Ας ακούσουμε χωρίς μεγάλες επιφυλάξεις τους γαλλικούς ψιθύρους ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι υπερβολικά επιθετικές απέναντι στη Ρωσία, σημειώνει ο David Von Drehle, αρθρογράφος της Washington Post και συγγραφέας.
Ας αποφύγουμε τα εύκολα αστεία για τη γαλλική τάση για παράδοση. Ας υποθέσουμε ότι η Γαλλία προσπαθεί να παίξει τον «καλό μπάτσο» απέναντι στον «κακό μπάτσο» που είναι ο Αμερικανός υπουργός Αμύνης, μπροστά στον κοινό σκοπό που είναι να δοθεί όσο το δυνατόν πιο γρήγορα τέλος στον πόλεμο της Ουκρανίας. Σε αυτή την περίπτωση, ποιο ακριβώς είναι αυτό το σενάριο;
Σε δηλώσεις που έκανε στην Πολωνία στις 25 Απριλίου, ο Λόιντ Όστιν τόνισε ότι σκοπός της χώρας του είναι να αποδυναμωθεί η Ρωσία τόσο, ώστε να μην μπορέσει να εξαπολύσει εκ νέου επιθέσεις όπως αυτή στην Ουκρανία. Έκτοτε, είναι γεγονός ότι η Ρωσία έχει αποδυναμωθεί κι άλλο. Παρόλο που ο βομβαρδισμός της Ουκρανίας συνεχίζεται, η ρωσική αεροπορία έχει εγκαταλείψει τον στόχο να αποκτήσει κυριαρχία στον αέρα. Ο στρατός έχει υποχωρήσει από το Χάρκοβο και προσπαθεί να κρατήσει τις θέσεις του στο Ιζιούμ. Το ναυτικό, μετά τη βύθιση του «Μοσκβά», δεν ετοιμάζεται πλέον για μια αμφίβια έφοδο στην Οδησσό.
Σε στρατηγικό επίπεδο, η Ρωσία τα πηγαίνει ακόμη χειρότερα. Μεγάλες κινεζικές τεχνολογικές εταιρείες αποφεύγουν τις συναλλαγές με τη Μόσχα. Και το σκηνικό συμπληρώνεται με το αίτημα της Φινλανδίας να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και τις προετοιμασίες της Σουηδίας να κάνει το ίδιο.
Κι εδώ μπαίνει στο παιχνίδι ο «καλός μπάτσος». Σε ομιλία του λίγο μετά το διάγγελμα του Πούτιν την Ημέρα της Νίκης, ο Πρόεδρος Μακρόν τόνισε ότι η Δύση δεν πολεμά με τη Ρωσία και πρέπει να αποφύγει τον πειρασμό να επιδιώξει την ταπείνωσή της. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο «καλός μπάτσος» δεν εξακολουθεί να είναι με το μέρος των «μπάτσων». Η Γαλλία παρέχει οπλισμό στους Ουκρανούς, εφαρμόζει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και έχει στείλει εμπειρογνώμονες να συγκεντρώσουν στοιχεία για τα ρωσικά εγκλήματα πολέμου. Η συμμαχία παραμένει ισχυρή.
Ο «καλός μπάτσος» προσφέρει στον Πούτιν μια έντιμη έξοδο. Το πρόβλημα είναι ότι ο Ρώσος πρόεδρος αρνείται να παραδεχθεί ότι έσφαλε σε επική κλίμακα, προκαλώντας την απώλεια χιλιάδων ζωών, καταστρέφοντας πόλεις και υπονομεύοντας το μέλλον της χώρας του.
Η κατάρα των ολοκληρωτικών κυβερνήσεων είναι ότι σκοτώνουν ανθρώπους επειδή λένε την αλήθεια: αν το κάνουν πολλές φορές, καταλήγουν με μια χώρα ψευτών. Στον Πούτιν είπαν ψέματα για την ετοιμότητα του στρατού του, για το αξιόμαχο των Ουκρανών και για τις αδυναμίες της Δύσης. Τώρα λέει ο ίδιος ψέματα στον εαυτό του για το ότι έχει μπροστά του πολλές εναλλακτικές λύσεις.
Το κατά πόσον θα αποδυναμωθεί ακόμη περισσότερο η Ρωσία δεν είναι εν τέλει ένα ερώτημα που τίθεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά στον Πούτιν. Όσο συνεχίζει τον πόλεμο, τόσο αποδυναμώνει τη χώρα του. Θα ήταν σοφό λοιπόν εκ μέρους του να αποδεχθεί την πρόταση του Παρισιού να διαπραγματευθεί τους όρους της υποχώρησής του. Δυστυχώς δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι διαθέτει αυτή τη σοφία.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
