Τσίπρας, τέλος. Αιφνιδιάζοντας ακόμα και στενούς του συνεργάτες ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε χθες την παραίτησή του από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, παραίτηση που από πολλούς χαρακτηρίστηκε ως τέλος εποχής. Ασφαλώς η παραίτηση του κ. Τσίπρα δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία και το περίεργο θα ήταν να μην είχε παραιτηθεί μετά τη χωρίς προηγούμενο διπλή εκλογική συντριβή. Πολλά έχουν γραφεί για τη διακυβέρνηση Τσίπρα και το ρόλο του στην κρίση του 2010 και όσα ακολούθησαν και είναι βέβαιο ότι θα γραφούν ακόμα περισσότερα. Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά για τον διχαστικό λόγο, την τοξικότητα, την ιδεοληψία, τον μηδενισμό, τις ατελείωτες υπερβολές, τα χτυπήματα κάτω από τη μέση κατά πολιτικών αντιπάλων, για την απέραντη πολιτική αφέλεια (θα μας παρακαλούν να μας δανείσουν…) και τη βαθιά αντιδημοκρατική στάση, όπως αποτυπώθηκε στο περίφημο «ή μαζί μας, ή εναντίον μας». Ωστόσο, αυτό που θα ξεχωρίζαμε ήταν η φράση «είχαμε αυταπάτες» που χρησιμοποίησε το 2016 στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας, πρωθυπουργός τότε, για να αντικρούσει τις κατηγορίες του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκου Μητσοτάκη για τα ψέματα ΣΥΡΙΖΑ. «Μπορείτε να μας κατηγορήσετε για αυταπάτες, όχι ότι δεν τηρήσαμε την εντολή και είπαμε ψέματα, κύριε Μητσοτάκη», είχε σημειώσει ο κ. Τσίπρας. Είναι πολύ βαρύ για έναν πολιτικό, που υποτίθεται ότι κατανοεί τα προβλήματα και τις καταστάσεις και προτείνει λύσεις να λέει «συγνώμη, είχα αυταπάτες». Ειδικά στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ που κατηγορούσαν περίπου ως προδότες όσους είχαν υπογράψει μνημόνια, που διαβεβαίωναν ότι υπάρχει άλλη λύση και τελικά υπέγραψαν μνημόνιο με τον κ. Τσίπρα να λέει ότι «είχαμε αυταπάτες». Διότι αυταπάτη είναι η κατάσταση κατά την οποία ένα άτομο παραπλανά τον ίδιο του τον εαυτό με το να αποδέχεται ως αληθινό κάτι που δεν είναι, επειδή δεν μπορεί ή δεν θέλει να αντιληφθεί την πραγματικότητα. Τι πιο βαρύ για έναν πολιτικό από το να αδυνατεί να καταλάβει την πραγματικότητα; Πώς να το κάνουμε, είναι κάπως το να φωνάζεις, να ωρύεσαι, να κατηγορείς τους πάντες, να διαβεβαιώνεις ότι υπάρχουν άλλες λύσεις κ.λπ., και μετά αφού λάβεις τις ψήφους, αφού κάνεις κυβέρνηση, αφού διαπραγματευτείς και αφού υπογράψεις ένα νέο μνημόνιο να λες ότι δεν είπαμε ψέματα, απλά είχαμε αυταπάτες!
-- Ίσως ο κ. Τσίπρας να μην κατανοούσε, και να μην κατανοεί και σήμερα, τη σημασία της λέξης αυταπάτη. Είναι εντυπωσιακό ότι μετά την συντριβή του Μαΐου απέδωσε την ήττα πάλι σε αυταπάτη! «Δυστυχώς αστοχήσαμε, ήταν αυταπάτη», δήλωσε στις 10 Ιουνίου.
-- Οι ειδικοί λένε ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι προγραμματισμένος στο να εξαπατά και να αυτοεξαπατάται. Και είναι αλήθεια ότι και στα δύο ο κ Τσίπρας απεδείχθη υπό εξελικτικούς όρους εξαιρετικά «χαρισματικός». Ωστόσο σε έναν μετρ της εξαπάτησης είναι δύσκολο να αναγνωριστεί η απουσία δόλου στην επίκληση αυταπατών για να δικαιολογήσει τις πράξεις του.
-- Θα πρέπει να του πιστώσουμε, όμως, ότι όταν η χώρα βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού δεν δίστασε να τα βάλει με το κόμμα του, να οδηγήσει εκτός ΣΥΡΙΖΑ δεκάδες στελέχη του κόμματος για να επιβάλει το μνημόνιο και έπραξε το "whatever it takes" για να κρατήσει την Ελλάδα στην ευρωζώνη. Και στη συνέχεια εφάρμοσε την συμφωνία με εξαιρετική αποτελεσματικότητα, η οποία άνοιξε το δρόμο για την τόσο ευνοϊκή ρύθμιση του χρέους, ρύθμιση που μας προστατεύει από την άνοδο των επιτοκίων.
