Ποιο είναι τελικώς το κράτος που θέλουμε; Χρειαζόμαστε ένα ισχυρό κράτος. Τις προτάσεις του για δομή ενός τέτοιου κράτους καταθέτει ο τραπεζίτης Μιχάλης Σάλλας σε σημερινό του άρθρο στην Καθημερινή της Κυριακής.
Ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο κράτος λέει ο κ. Σάλλας εκφράζοντας μια ορατή απ' όλους «απαίτηση» για : Ένα κράτος που προστατεύει τα δικαιώματα των πολιτών, που εγγυάται την ασφάλειά τους, που λειτουργεί υπέρ των πολλών και που τελικώς υπερασπίζει τα εθνικά συμφέροντα και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.
«Το κράτος για να είναι ισχυρό θα πρέπει να καταστέλλει την αυθαιρεσία και την παρανομία. Να είναι ένα κράτος των πολλών, ένα κράτος που μεριμνά εξίσου για φτωχούς και αδύναμους και ευάλωτους. Σε αυτό το κράτος η δημόσια παιδεία, η δημόσια υγεία, η εργασία και η κοινωνική ασφάλιση αποτελούν προτεραιότητες», σημειώνει.
«Σήμερα εξακολουθεί το τελευταίο μεγάλο έργο στην Αθήνα να είναι ο Παρθενώνας. Από την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα ζει η σημερινή Αθήνα και αν υπάρχει ζωή και κίνηση στην πρωτεύουσα το χρωστάμε στον Περικλή από τον 5ο π.χ. αιώνα» αναφέρει στο άρθρο του ο κ. Σάλλας. Επισημαίνει πως η οικονομία της εξακολουθεί να στηρίζεται βασικά στον ήλιο και στις παραλίες της, δώρο Θεού καταγράφοντας με τον τρόπο αυτόν την ουσιαστική ανάγκη εκτός από έργα υποδομών να σχεδιαστούν και έργα παγκόσμιου πολιτιστικού ενδιαφέροντος.
Stop στη συρρίκνωση του αγροτικού τομέα
Ο κ. Σάλλας κρούει το καμπανάκι για τη συρρίκνωση του αγροτικού τομέα που αποτελεί εξαιρετικά επικίνδυνη υπόθεση για την επιβίωση της χώρας και τον ρόλο της σε επίπεδο ευρωπαϊκό, την ίδια στιγμή που τα μοναδικά γεωφυσικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας μπορούν να την καταστήσουν τον βιολογικό κήπο της Ευρώπης. «Δεν μπορεί να είμαστε τουριστική χώρα χωρίς η μεσογειακή διατροφή να είναι κυρίαρχη ενώ θα έπρεπε να θεσπιστούν ακόμη και κίνητρα τραπεζικών διευκολύνσεων στις τουριστικές επιχειρήσεις και στις επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος, με στόχο οι προσφερόμενες υπηρεσίες τους να περιλαμβάνουν όσο το δυνατό περισσότερο ελληνικά προϊόντα». Προτείνει παραγωγικές συμπράξεις και σύγχρονες μεθόδους παραγωγής όπως επίσης και τη δημιουργία ενός σύγχρονου χρηματιστηρίου αγροτικών προϊόντων, κλπ.
Λύσεις για το δημογραφικό
Ο ίδιος μιλάει για την πολύ σοβαρή προσπάθεια που γίνεται τα τελευταία χρόνια για τη φύλαξη των συνόρων , προσπάθεια που πρέπει να συνεχιστεί, επισημαίνοντας ωστόσο, πως οι ισχυρές ένοπλες δυνάμεις χρειάζονται και ισχυρή κοινωνία. Προϋπόθεση για μια τέτοια κοινωνία είναι η στήριξη των λαϊκών αναγκών. Παιδεία, υγεία μέριμνα του δημογραφικού. «Είμαστε ένα έθνος με τρισχιλιετή υπόσταση και ιστορία. Χρειάζεται όμως να ανακόψουμε την πληθυσμιακή του συρρίκνωση». Ο ίδιος προτείνει την ύπαρξη στόχων επιτεύξιμων ώστε σε μερικές δεκαετίες ο πληθυσμός να γίνει 13-14 εκατομμύρια από 10 σήμερα και όχι 7-8 εκατομμύρια που προβλέπει η δημογραφική καμπύλη.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να παραμένει ουραγός της Ευρώπης στους περισσότερους δείκτες. Θα πρέπει να τεθούν στόχοι πως σε 15-20 χρόνια από σήμερα η χώρα να βρίσκεται στην πρώτη πεντάδα των χωρών μελών της Ε.Ε. και να εργαστεί προς αυτήν την κατεύθυνση. Ο ίδιος τάσσεται υπέρ της αξιοποίησης της κλιματικής κρίσης με την εξ αποστάσεως εργασία και τις ραγδαίες τεχνολογικές μεταβολές στοιχεία που μπορούν να επαναπατρίσου πολλούς Ελληνες.
