Μια κρίσιμη δίκη για χιλιάδες δανειολήπτες που έχουν λάβει δάνεια με ρήτρα ελβετικού φράγκου αρχίζει σήμερα στον Άρειο Πάγο, όπου θα συζητηθεί αίτηση αναίρεσης από ενώσεις δανειοληπτών απόφασης του Εφετείου Αθηνών (911/2018), με την οποία είχε δικαιωθεί συστημική τράπεζα.
Πρόκειται για την τελευταία, ίσως, ευκαιρία που έχουν οι δανειολήπτες να αλλάξουν την κατεύθυνση των κρίσεων της Δικαιοσύνης στις δικαστικές διαμάχες που έχουν ξεσπάσει τα τελευταία χρόνια για τα δάνεια με ρήτρα ελβετικού φράγκου και, πρωτίστως, για τον Γενικό Όρο Συναλλαγών στις δανειακές συμβάσεις, με τον οποίο οι δανειολήπτες υποχρεώνονται να εξοφλούν το δάνειο με βάση την εκάστοτε ισχύουσα ισοτιμία του φράγκου με το ευρώ.
Οι δανειολήπτες έχουν «καεί» από τη μεγάλη ανατίμηση του ελβετικού φράγκου λόγω της οικονομικής κρίσης από το 2008, που επιβάρυνε δραματικά το κεφάλαιο των δανείων και τις μηνιαίες δόσεις. Από το επίπεδο των 1,67 φράγκων, στα τέλη του 2007, η ισοτιμία υποχώρησε το 2015 ως και στα 0,98 φράγκα και σήμερα διαπραγματεύεται στα 1,08 φράγκα, με αποτέλεσμα ακόμη και οι δανειολήπτες που για χρόνια πλήρωναν με συνέπεια τις δόσεις των δανείων τους να αντιμετωπίζουν διόγκωση των οφειλών τους.
Το 2019, ύστερα από χρόνια δικαστικών αντιπαραθέσεων, η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου εξέδωσε απόφαση επί μεμονωμένης (όχι συλλογικής) αγωγής, με την οποία η πλάστιγγα έγειρε στην πλευρά των τραπεζών, καθώς κρίθηκε ότι ο όρος για την εξυπηρέτηση των δανείων με βάση την τρέχουσα ισοτιμία είναι δηλωτικός (επαναλαμβάνει άρθρο του Αστικού Κώδικα), άρα δεν μπορεί να ελεγχθεί για καταχρηστικότητα και να ακυρωθεί, όπως ζητούν οι δανειολήπτες, επικαλούμενοι το κοινοτικό και εθνικό δίκαιο για την προστασία των καταναλωτών.
Με την εν λόγω απόφαση, με αριθμό 4/2019, η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου έκρινε ότι «ένας τέτοιος όρος σε σύμβαση τοκοχρεωλυτικού δανείου μεταξύ Τράπεζας και δανειολήπτη, όπως στην προκείμενη περίπτωση, απηχεί το περιεχόμενο της διατάξεως του άρθρου 291 ΑΚ, και κατά συνέπεια, σύμφωνα με τα όσα εκτέθηκαν στη μείζονα σκέψη, δεν νοείται διατάραξη της ισορροπίας των συμβαλλομένων, ούτε καταχρηστικότητα του σχετικού όρου».
Οι νομικοί των καταναλωτικών οργανώσεων, στη σημερινή δίκη που έχει αυξημένη βαρύτητα, επειδή αφορά συλλογική αγωγή, επιδιώκουν να μεταφέρουν το... πεδίο της μάχης στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Με αίτημα που έχει κατατεθεί και έχει την υποστήριξη -με πρόσθετη παρέμβαση- και του Δικηγορικού Συλλόγου της Θεσσαλονίκης ζητείται από τον Άρειο Πάγο να απευθύνει προδικαστικό ερώτημα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ώστε αυτό να ερμηνεύσει το ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο και να υποδείξει, ενδεχομένως, στον Άρειο Πάγο ότι ο επίμαχος όρος μπορεί να ελεγχθεί για καταχρηστικότητα, παρά την περί του αντιθέτου απόφαση της Ολομέλειας.
Σημειώνεται ότι ο νομικός κόσμος υποστηρίζει το αίτημα των δανειοληπτών. Η Συντονιστική Επιτροπή της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας έχει ανακοινώσει πως θεωρεί ότι η απόφαση της Ολομέλειας «συγκρούεται» με το δίκαιο της Ε.Ε. και έχει υπενθυμίσει σχετική απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με την οποία οι τράπεζες πρέπει να παρέχουν στους δανειολήπτες επαρκή ενημέρωση ώστε να μπορούν να παίρνουν ορθές αποφάσεις, ιδίως όταν πρόκειται για δάνεια σε συνάλλαγμα, όπου ελλοχεύει ο κίνδυνος σοβαρής υποτίμησης του εγχώριου έναντι του ξένου νομίσματος.
Η Συντονιστική Επιτροπή έχει υποστηρίξει το αίτημα για προδικαστικό ερώτημα, τονίζοντας: «Με δεδομένο ότι το ζήτημα αφορά δεκάδες χιλιάδες δανειολήπτες, πολλές εκ των οποίων είναι επίδικες, η Συντονιστική Επιτροπή θεωρεί ότι ο σεβασμός στην ενωσιακή δικαιοταξία θα επέβαλε την υποβολή προδικαστικού ερωτήματος προς το ΔΕΕ, ώστε να υπάρξει η αναγκαία ασφάλεια δικαίου και το σύνολο των κρίσιμων ερμηνευτικών ζητημάτων να επιλυθούν κατά τρόπο οριστικό, σαφή και ανεπίδεκτο αμφίσημων αναγνώσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο».
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
