Το γεγονός ότι η εξωτερική πολιτική σε μια περίοδο ριζικών ανακατατάξεων σε ένα όλο και πιο σύνθετο διεθνές και περιφερειακό περιβάλλον, οφείλει να είναι μία δυναμική διαδικασία για την αποτελεσματική αντιμετώπιση προκλήσεων και την αξιοποίηση δυνατοτήτων αμοιβαίως επωφελούς συνεργασίας, σημείωσε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας.
Σε άρθρο του στο Newsbeast, ο κ. Δένδιας επισημαίνει ότι «η χάραξη και υλοποίηση της εξωτερικής πολιτικής μας στηρίχθηκε σε αρχές, μεταξύ των οποίων η προσήλωση στο Διεθνές Δίκαιο και στο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, ο σεβασμός της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας των κρατών, η προάσπιση της ειρήνης, της δημοκρατίας, της σταθερότητας, του κράτους Δικαίου, των ανθρώπινων δικαιωμάτων, η προστασία του περιβάλλοντος».
Τονίζει δε ότι αυτό έγινε «με πλήρη επίγνωση των προκλήσεων στην ευρύτερη περιοχή μας καθώς και της ανάγκης για αρμονική συνύπαρξη και εποικοδομητική συνεργασία, κινηθήκαμε προς δύο κατευθύνεις: (α) τη διεύρυνση του ορίζοντα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, (β) την εμβάθυνση συμμαχιών και σχέσεων στρατηγικής συνεργασίας της χώρας μας».
«Με συνέπεια και συνέχεια στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής μας, αναπτύξαμε μεθοδικά και συστηματικά ένα πολυεπίπεδο πλέγμα σχέσεων, στο οποίο αποτυπώνεται η επιτυχία της στρατηγικής στόχευσής μας για έναν πρωτόγνωρα ευρύ - για τα δεδομένα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής - ορίζοντα, σε συνδυασμό με την αναβάθμιση σχέσεων συνεργασίας», προσθέτει.
Υπογραμμίζει δε πως η παρουσία της Ελλάδας στην Ευρώπη, η σχέση στρατηγικής συνεργασίας μας με τις ΗΠΑ, η ενεργός παρουσία της σε διεθνείς και περιφερειακούς Οργανισμούς, η ενίσχυση της συνεργασίας με τα Δυτικά Βαλκάνια, η δημιουργία διαύλων επικοινωνίας και συνεργασίας με την περιοχή της Μέσης Ανατολής, του Κόλπου, της Βόρειας και της υποσαχάριας Αφρικής, με χώρες της Ασίας, με την Αυστραλία, «συνιστούν τα πεδία αυτού του πολυεπίπεδου πλέγματος σχέσεων».
Ως απόδειξη της «εμβάθυνσης και αναβάθμισης των συμμαχιών και συνεργασιών σε ολόκληρο τον κόσμο» τονίζει τις συμφωνίες στρατηγικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τα ΗΑΕ, τη Σαουδική Αραβία, τις συμφωνίες με την Ιταλία και την Αίγυπτο για την οριοθέτηση ΑΟΖ, η συμφωνία με την Αλβανία για την παραπομπή του θέματος της μεταξύ μας οριοθέτησης στο Δικαστήριο της Χάγης.
Αναφέρεται ακόμη στην επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας, στην περιοχή του Ιονίου, από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια. «Η επέκταση του χώρου της εθνικής κυριαρχίας μας, για πρώτη φορά από το 1947, είναι άλλη μία απόδειξη του τρόπου με τον οποίο η άσκηση των δικαιωμάτων μας, στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου και του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, ενισχύει και αναβαθμίζει τη διεθνή παρουσία της Ελλάδας», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Εξάλλου, καταλήγοντας, μιλά για «την επιθυμία της χώρας μας να συμβάλει ενεργά και εποικοδομητικά στις διεθνείς εξελίξεις καταδεικνύει η υποψηφιότητα της Ελλάδας για τη θέση μη μόνιμου μέλος στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ (2025-2026), καθώς και για το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (2028-2030) και για την Προεδρία της Γενικής Συνέλευσης (2035)».