Έξι φορές, αρχής γενομένης από το 2011, αναβλήθηκαν τα εγκαίνια του νέου αεροδρομίου του Βερολίνου: το σύστημα πυρόσβεσης δεν λειτουργούσε, χιλιάδες αυτόματες πόρτες δεν είχαν πρόσβαση σε ρεύμα και 170.000 χιλιόμετρα καλωδίων στριμώχθηκαν πρόχειρα σε λάθος σωλήνες.
Μετά τις απανωτές αναβολές ο τότε υπουργός Μεταφορών Πέτερ Ραμζάουερ δήλωνε το 2013: «Το Μάιο του 2012 προειδοποιούσα να μην ορίζονται συνεχώς νέες ημερομηνίες για τα εγκαίνια. Είμαι ευτυχής με τη συμφωνία κατασκευαστών και δημοσίου να μην οριστεί για το επόμενο διάστημα νέα ημερομηνία, διότι αυτές δεσμεύουν. Θα πρέπει πρώτα να εξεταστεί προσεκτικά που είναι τα προβλήματα και στη συνέχεια να δρομολογηθεί η επίλυσή τους».
Σύμφωνα με την Deutsche Welle, oκτώ χρόνια χρειάστηκαν αρχιτέκτονες, πολιτικοί μηχανικοί και εργάτες για να βάλουν τάξη σε αυτό το χάος. Στο διάστημα αυτό το κόστος του νέου αεροδρομίου της γερμανικής πρωτεύουσας εκτοξεύθηκε από τα αρχικά 2,5 δισ. ευρώ σε πάνω από 7 δισ.. Κι όλα αυτά για ένα αεροδρόμιο, το οποίο θεωρείται ήδη μικρό για την εποχή μετά τον κορονοϊό. Προφανώς για αυτό το λόγο σχεδιάζεται επέκταση του αεροδρομίου μέχρι το 2030 με κόστος 2,3 δισ. ευρώ.
Κανείς δεν έχει λογοδοτήσει για το σκάνδαλο
«Μια διεθνής μεγαλούπολη, η πρωτεύουσα μιας από τις μεγαλύτερες χώρες στην Ευρώπη είναι αυτονόητο ότι χρειάζεται μια καρτ βιζίτ, όπως είναι ένα αεροδρόμιο. Δεν σχεδιάζουμε ένα παλάτι από μάρμαρο, αλλά δεν θα φτιάξουμε και καλύβα», δήλωνε ο κυβερνήτης του Βερολίνου Κλάους Βόβεραϊτ το 2006.
Όταν η έναρξη λειτουργίας του αεροδρόμιου άρχισε να αναβάλλεται από τη μια χρονιά στην άλλη οι γερμανικές αρχές αντέδρασαν με κατηγορίες και απολύσεις υπευθύνων. Για μεγάλο χρονικό διάστημα η μια κατασκευαστική εταιρeία διαδέχονταν την άλλη. Σε κάποια στιγμή μάλιστα χάθηκαν ακόμα και ντοσιέ με σημαντικά σχέδια, τα οποία εντοπίστηκαν αργότερα σε χώρο ανακύκλωσης απορριμμάτων.
Μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει λογοδοτήσει για το μεγαλύτερο, ίσως, κατασκευαστικό σκάνδαλο επί γερμανικού εδάφους. Οι τότε αρμόδιοι έχουν αποχωρήσει εδώ και καιρό από την πολιτική. Όταν ο τότε κυβερνήτης του Βερολίνου Κλάους Βόβεραϊτ ολοκλήρωνε τη θητεία του έκανε λόγο, αναφερόμενος στο νέο αεροδρόμιο, για «πικρή ήττα». Ούτε όμως και στους μάνατζερ του εγχειρήματος δεν αναζητήθηκαν ευθύνες. Ένας μάλιστα από τους πολλούς διευθύνοντες συμβούλους κατάφερε να διεκδικήσει με επιτυχία εκ των υστέρων 1,4 εκατομμύρια ευρώ για απώλειες εισοδημάτων.