Η υπεροχή των ελληνικών τραπεζών
Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από την εποχή που οι ελληνικές τράπεζες έβλεπαν με τα κιάλια την κερδοφορία των τραπεζών της ευρωζώνης. Σήμερα όμως φαίνεται ότι βρίσκονται σε καλύτερη θέση. Όπως έλεγε ο Αντρέα Ενρία του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού, σύντομα οι τράπεζες της ευρωζώνης θα αρχίσουν να βλέπουν να χάνεται το πλεονέκτημα για την κερδοφορία τους από τα αυξημένα επιτόκια, καθώς ο ανταγωνισμός αυξάνει γρήγορα τα επιτόκια των καταθέσεων, ενώ το αυξημένο κόστος δανεισμού έχει αρχίσει να φουντώνει τις καθυστερήσεις στα δάνεια. Αντίθετα στην Ελλάδα, όπως επισήμανε χθες η JP Morgan, το πέρασμα στους καταθέτες των αυξημένων ευρωπαϊκών επιτοκίων θα είναι πιο αργό και ένας λόγος είναι ότι στην ελληνική αγορά ο ανταγωνισμός είναι πολύ εξασθενημένος, αφού οι τέσσερις συστημικές έχουν το 95% της αγοράς. Σε ό,τι αφορά τις καθυστερήσεις, τα στελέχη των τραπεζών επαναλαμβάνουν όλους τους τελευταίους μήνες ότι δεν βλέπουν να αυξάνονται, εν μέρει και επειδή η ελληνική οικονομία διατηρεί αρκετά ισχυρό αναπτυξιακό ρυθμό, πολύ ταχύτερο από τον μέσο όρο της ευρωζώνης. Σε αυτό το πλαίσιο, δεν είναι καθόλου τυχαίο αυτό που επισημαίνει επίσης η JP Morgan: ότι, δηλαδή, το ποσοστό της έκπτωσης στην αποτίμηση των ελληνικών τραπεζικών μετοχών σε σχέση με τις τράπεζες του Stoxx 600 έχει περιοριστεί πολύ κοντά στο μηδέν. Καθόλου άσχημα για ένα τραπεζικό σύστημα που βρισκόταν μέχρι πριν λίγα χρόνια μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας...
Οι Έλληνες έπαθαν... δανειοφοβία
Βαθιά είναι τα τραύματα που άφησε η δεκαετής οικονομική κρίση στον ελληνικό πληθυσμό, ειδικά σε όσους βρέθηκαν σε παραγωγική ηλικία εντός των Μνημονίων. Σύμφωνα με έρευνα της Focus Bari, οι περισσότεροι Έλληνες αγχώνονται με την ύπαρξη χρέους και θεωρούν την λήψη ενός τραπεζικού δανείου ως την έσχατη λύση. Περίπου 7 στους 10 Έλληνες πιστεύουν ότι η λήψη ενός τραπεζικού δανείου είναι η έσχατη λύση, ενώ το 80% αγχώνεται με την ιδέα του χρέους. Αξιοσημείωτο είναι ωστόσο το γεγονός πως οι ηλικίες που έζησαν την οικονομική κρίση όντας ενεργοί οικονομικοί πολίτες, δείχνουν να απομακρύνονται από τον τραπεζικό δανεισμό περισσότερο σε σχέση με τις νεαρότερες ηλικίες. Είναι χαρακτηριστικό πως από τις ηλικίες 35 - 44 έως και 55+ το ποσοστό εκείνων που αγχώνονται με την ιδέα του χρέους ξεκινά από το 78% και φτάνει μέχρι το 84%, ενώ βλέπουν ως έσχατη λύση την λήψη ενός τραπεζικού δανείου το 64%, ποσοστό που φτάνει μέχρι και το 71% στις ηλικίες 55+. Η ιδιότυπη αυτή... δανειοφοβία είναι ένα ακόμη εμπόδιο που θα πρέπει να ξεπεράσουν οι τράπεζες για να επιστρέψει η πιστωτική επέκταση σε κανονικούς ρυθμούς.
Η επιστροφή των Τούρκων
Μπορεί ο νησιωτικός τουρισμός να έχει βρει μέχρι στιγμής ταβάνι, αναμένοντας τις καλύτερες μέρες να έρθουν το βασικό τουριστικό δίμηνο (Ιούλιος – Αύγουστος), όμως αυτό που έχει περάσει απαρατήρητο είναι ότι ο οδικός τουρισμός από τους βόρειους γείτονες μας έχει ανακάμψει πλήρως. Σύμφωνα με στοιχεία του ΙΝΣΕΤΕ, το πρώτο πεντάμηνο είχαμε αύξηση 52,9% διελεύσεων προς την Ελλάδα από τους συνοριακούς σταθμούς. Η αύξηση ήταν μόλις 2% τον Μάιο, όμως εδώ να θυμίσουμε τον άσχημο καιρό που είχαμε τον περασμένο μήνα. Αν αξίζει να κρατήσουμε κάτι, είναι η σημαντική αύξηση τόσο σε ποσοστό (+170%) όσο και σε απόλυτο αριθμό (επιπλέον 179 χιλιάδες και συνολικά 285 χιλιάδες) των επισκεπτών από την Τουρκία. Η διπλωματία των «σεισμών» και ίσως και η διολίσθηση της λίρας –που δεν επιτρέπει μεγαλύτερα ταξίδια– βοήθησαν ώστε να ανοίξει ξανά μία μεγάλη αγορά που στήριζε σημαντικά κυρίως την Βόρεια Ελλάδα.
Αποποίηση Ευθύνης: Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες της στήλης παρέχονται αποκλειστικά και μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να εκληφθούν ως συμβουλή, πρόταση, προσφορά για αγορά ή πώληση κινητών αξιών, ούτε ως προτροπή για την πραγματοποίηση οποιασδήποτε μορφής επένδυσης. Δεν υφίσταται ουδεμία ευθύνη της ιστοσελίδας για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