Το βάρος στην εκπαίδευση
Στην κατεύθυνση αυτή μπορεί να συμβάλει αποτελεσματικά εκπαίδευση. Στη χώρα που γεννήθηκαν οι τέχνες, οι επιστήμες, η φιλοσοφία, η πολιτική δεν μπορεί να μην υπάρχουν διεθνούς κύρους πανεπιστήμια, υπό την αιγίδα του κράτους, που να προσελκύουν εκατοντάδες χιλιάδες σπουδαστών για προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές. «Τσακωνόμαστε για το αν πρέπει να υπάρχουν και ιδιωτικά πανεπιστήμια, που πρέπει να υπάρξουν. Στον αντίποδα ωστόσο πρέπει να ενδυναμωθούν τα δημόσια πανεπιστήμια και να σταματήσει η εκπαιδευτική παρακμή».
Ένα κράτος για τους πολλούς
Ένα ελπιδοφόρο μέλλον συνιστά διακοπή του μίζερου παρόντος όπως αυτό που συνιστά η εικόνα μιας εξάμηνης αναμονής για ένα ραντεβού σε δημόσιο νοσοκομείο, κάτι που απαξιώνει το Εθνικό Σύστημα Υγείας το οποίο πρέπει να στηριχθεί από την πολιτεία.
Η υπόθεση του ανταγωνισμού δεν είναι υπόθεση μόνον της αγοράς αναφέρει ο κ. Σάλλας αλλά πολιτικό καθήκον που προσδιορίζει το φιλελεύθερο κράτος ως ισχυρό κράτος.
Έννοιες όπως η αντικειμενικότητα στις συναλλακτικές σχέσεις και προστασία των μικρών επιχειρήσεων από την απληστία των μεγάλων θα έπρεπε να αποτελούν το αυτονόητο. Το ελληνικό κράτος δεν θα έπρεπε να λειτουργεί με πελατειακούς όρους αναφέρεται στο άρθρο.
Ενίσχυση απαιτείται στις υποδομές και αλλαγή στη φιλοσοφία ακόμη και στη σύνθεση των μηχανισμών εξουσίας. Οι πολυπληθείς κυβερνήσεις δεν βοηθούν .
Ο κ. Σάλλας προτείνει εκτός των άλλων διακομματική συναίνεση στα εξοπλιστικά και τη δημιουργία ενός ισχυρού Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας και σε ένα παγκόσμιο Συμβούλιο Ελληνισμού, στα πρότυπα του Εβραϊκού Συμβουλίου.
Αποτρεπτική ενός ισχυρού κράτους όπως ο ίδιος αναφέρει αποτελεί το δικαστικό σύστημα και η ταχύτητα απονομής της δικαιοσύνης. «Ευτυχώς σήμερα αυτό φαίνεται ότι υπάρχει προσπάθεια να αντιμετωπιστεί, δυστυχώς όμως συνδυάζεται με την αυστηροποίηση των συνεπειών του Νόμου και των ποινών».
Τουλάχιστον στις ευρωεκλογές καταλήγει ας στείλουμε ικανούς τεχνοκράτες και αποτελεσματικούς πολιτικούς αφού η αναθεώρηση της ΚΑΠ, αλλά και οι προοπτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βρίσκεται σε διαρκή υποχώρηση, απαιτούν προσόντα που δεν τα διαθέτουν τα διάφορα σελέμπριτις...
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
