Οι επενδυτικές μονάδες των ευρωπαϊκών τραπεζών επιστρέφουν στις αγορές κρατικού χρέους και καθίστανται, εκ νέου, οι βασικοί αγοραστές των νέων ομολόγων που εκδίδουν οι χώρες της ευρωζώνης, φροντίζοντας να εκμεταλλευθούν τόσο την αύξηση των αποδόσεων όσο και το γεγονός ότι η ΕΚΤ δεν είναι πλέον αγοραστής αλλά πωλητής.
Οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης χρειάζονται ιδιώτες αγοραστές για να διαθέσουν περίπου 400 δισεκατομμύρια ευρώ πρόσθετου χρέους που θα έχουν προγραμματίσει να εκδώσουν το 2023. Οι ανάγκες χρηματοδότησης παραμένουν υψηλές λόγω του ενεργειακού σοκ που ακολούθησε την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ενώ η ΕΚΤ, ο κορυφαίος αγοραστής τα τελευταία χρόνια, θα αρχίσει εντός Μαρτίου και με ρυθμό πωλήσεων 15 δισ. ευρώ μηνιαίως να μειώνει τον ισολογισμό της, ενώ παράλληλα αυστηροποιεί τη νομισματική πολιτική για να περιορίσει τον πληθωρισμό.
Οι μεγάλες αγορές από τις κεντρικές τράπεζες είχαν διατηρήσει το κόστος δανεισμού και τη μεταβλητότητα σε χαμηλά επίπεδα για χρόνια, οπότε το βασικό ερώτημα τώρα είναι ποιος θα μπει στο παιχνίδι, καθώς η ΕΚΤ αποχωρεί. Οι πωλήσεις ομολόγων απευθείας σε τελικούς επενδυτές από τραπεζικά κοινοπρακτικά σχήματα μέχρι στιγμής φέτος δείχνουν ότι οι τράπεζες αγοράζουν πολύ μεγαλύτερο μερίδιο του χρέους ορισμένων χωρών, σύμφωνα με στοιχεία από οργανισμούς χρέους και τη Refinitiv, καθώς η άνοδος των επιτοκίων αυξάνει την ελκυστικότητα των κρατικών ομολόγων.
«Σε πολλές συναλλαγές, είναι οι μεγαλύτεροι αγοραστές», δήλωσε ο Πιέρ Μπαλντέν, ειδικός στις αγορές κρατικών ομολόγων της Credit Agricole CIB, η οποία έχει οργανώσει πολλές από τις φετινές συμφωνίες. Παρά το γεγονός ότι συνήθως οι τράπεζες αγοράζουν ομόλογα που ωριμάζουν σε διάστημα έως 10 έτη, το τελευταίο διάστημα εμφανίστηκαν αρκετά ενεργές και σε εκδόσεις άνω αυτού του ορίου. Ήταν οι κορυφαίοι αγοραστές χρέους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αγοράζοντας σχεδόν το 50% ενός επταετούς ομολόγου και το 35% ενός 20ετούς ομολόγου. Τον περασμένο Σεπτέμβριο, αγόρασαν το 26% ενός πενταετούς ομολόγου και το 21% ενός 30ετούς, πολύ πίσω από τους διαχειριστές κεφαλαίων που βρίσκονταν στη δεύτερη θέση.
Οι τράπεζες πήραν επίσης το 39% μιας ιταλικής έκδοσης 20ετούς χρέους τον Ιανουάριο, ενώ οι διαχειριστές κεφαλαίων πήραν το 25%. Σε μια πώληση 16ετούς χρέους πέρυσι, οι τράπεζες αγόρασαν το 29%. «Η ζήτηση από τις τράπεζες είναι στην πραγματικότητα ακόμη ισχυρότερη από ό,τι φαίνεται στις στατιστικές, καθώς γενικά τους διατίθεται ένα χαμηλότερο (μερίδιο) των παραγγελιών τους από ό,τι σε ορισμένους άλλους επενδυτές», δήλωσε ο διευθυντής του βελγικού οργανισμού διαχείρισης δημόσιου χρέους. Οι τράπεζες πήραν το 30% μιας έκδοσης 30ετούς βελγικού χρέους τον Φεβρουάριο, έναντι 10% πριν από ένα χρόνο.
Τα στοιχεία δεν αναφέρουν ποιες ακριβώς τράπεζες συμμετέχουν, αλλά οι τράπεζες τείνουν να αγοράζουν τα ομόλογα της χώρας τους. Ποιο είναι, όμως, το σημαντικότερο κίνητρο για αυτές τις τοποθετήσεις; Με μια λέξη, οι αποδόσεις.
Η δεξαμενή κρατικών ομολόγων με αρνητική απόδοση στη ζώνη του ευρώ, η οποία έφτανε σχεδόν στο 50% της αγοράς τον Ιανουάριο του 2022, έχει εξαφανιστεί καθώς τα επιτόκια αυξάνονται απότομα. Σε ολόκληρη την Ευρώπη, οι αποδόσεις των ομολόγων βρίσκονται σε υψηλά πολλών ετών. Σημειώνεται ότι οι τράπεζες πρέπει να διατηρούν ένα ορισμένο ποσό ρευστοποιήσιμων περιουσιακών στοιχείων υψηλής ποιότητας, μετρητά και κρατικά ομόλογα, ως απόθεμα ρευστότητας για κανονιστικούς λόγους.
Καθώς οι αποδόσεις των ομολόγων αυξάνονται σε σχέση με τα επιτόκια swap, γίνεται πιο ελκυστικό να αγοράζουν ομόλογα αντί να διατηρούν μετρητά, δήλωσε ο Ντανιέλ Γκιλότ, υπεύθυνος διαχείρισης ενεργητικού και παθητικού της BNP Paribas Fortis και προσέθεσε: «Νομίζω ότι αγοράσαμε φέτος περισσότερα ομόλογα από ό,τι ολόκληρο το προηγούμενο έτος».
Το επιτόκιο swap είναι το σταθερό επιτόκιο που πληρώνουν οι επενδυτές για να αντισταθμίσουν τον κίνδυνο επιτοκίου λαμβάνοντας πληρωμές κυμαινόμενου επιτοκίου. Οι επενδυτές, όπως οι τράπεζες, συχνά πληρώνουν το swap rate και αντισταθμίζουν την έκθεσή τους όταν αγοράζουν αυτά τα ομόλογα, οπότε οι υψηλότερες αποδόσεις των ομολόγων καθιστούν επίσης αυτό το κόστος αντιστάθμισης πιο εύπεπτο, δήλωσαν οι αναλυτές.
Ορισμένες τράπεζες έχουν και άλλα κίνητρα για να αγοράζουν περισσότερα ομόλογα. Για παράδειγμα, μπορεί να έχουν μειώσει γρήγορα το ενεργητικό τους με πωλήσεις κόκκινων δανείων και να επιδιώκουν να το αναπληρώσουν. Η ιταλική Intesa Sanpaolo αγόρασε κρατικά ομόλογα ύψους περίπου 10 δισ. ευρώ στις αρχές του 2023 για να αντικαταστήσει τα σταθμισμένα ως προς τον κίνδυνο περιουσιακά στοιχεία που είχε μειώσει.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
