αναταραχή στις σχέσεις που έχουν διαμορφωθεί στη περιοχή. Επίσης θέτει την Ρωσία απευθείας απέναντι από τις χώρες του East Med Gas Forum (που περιλαμβάνει και την Ελλάδα), και κυρίως το Ισραήλ που ακόμα βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με τον Λίβανο για την οριοθέτηση των συνόρων τους.
Σύμφωνα με την Ahval, η ξαφνική εμπλοκή της Ρωσίας στον αγώνα του φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο δημιουργεί ένα νέο δίλημμα παρόμοιο με αυτό που προκάλεσε το τουρκολιβυκό σύμφωνο τον περασμένο Νοέμβριο. Η νέα κυβέρνηση της Λιβύης ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει την θέση της σχετικά με την οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων καθώς και για τις συμφωνίες στην ΑΟΖ με την Άγκυρα που έχει δυσκολέψει τις σχέσεις της χώρας με την Αίγυπτο, το Ισραήλ, την Ελλάδα, την Κύπρο αλλά και την ΕΕ γενικότερα.
Οι αναλυτές σημειώνουν πως η Ρωσία παίρνει ένα καλά υπολογισμένο ρίσκο που της διασφαλίζει την διακριτική επαναφορά της στην στρατηγική αυτή περιοχή μετά την στρατιωτική της παρέμβαση στη Συρία το 2015 και αναμένεται να παίξει βασικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις που θα υπάρξουν για τα νέα σύνορα.
Ωστόσο, αυτές οι ενέργειες της Ρωσίας αναμένεται να επηρεάσουν τους συσχετισμούς δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο, με την Τουρκία να βρίσκεται πλέον σε δύσκολη θέση, καθώς ο Πούτιν από σύμμαχος μετατρέπεται σε σκληρό ανταγωνιστή για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην περιοχή.
Μετά την αποκάλυψη των όρων της συμφωνία, οι πολιτικοί στο Λίβανο καλούν να υπάρξει ξεκαθάρισμα στην οριοθέτηση των χωρικών υδάτων με την Συρία, και να κινηθεί η χώρα παρόμοια όπως στην περίπτωση με το Ισραήλ. Ο επικεφαλής των λιβανέζικων δυνάμεων Samir Geagea ζήτησε να υπάρξει η παρέμβαση του ΟΗΕ για τον καθορισμό των χωρικών υδάτων με την Συρία ή να οδηγηθεί η υπόθεση στο Διεθνές Δικαστήριο αν δεν δεχτεί την διεθνή διαιτησία ο Άσαντ. Κατηγόρησε επίσης το καθεστώς Άσαντ πως προσπαθεί παράνομα να καταπατήσει 750 τ. χιλ. λιβανέζικων χωρικών υδάτων σημειώνοντας πως «ο Άσαντ έχει αρνηθεί προτάσεις του Λιβάνου για έρευνες και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων το 2014».