Αριάδνη: Γιατί δεν βρέθηκαν αγοραστές για «κόκκινα» δάνεια 5,2 δισ.

Η τεράστια διαφορά ανάμεσα στο reverse price (η τιμή κάτω από την οποία δεν θα μπορούσε να γίνει συναλλαγή) που είχε ορίσει η PQH και στις προσφορές που υπέβαλαν τα δύο ενδιαφερόμενα σχήματα οδήγησε σε «ναυάγιο» τον διαγωνισμό για την πώληση  του πακέτου μη εξυπηρετούμενων δανείων με μικτή λογιστική αξία 5,2 δισ. ευρώ, γνωστού ως project Aριάδνη.

Η PQH ιδρύθηκε το 2016 και διορίστηκε από την Τράπεζα της Ελλάδος για να λειτουργήσει ως Ενιαίος Ειδικός Εκκαθαριστής για όλα τα πιστωτικά και χρηματοδοτικά ιδρύματα υπό ειδική εκκαθάριση στην Ελλάδα, για μη εξυπηρετούμενα δάνεια επιχειρήσεων και λιανικής. Ήταν 18 τράπεζες με περιουσιακά στοιχεία εκτιμώμενου ύψους 9 δισ. ευρώ, με το 65% του χαρτοφυλακίου να αφορά σε δανειοδοτήσεις που χορηγήθηκαν από την Αγροτική Τράπεζα.

Η διοίκηση της PQH, μετά από ένα πρώτο ξεκαθάρισμα, αποφάσισε πριν από ένα χρόνο να βγάλει προς πώληση δάνεια μικτής λογιστικής αξίας (αρχική τιμή εκταμίευσης του δανείου) 5,2 δισ. ευρώ. 

Οι δύο παράγοντες που επηρέασαν αρνητικά τις προσφορές

Η PQH όρισε και reverse price, που σύμφωνα με πληροφορίες κυμαινόταν μεταξύ 700-730 εκατ. ευρώ, χωρίς όμως ποτέ να υπάρξει επίσημη επιβεβαίωση. Προσφορές κάτω από την reverse price δεν θα γίνονταν δεκτές. Σύμφωνα με πληροφορίες του BusinessDaily και οι δύο προσφορές ήταν πολύ κάτω από το reverse price, εξού και ο διαγωνισμός κατέστη άγονος. Το ένα σχήμα αποτελούσαν οι servicers Bain, Fortress, Davidson Kempner και doValue, ενώ στην άλλη πλευρά βρέθηκε το αμερικανικό fund Ellington.

Οι χαμηλές προσφορές αποδίδονται σε δύο παράγοντες: Ο πρώτος ήταν ότι το reverse price είχε οριστεί πριν ένα χρόνο, αλλά μέσα σε αυτό το χρόνο ξέσπασε ένας πόλεμος που προκάλεσε ενεργειακή κρίση, πληθωριστικές πιέσεις, άνοδο επιτοκίων κ.λπ. Σύμφωνα με τους servicers, η PQH θα έπρεπε να δείξει μια ευελιξία και να αναθεωρήσει προς τα κάτω το reverse price.

Ο δεύτερος παράγοντας ήταν πως από το due diligence που έκαναν οι servicers προέκυψε ότι αρκετά assets είχαν ελλιπή στοιχεία. «Δεν ξέραμε αν είναι βιομηχανικό ή κατοικία. Υπήρχε προσδιορισμός π.χ για ένα asset ότι ήταν στο Πάτημα Χαλανδρίου αλλά μέχρι εκεί. Ούτε οδός, ούτε τίποτα. Ούτε τα collateral γνωρίζαμε. Μετά από 10 χρόνια στα βιβλία της PQH, ήταν και λογικό να υπήρχε αυτό το θολό τοπίο», αναφέρει στο Businessdaily ένας από τους ενδιαφερόμενους servicers. 

Οι εκτιμήσεις για την επόμενη μέρα

Η συνέχεια αναμένεται με ενδιαφέρον. Και οι δύο πλευρές εκτιμάται ότι  θα «ξανασυναντηθούν». Η ΤτΕ επιθυμεί να ανακτηθούν όσο το δυνατόν περισσότερα δάνεια από την Αριάδνη και οι servicers θεωρούν πως μπορεί το project, παρά τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες, να είναι επικερδές για αυτούς.

Το πιο πιθανό είναι να γίνει μια προσαρμογή στο πακέτο της Αριάδνης, να μπουν λιγότερα, αλλά υγιή assets τα οποία να είναι διακριτά αλλά και οι servicers να αναλάβουν και το ανάλογο ρίσκο που να αποτυπώνεται στις προσφορές τους. Θα πρέπει να σημειωθεί πως οι servicers ειδικά για αυτό το πακέτο έχουν ξοδέψει πολλά χρήματα για due diligence και θα ήθελαν ο νέος διαγωνισμός -όταν και αν γίνει- να μην καταστεί άγονος αλλά να έχει ανάδοχο.