Ό,τι πιο σύγχρονο στην αντιμετώπιση σοβαρών βαλβιδοπαθειών εφαρμόζει εδώ κι ένα χρόνο αποκλειστικά στην Ελλάδα το «Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών Ιπποκράτειο», το πρώτο καρδιοχειρουργικό κέντρο της χώρας, το οποίο έχει μακρά παράδοση στην καινοτομία σχετικά με τις νόσους της μιτροειδούς βαλβίδας.
Όπως δήλωσε στην εκπομπή της Τάνιας Η. Μαντουβάλου «104,9 ΜΥΣΤΙΚΑ ΥΓΕΙΑΣ», ο καρδιοχειρουργός, συντονιστής διευθυντής της Καρδιοχειρουργικής Κλινικής του νοσοκομείου και διευθυντής της ιατρικής υπηρεσίας Κώστας Τριανταφύλλου, πρόκειται για μία καινούργια τεχνική με την οποία πλέον δεν γίνεται αντικατάσταση της βαλβίδας, αλλά διατήρηση και επιδιόρθωση της υπάρχουσας. Κάτι άλλωστε που αποτελεί και τη νέα τάση διεθνώς, στις περιπτώσεις των ασθενών που είναι εφικτό.
«Το νοσοκομείο μας εδώ κι ένα χρόνο υιοθέτησε μία καινούργια τεχνική με την οποία εμφυτεύουμε τενόντιες χορδές στη μιτροειδή βαλβίδα, σε πάλλουσα καρδιά χωρίς να την σταματήσουμε, σε ασθενείς που έχουν ένδειξη, αφού προηγουμένως έχουν ελεγχθεί από ειδικούς καρδιολόγους, οι οποίοι ασχολούνται με την αρχιτεκτονική αυτής της βαλβίδας, και μας κατευθύνουν με ένα διοισοφάγειο υπερηχογράφημα. Με την τεχνική αυτή καταφέρνουμε και μετατρέπουμε τη βαλβίδα από ανεπαρκούσα σε στεγανή. Η τεχνική γίνεται με μια μικρή τομή (3 εκ. κάτω από τη θηλή) και λέγεται top mini».
Όπως λέει ο κ. Τριανταφύλλου, έχουν γίνει δέκα περιστατικά τον τελευταίο χρόνο σε ασθενείς από 70-86 ετών. «Πρόκειται για ένα τεράστιο νούμερο για την διεθνή πραγματικότητα, αν σκεφτεί κανείς ότι την τελευταία τριετία έχουν αναπτυχθεί 16 τέτοια κέντρα στην Ευρώπη και 20 στην Αμερική (μεταξύ των οποίων η Mayo Clinic) και έχουν γίνει διεθνώς περί τα 1.200 περιστατικά. Μάλιστα η κλινική μας έχει προχωρήσει σε «αδελφοποίηση» με την καρδιοχειρουργική κλινική του Πανεπιστημίου του Τορίνο που είναι και μεταμοσχευτικό κέντρο, στο πλαίσιο ανάπτυξης των ελάχιστα επεμβατικών καρδιοχειρουργικών πράξεων»
Η εν λόγω τεχνική σύμφωνα με τον καρδιοχειρουργό ενδείκνυται για ασθενείς που έχουν τεράστιο χειρουργικό κίνδυνο, σοβαρή ανεπάρκεια μιτροειδούς, βαριά πνευμονοπάθεια, ιστορικό εγκεφαλικών, καρκίνο, νεφρική ανεπάρκεια κλπ.
«Τα πλεονεκτήματα σε σύγκριση με την κλασική επέμβαση είναι μεταξύ άλλων ότι ο χειρουργικός χρόνος είναι μικρότερος, αφού ο ασθενής μέσα σε μία ώρα έχει τελειώσει ένα χειρουργείο καρδιάς. Επίσης σε τρείς μέρες μπορεί να πάει σπίτι του, γεγονός που σημαίνει ότι μειώνεται και ο χρόνος νοσηλείας, όπως επίσης και ο χρόνος αποθεραπείας». Βεβαίως η τεχνική δεν απευθύνεται σε όλους τους ασθενείς, με βαλβιδοπάθεια, καθότι υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις αποτρεπτικές για μία τέτοια ιατρική πράξη, σύμφωνα με τον διαπρεπή καρδιοχειρουργό.
Σε ερώτηση για το αν η εν λόγω τεχνική θα εφαρμοστεί μελλοντικά και σε άλλα καρδιολογικά προβλήματα ο κ. Τριανταφύλλου απαντά ότι το μέλλον της καρδιοχειρουργικής είναι η πάλλουσα καρδιά. «Νομίζω σε πέντε-δέκα χρόνια θα είναι γραφικοί οι καρδιοχειρουργοί που θα σταματούν την καρδιά για να χειρουργήσουν».-