Σε εξέλιξη βρίσκεται εδώ και αρκετά χρόνια ένας ακήρυκτος ελληνοτουρκικός «πόλεμος» στην ευρωπαϊκή αγορά και τελευταία γίνεται όλο και πιο οξύς, μόνο που αφορά στα... ψάρια! Παρά το γεγονός ότι η εξαγωγική δραστηριότητα των ελληνικών επιχειρήσεων του κλάδου της ιχθυοκαλλιέργειας είναι ένας από τους πιο δυναμικούς τομείς στην εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας – αποφέρει εξαγωγές αξίας περίπου 500 εκατ. ευρώ ετησίως – ωστόσο δέχεται ισχυρές πιέσεις από τις τουρκικές εταιρείες, κυρίως στο επίπεδο των τιμών, γεγονός που τις αναγκάζει να πωλούν με οριακή κερδοφορία.
Και κυρίως σε χώρες, όπως είναι η Ιταλία και η Γαλλία, οι οποίες θεωρούνται κατά τεκμήριο ως οι καλύτεροι πελάτες της ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας, όπως αναφέρουν πηγές της αγοράς μιλώντας προς το Business Daily. Εκεί λοιπόν η πίεση είναι ασφυκτική. Μάλιστα, στη διάρκεια των τελευταίων χρόνων, παρά το γεγονός ότι όλες σχεδόν οι χώρες διεκδίκησαν και κέρδισαν όλες υψηλότερες τιμές, οι ελληνικές εταιρείες δεν κατόρθωσαν σχεδόν τίποτα πιεζόμενες αφόρητα από τους Τούρκους ανταγωνιστές τους.
Οι τουρκικές εταιρείες έχοντας από την μία πλευρά το χαμηλό εργατικό κόστος κι από την έμμεση επιδότηση (πχ μεταφορικά κλπ) από το τουρκικό κράτος –η άμεση μετά από παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής καταργήθηκε – και έχοντας αξιοποιήσει την κατάρρευση της τουρκικής λίρας έναντι των ξένων νομισμάτων, κερδίζουν συνεχώς μερίδια αγοράς και ασκούν ισχυρές πιέσεις στα ψάρια ελληνικής εκτροφής.
Βέβαια όπως επισημαίνουν πηγές της αγοράς η υποτίμηση της τουρκικής λίρας είναι «δίκοπο μαχαίρι», διότι ενώ από την μία πλευρά αποτελεί πλεονέκτημα στην εξαγωγή, από την άλλη πλευρά αποτελεί εξίσου ισχυρό μειονέκτημα, δεδομένου ότι οι ζωοτροφές είναι εισαγόμενες -κυρίως από τις σκανδιναβικές χώρες. Από την πλευρά τους, οι τουρκικές εταιρείες, εκτός από τις υψηλές τιμές των εισαγόμενων ζωοτροφών αντιμετωπίζουν σοβαρά χρηματοοικονομικά προβλήματα –πολλές εξ αυτών είναι χρεωμένες– όμως από την άλλη πλευρά διαθέτουν μία τεράστια εσωτερική αγορά, που είναι μεγάλο πλεονέκτημα γι΄αυτές.
Πάντως είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ενώ στη διάρκεια του Ιουλίου η μέση τιμή εξαγωγής της τσιπούρας των ελληνικών εταιρειών, που είναι από τα βασικότερα είδη της ιχθυοκαλλιέργειας, στο βάρος των 400 – 600 γραμμαρίων ήταν 4,7 ευρώ, οι τουρκικές εταιρείες είχαν μέση τιμή εξαγωγής στο ίδιο προϊόν και στο ίδιο μέγεθος 4,3 – 4,4 ευρώ. «Κάποιες φορές πουλάμε και χαμηλότερα του κόστους» συμπληρώνουν οι ίδιες πηγές. Αξίζει να σημειωθεί ότι τον Αύγουστο υπάρχει μεγάλη παραγωγή κι ως εκ τούτου υπάρχει μεγάλη πίεση στις τιμές.
Πηγές της αγοράς τονίζουν χαρακτηριστικά ότι δεν υπάρχει αμφιβολία πως τα ελληνικά προϊόντα «βγαίνουν» ακριβότερα στην ευρωπαϊκή αγορά -γιατί έχουν μεγαλύτερο κόστος παραγωγής– αξιοποιώντας κατά κύριο λόγο τα υψηλότερα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά και ιδιαίτερα τον μεγαλύτερο χρόνο παραμονής τους στο ράφι, έχουν χρόνο ζωής από την στιγμή που θα φύγουν από την μονάδα παραγωγής 7 – 8 ημέρες, ενώ τα τουρκικά έχουν χρόνο ζωής 5 – 6 ημέρες.
Και φυσικά σύμμαχο των ελληνικών εταιρειών αποτελεί η υψηλή ζήτηση που υπάρχει έτσι κι αλλιώς για ψάρια ιχθυοκαλλιέργειας κι όχι μόνο στην ευρωπαϊκή αγορά – «η διεθνής αγορά είναι ελλειμματική σε ψάρια», τονίζουν πηγές της αγοράς. Έτσι, αν και υπάρχει μεγάλη δυνατότητα ανάπτυξης των εξαγωγών σε νέες χώρες, «όλοι ανταγωνιζόμαστε στις ίδιες αγορές».
Στον διεθνή ορίζοντα πάντως τα πράγματα δεν φαίνεται να είναι τόσο ανέφελα για τις ελληνικές εταιρείες. Οι ίδιες πηγές εξηγούν ότι αν και στην παρούσα φάση «βασικός μας ανταγωνιστής είναι η Τουρκία», ωστόσο έχουν γίνει ισχυρές επενδύσεις στην ιχθυοκαλλιέργεια στην Τυνησία, την Αίγυπτο, την Ισπανία και στην περιοχή της Σαουδικής Αραβίας. Βέβαια, στις πρώτες τρεις χώρες είναι ακόμη νωρίς για να απειληθεί η ελληνική εξαγωγική δραστηριότητα, στην περίπτωση όμως της Σαουδικής Αραβίας η κατάσταση είναι πιο επικίνδυνη.
Όπως αναφέρουν μιλώντας προς το BD οι ίδιες πηγές έχει ξεκινήσει πριν από λίγα χρόνια και αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς η παραγωγή ενός ημιτροπικού ψαριού του γλυκού νερού, του Tilapia, το οποίο είναι φθηνότερο των μεσογειακών ψαριών και παράλληλα είναι πολύ δημοφιλές. Επίσης στην ευρωπαϊκή αγορά υπάρχει στροφή στο φθηνό ψάρι. Είναι προφανές πως οι τάσεις του ανταγωνισμού όπως αυτές φαίνεται να διαμορφώνονται στα επόμενα χρόνια, θα είναι μάλλον δυσμενείς για το bestseller της ελληνικής βιομηχανίας τροφίμων.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
