Σαρωτικούς ελέγχους σε τόκους καταθέσεων, μερίσματα και γενικά εισοδήματα αλλοδαπής προέλευσης διενεργεί η ΑΑΔΕ, όπως προκύπτει από τις δεκάδες προσφυγές που έχουν κατακλύσει τη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών, που υποβλήθηκαν από φορολογούμενους οι οποίοι ζητούν ακύρωση φόρων και προστίμων που τους καταλογίστηκαν.
Οι εν λόγω φορολογούμενοι εμφανίζονται να έχουν αποκτήσει σε προηγούμενα φορολογικά έτη τόκους καταθέσεων, μερίσματα και άλλα εισοδήματα, όπως συντάξεις, μισθούς ή από επιχειρηματική δραστηριότητα, από διάφορες χώρες όπως ΗΠΑ, Καναδάς, Νορβηγία, Γερμανία, Γαλλία, Μ. Βρετανία, Δανία, Ρουμανία, Βουλγαρία κ.λπ. ποσά τα οποία, είτε δεν δήλωσαν στο σύνολό τους, είτε ανέγραψαν μικρότερα ποσά.
Οι συγκεκριμένοι φορολογούμενοι εντοπίστηκαν από τα στοιχεία που λαμβάνει η ΑΑΔΕ, από τις φορολογικές Αρχές άλλων κρατών, στο πλαίσιο της ανταλλαγής πληροφοριών, τα οποία διασταυρώθηκαν με τις φορολογικές δηλώσεις που υποβλήθηκαν.
Διευκρινίζεται ότι πρόκειται για πρόσωπα τα οποία έχουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα, αλλά έχουν και διάφορα εισοδήματα από το εξωτερικό, τα οποία υποχρεούνται να τα δηλώσουν και στην ΑΑΔΕ.
Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις κατά τις οποίες Έλληνες φορολογούμενοι μετέφεραν τη φορολογική τους κατοικία στο εξωτερικό, αλλά η ΑΑΔΕ διαπιστώνει ότι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις, όπως είναι, κυρίως, οι ημέρες παραμονής στο εξωτερικό.
Η νομοθεσία προβλέπει πως ο φορολογούμενος που έχει τη φορολογική κατοικία του στην Ελλάδα υπόκειται σε φόρο για το φορολογητέο εισόδημα του που προκύπτει στην ημεδαπή και την αλλοδαπή, ήτοι το παγκόσμιο εισόδημα του που αποκτάται μέσα σε ορισμένο φορολογικό έτος.
Επίσης, ορίζει πως, ο φορολογούμενος που δεν έχει τη φορολογική κατοικία του στην Ελλάδα υπόκειται σε φόρο για το φορολογητέο εισόδημά του, που προκύπτει στην Ελλάδα και αποκτάται μέσα σε ορισμένο φορολογικό έτος.
Εάν κατά τη διάρκεια του φορολογικού έτους ένας φορολογούμενος που έχει φορολογική κατοικία του στην Ελλάδα αποκτά εισόδημα στην αλλοδαπή, ο καταβλητέος φόρος εισοδήματος του εν λόγω φορολογούμενου, για το εισόδημα από το εξωτερικό, μειώνεται κατά το ποσό του φόρου που καταβλήθηκε στην αλλοδαπή.
Όμως, η καταβολή του ποσού του φόρου στην αλλοδαπή αποδεικνύεται με τα σχετικά δικαιολογητικά έγγραφα, και η συγκεκριμένη μείωση του φόρου εισοδήματος, «δεν δύναται να υπερβαίνει το ποσό του φόρου που αναλογεί για το εισόδημα αυτό, στην Ελλάδα».
Ωστόσο, πέραν από τους παραπάνω γενικούς κανόνες φορολόγησης των εισοδημάτων από άλλες χώρες, από τις εν λόγω υποθέσεις που εκδίκασε η ΔΕΔ, προκύπτει ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων, τα προβλήματα δημιουργούνται και από την ασάφεια των διμερών συμβάσεων αποφυγής διπλής φορολογίας που έχει υπογράψει η Ελλάδα με άλλες χώρες.
Λόγω της ασάφειας αυτής, φορολογούμενοι με εισοδήματα από το εξωτερικό, θεωρούν πως έχουν εξαντλήσει τη φορολογική τους υποχρέωση, στη χώρα του εξωτερικού και δεν δηλώνουν τα εισοδήματα στην ΑΑΔΕ.
Υπενθυμίζεται, πως από το 2017 η Ελλάδα από το 2017 συμμετέχει στην ανταλλαγή πληροφοριών με περισσότερες από 100 χώρες, στο πλαίσιο της προσπάθειας καταπολέμησης της φοροδιαφυγής σε διεθνές επίπεδο.
Στο πλαίσιο της συνεργασίας αυτής, κάθε χρόνο λαμβάνει στοιχεία για τις καταθέσεις και άλλες χρηματοοικονομικές επενδύσεις που έχουν φορολογούμενοι με φορολογική κατοικία στην Ελλάδα, σε χώρες του εξωτερικού, όπως επίσης και για μισθούς, συντάξεις, μερίσματα.
Αντίστοιχα η ΑΑΔΕ κοινοποιεί στοιχεία για τα εισοδήματα και τα περιουσιακά στοιχεία, φορολογικών κατοίκων άλλων χωρών.
Οι τόκοι των καταθέσεων
Οι τόκοι που προέρχονται από καταθέσεις εξωτερικού αναγράφονται στους κωδικούς 667-668 του πίνακα 6 του εντύπου Ε1 της φορολογικής δήλωσης και ο φόρος που έχει καταβληθεί στην αλλοδαπή για τους τόκους αυτούς, δηλώνεται στους κωδικούς 677-678 του ίδιου πίνακα.
Ο συντελεστής φορολόγησής τους στην Ελλάδα είναι 15%, όπως ισχύει και για τους τόκους που εισπράττονται από εγχώρια πιστωτικά ιδρύματα.
Αν έχει παρακρατηθεί φόρος στη χώρα του εξωτερικού, τότε εξετάζεται αν υπάρχει Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας (ΣΑΔΦ) με την Ελλάδα, οπότε εφαρμόζονται οι κανόνες που προβλέπονται στη σύμβαση.
Σε περίπτωση που έχει παρακρατηθεί φόρος επί ων τόκων στη χώρα που βρίσκονται οι καταθέσεις, τότε αν είναι χαμηλότερος του 15% που ισχύει στην Ελλάδα, επιβάλλεται η διαφορά μεταξύ του συντελεστή της χώρας προέλευσης και του ελληνικού, ενώ εάν είναι υψηλότερος ο συντελεστής φόρους στο εξωτερικό, δεν επιστρέφεται η διαφορά.
Η συνηθέστερη παράβαση είναι η μη αναγραφή των τόκων εξωτερικού στη φορολογική δήλωση, οι οποίοι εντοπίζονται κατόπιν από τις διασταυρώσεις.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news
