Όλο και πιο δύσκολη για τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν γίνεται η τήρηση μιας στάσης επιτήδειου ουδέτερου στον πόλεμο της Ρωσίας με την Ουκρανία. Ο Ερντογάν βρίσκεται σε ανοικτή επικοινωνία με τον Εμανουέλ Μακρόν, σε μια νέα προσπάθεια νέας διαμεσολάβησης στον Πούτιν για να επέλθει κατάπαυση του πυρός, αλλά όσο αυτές οι πρωτοβουλίες αποτυγχάνουν, τόσο γίνεται πιο δύσκολο να δικαιολογεί στο ΝΑΤΟ την απροθυμία του να συμμετάσχει στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας.
Μετά από χρόνια επιθετικών δηλώσεων εκατέρωθεν, Μακρόν και Ερντογάν είχαν αποφασίσει το καλοκαίρι να χαμηλώσουν τους τόνους και πλέον βρίσκονται σε ανοιχτή επικοινωνία καθώς προσπαθούν να μεσολαβήσουν ώστε να τερματιστεί η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Μια εξέλιξη που εν όψει των δύσκολων αποφάσεων που έρχονται για τον Τούρκο πρόεδρο ίσως αποτελέσει «σανίδα σωτηρίας».
Ο Ερντογάν έχει μπροστά του έναν χρόνο για τις εκλογές στην Τουρκία και μια ενδεχόμενη αποτυχία στις διαπραγματεύσεις με τον Πούτιν πιθανότατα δεν πρόκειται να του κοστίσει πολιτικά. Όμως υπάρχουν γεωπολιτικά και οικονομικά κόστη που δεν μπορεί να αντέξει να τα αγνοήσει, όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος του Bloomberg, Μπόμπι Γκος.
Όπως επισημαίνει, όσο περισσότερο διαρκεί ο πόλεμος, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να διατηρηθεί η προσεκτικά διαμορφωμένη ουδετερότητα της Τουρκίας. Στην αρχή της σύγκρουσης, ο Ερντογάν «πόνταρε» πως θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη φιλία του με τον Πούτιν ως μοχλό πίεσης απέναντι στη Δύση. Θεώρησε πως το ΝΑΤΟ θα τον θέλει στο δυτικό στρατόπεδο ώστε να λειτουργεί και σαν εναλλακτικό κανάλι επικοινωνίας με τη Μόσχα. Πίστευε πως θα μπορούσαν να ξεχαστούν και κάποια ατοπήματα όπως η αγορά των ρωσικών συστημάτων αεράμυνας, που προκάλεσαν την καχυποψία των συμμάχων της καθώς και αμερικανικές κυρώσεις.
Ο Ερντογάν ήλπιζε επίσης ότι η χρήση των τουρκικών στρατιωτικών drones από την Ουκρανία εναντίον των Ρώσων στρατευμάτων θα βοηθούσε να ξεπεραστεί η αντίληψη ότι ήταν στο πλευρό της Μόσχας. Γι' αυτό και έχει καλέσει ανοιχτά το ΝΑΤΟ να τερματίσει τα εμπάργκο όπλων κατά της χώρας του για να βρει πάντως ισχυρή αντίδραση σε αυτό το αίτημα. Όπως υπογραμμίζει το Bloomberg, εάν ο Τούρκος ηγέτης θέλει τα προνόμια που προκύπτουν από την ένταξη στο ΝΑΤΟ, τότε πρέπει να είναι πιο πρόθυμος για συναίνεση. Εάν δεν το κάνει, ο Ερντογάν θα βρεθεί στο περιθώριο της συμμαχίας, ακόμη και ενώ η τουρκική οικονομία βυθίζεται ακόμα περισσότερο σε ένα πηγάδι δίχως τέλος.
Με το ΝΑΤΟ να μετρά τις δυνάμεις του εναντίον της Ρωσίας, ενώ ακόμη και η Γερμανία έχει εγκαταλείψει την ειρηνιστική στάση της, η υπομονή απέναντι στην «ουδετερότητα» της Τουρκίας εξαντλείται. Η άρνηση του Ερντογάν να συμμετάσχει στη δυτική συμμαχία για την επιβολή αυστηρών κυρώσεων στη Μόσχα είναι πιο δύσκολο να δικαιολογηθεί εν μέσω των αυξανόμενων αποδεικτικών στοιχείων για ρωσικά εγκλήματα πολέμου.
Σε μια εποχή όπου ακόμα και η Ελβετία συμμετέχει σε αυτές τις κυρώσεις, δεν είναι καλό για την Άγκυρα ότι οι ολιγάρχες φίλοι του Πούτιν χρησιμοποιούν την Τουρκία για να προστατεύουν τον πλούτο τους. Ούτε επίσης υπάρχει η περίπτωση οι Ρώσοι που πληρώνουν τέλη ελλιμενισμού και αγοράζουν πολυτελή διαμερίσματα να καλύψουν το κόστος που προκαλεί ο πόλεμος στην τουρκική οικονομία. Ήδη ο πληθωρισμός βρίσκεται σε υψηλό 20 ετών με τις τιμές καταναλωτή να έχουν αυξηθεί ετησίως κατά 61,1% τον Μάρτιο, από 54,4% τον Φεβρουάριο.
Κάτι το οποίο έχει ήδη γίνει αντιληπτό από τους επενδυτές. Στις αρχές Απριλίου, η S&P Global Ratings υποβάθμισε σε Β+ την τουρκική οικονομία, τέσσερα επίπεδα κάτω από την επενδυτική βαθμίδα, σημειώνοντας τον αντίκτυπο της εκτίναξης των τιμών ενέργειας εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία. Όπως αναφέρει η S&P «οι συνέπειες [της σύγκρουσης], συμπεριλαμβανομένης της αύξησης των τιμών των τροφίμων και της ενέργειας, θα αποδυναμώσουν περαιτέρω το ήδη αδύναμο ισοζύγιο πληρωμών της Τουρκίας και θα επιδεινώσουν τον πληθωρισμό» και πρόσθεσε πως «ο πληθωρισμός βρίσκεται σε πορεία για ανέλθει στο 55% κατά μέσο όρο το 2022, το υψηλότερο επίπεδο από όλα τα κράτη που αξιολογούμε».
Και ακόμη κι αν ο Ερντογάν δεν είναι διατεθειμένος να επιβάλει κυρώσεις στη Μόσχα, τα μέτρα που έχουν επιβληθεί περιπλέκουν τα μεγάλα ρωσικά έργα στην Τουρκία. Όπως για παράδειγμα η κατασκευή ενός πυρηνικού εργοστασίου αξίας 20 δισ. δολαρίων, καθώς η ρωσική εταιρεία Rosatom που έχει αναλάβει την κατασκευή αντιμετωπίζει δυσκολίες στην προμήθεια εξοπλισμού από άλλες χώρες.
Δεδομένου ότι οι πιθανότητές του να πείσει τον Πούτιν να κάνει ειρήνη είναι ελάχιστες, ο Ερντογάν σίγουρα θα αναζητήσει στον Γάλλο πρόεδρο μια χείρα βοηθείας καθώς η δύσκολη στιγμή όπου θα πρέπει να διαλέξει πλευρά ίσως δεν αργεί.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
