Οι γυναίκες φέρνουν διάφορα «όπλα» στο τραπέζι και ειδικά σε θέματα όπου είναι απαραίτητη η αλλαγή χρόνιων αντιλήψεων. Eίναι πιο υπομονετικές και συχνά αφήνουν στην άκρη το «εγώ» τους όταν βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης, ώστε να πετύχουν τους σκοπούς του οργανισμού στον οποίο βρίσκονται. Αυτά υποστήριξε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Κριστίν Λαγκάρντ, σε μία πιο «προσωπική» συνέντευξη στους Νew York Times. Η κ. Λαγκάρντ μίλησε για τη δύναμη των γυναικών σε θέσεις ευθύνης, για τις «δυνατές» κυρίες της Ευρώπης και προσφάτως των ΗΠΑ, με την εκλογή της Καμάλα Χάρις στη θέση της Αντιπροέδρου.
Για την κ. Λαγκάρντ οι γυναίκες είναι εκείνες που λαμβάνουν τις περισσότερες αποφάσεις σε θέματα κατανάλωσης και σύμφωνα με έρευνες είναι πιο ανθεκτικές – χαρακτηριστικό που μπορεί να λειτουργήσει σαν πλεονέκτημα όταν μιλάμε για μία μεγάλη μετάβαση, όπως είναι η κλιματική αλλαγή. Υποστηρίζοντας μία θέση που παραδέχεται και η ίδια ότι είναι αμφιλεγόμενη, η κ. Λαγκάρντ θεωρεί ότι οι γυναίκες ως μητέρες ή ως δυνητικά μητέρες κουβαλάνε μαζί τους μια αίσθηση ευημερίας, κληρονομιάς και εν τέλει βιωσιμότητας. Η κ. Λαγκάρντ (μητέρα δύο γιων η ίδια) θεωρεί ότι η μητρότητα ως διαδικασία αλλά και ως έννοια είναι βασική για να διασφαλίσουμε ότι τα παιδιά μας κληρονομούν κάτι που είναι βιώσιμο, μέσα στο οποίο μπορούν να ζήσουν και να το περάσουν στις επόμενες γενιές. «Δεν υποστηρίζω ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν έκανε ποτέ τίποτα για την κλιματική αλλαγή, αλλά θεωρώ ότι αυτό που φέρνω στην τράπεζα είναι η αίσθηση του επείγοντος και η αποφασιστικότητα να επικεντρωθούμε σε αυτήν», τονίζει αναφερόμενη στο δικό της ρόλο από τη θέση της προέδρου της ΕΚΤ απέναντι στο παγκόσμιο αυτό στοίχημα.
«Επιτέλους μία γυναίκα σ' αυτή τη θέση, αυτό από μόνο του είναι λόγος πανηγυρισμών», αναφέρει η πρόεδρος της ΕΚΤ για την πιο συζητημένη γυναίκα των ημερών, τη νέα αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Καμάλα Χάρις. «Δεν χρειάζεται συμβουλές από εμένα», απαντάει σε σχετική ερώτηση, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στο ρόλο της Χάρις στη Γερουσία και στον τρόπο που η τελευταία χειρίστηκε τη θέση αυτή.
Αναφερόμενη στα σημεία που κάνουν επιτυχημένη τη συνεργασία με την πρόεδρο της Κομισιόν, Ούρσουλα Φον ντερ Λαίεν και την καγκελάριο της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, η πρόεδρος της ΕΚΤ εντοπίζει το γεγονός ότι επικοινωνούν άμεσα και χωρίς πρωτόκολλο, με μηνύματα κειμένου ή τηλεφωνικές κλήσεις. Και ως δεύτερο κριτήριο θέτει την έλλειψη «μεγάλων εγώ». Κατά τη Λαγκάρντ, καμία από τις τρεις δε νοιάστηκε ποτέ να λάβει τα εύσημα για κάποια από τις κινήσεις τους και δεν έβαλε το «εγώ» της μπροστά από τον κοινό στόχο. «Λιγότερη ματαιοδοξία και καλύτερη επικοινωνία», αυτά είναι τα κλειδιά της επιτυχίας της ευρωπαϊκής αυτής «γυναικείας τρόικας», υποστηρίζει.
Αριθμό που ωστόσο δεν έχει πιάσει ακόμα στην ΕΚΤ. «Ευτυχώς υπάρχουν δύο από εμάς τώρα», λέει η κ. Λαγκάρντ, αναφερόμενη στο ΔΣ της ΕΚΤ και θυμάται μία από τις πρώτες φωτογραφίες όταν ανέλαβε το πόστο αυτό όπου ήταν η μόνη γυναίκα ανάμεσα σε 24 άντρες. Με δεδομένο ότι είναι οι ίδιες οι χώρες που επιλέγουν τα μέλη για το ΔΣ της ΕΚΤ, η ίδια ως πρόεδρος δεν μπορεί να κάνει και πολλά για να πετύχει μεγαλύτερη ισότητα εντός του ΔΣ. «Αυτό που μπορώ να κάνω είναι όταν υπάρχει κενή θέση να “μιλήσω πιο δυνατά”. Μπορώ να σηκώσω το τηλέφωνο και μπορώ να πω ότι είναι γελοίο να έχουμε από 25 μέλη και μόνο δύο γυναίκες», εξομολογείται, ενώ αρνείται να συγκριθεί με κάποιον άντρα σε αντίστοιχη θέση.
«Ξέρω μετά από μερικά χρόνια σε αυτές τις θέσεις εργασίας ότι οι γυναίκες είναι πιο περιεκτικές, πιο υπομονετικές απ΄ ότι ανυπόμονες και δείχνουν πιο πολύ σεβασμό. Ως αποτέλεσμα, χρειάζεται συχνά περισσότερο χρόνο για να πετύχουν αυτά που θέλουν. Ξέρεις, ανατράφηκα επαγγελματικά σε ένα διεθνές δικηγορικό γραφείο που πραγματικά σεβάστηκε τόσο την ψηφοφορία όσο και τη φωνή όλων, είτε είχαν έρθει από την Τζακάρτα, τη Ρώμη ή από τη Νέα Υόρκη. Αυτή η εμπειρία είναι που με έχει σώσει και είναι η πιο σταθερή βάση που θα μπορούσε να έχει κανείς», θυμάται η ίδια.
Αυτή την εμπειρία και δύο συμβουλές έχει κρατήσει από την πορεία της –γνωρίζοντας ίσως από μικρή ότι θα βρεθεί σε πολλά (ανδροκρατούμενα) περιβάλλοντα που θα χρειαστεί διπλή προσπάθεια να δείξει τι είναι ικανή να κάνει. Η πρώτη είναι από τον προπονητή της στην γαλλική εθνική ομάδα συγχρονισμένης κολύμβησης, όπου συμμετείχε ως έφηβη, «σφίξε τα δόντια και χαμογέλα», και η δεύτερη από τη μητέρα της: «Μην αφήσεις τους μπάσταρδους να σε «ρίξουν».