Η οικονομική ύφεση που έχει έλθει ως αποτέλεσμα της υγειονομικής κρίσης από την πανδημία του κορονοϊού, έχει οδηγήσει εκατομμύρια πολίτες να αντιμετωπίζουν το φάσμα της ανεργίας καθώς η τηλεργασία άλλαξε τα δεδομένα της εργασίας.
Όπως δείχνουν τα στοιχεία από τις τελευταίες έρευνες, οι εργαζόμενοι που μπορούσαν να μεταφέρουν την εργασία τους στο σπίτι, και αυτοί που θεωρήθηκαν απαραίτητοι, δείχνουν να είναι πιο ασφαλείς από τις απολύσεις και τις μειώσεις των θέσεων εργασίας που θα υπάρξουν εξαιτίας των lockdowns σε σχέση με τους εργαζόμενους στις «κοινωνικές» εργασίες, αυτές που απαιτούν την ανθρώπινη διάδραση, όπως οι εργαζόμενοι στην εστίαση.
Ωστόσο σύμφωνα με έρευνα του ΔΝΤ αυτό δεν αντικατοπτρίζει εντελώς την αλήθεια. Ενώ οι θέσεις τηλεργασίας είναι πράγματι πιο ασφαλείς σε σχέση με εκείνες που δεν μπορούν να λειτουργήσουν εξ αποστάσεως κατά την διάρκεια της ύφεσης που δημιουργεί η πανδημία, αυτό το μοτίβο φαίνεται ότι παρατηρήθηκε και κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 2007-09 αποδεικνύοντας πως συμβαίνει κάτι στην αγορά εργασίας που ξεπερνά τις συγκυριακές πιέσεις που ασκεί η πανδημία.
Κατά την διάρκεια και των δυο οικονομικών κρίσεων οι εξ αποστάσεως εργασίες δέχθηκαν το μικρότερο πλήγμα. Όπως αναφέρει η έρευνα του ΔΝΤ, οι εργαζόμενοι σε θέσεις τηλεργασίας τείνουν να διατηρούν την εργασία τους, όχι μόνο επειδή ικανοποιούν την ανάγκη για κοινωνική αποστασιοποίηση και άλλες όψιμες απαιτήσεις που έχει δημιουργήσει η πανδημία, αλλά και επειδή οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι δείχνουν να έχουν περισσότερες ικανότητες και καλύτερη εκπαίδευση, οπότε είναι λιγότεροι ευάλωτοι σε περιόδους ύφεσης.
Αυτοί που κινδυνεύουν περισσότερο
Οι λεγόμενες «απαραίτητες εργασίες» έχουν επηρεαστεί λιγότερο τόσο από την πρόσφατη ύφεση όσο και την περίοδο της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης. Αντιθέτως το πλήγμα της φετινής κρίσης είναι πολύ μεγαλύτερο για τις «κοινωνικές εργασίες» σε σχέση με εκείνο που υπήρξε όταν κατέρρευσαν οι αγορές το 2007.
Σύμφωνα με την έρευνα του ΔΝΤ ενώ οι νέοι σε ηλικία και με λίγες ικανότητες εργαζόμενοι δέχονταν πάντα το πιο δυνατό πλήγμα σε περιόδους ύφεσης, οι γυναίκες και οι ισπανόφωνοι πλήττονται περισσότερο από την φετινή κρίση που έχει προκληθεί λόγω της πανδημίας.
Συγκεκριμένα, οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να εργάζονται σε βιομηχανίες και θέσεις εργασίας που έχουν επηρεαστεί πολύ περισσότερο από την φετινή ύφεση. Η Σ. Νικόλ Μέισον διευθύντρια του ινστιτούτου Women's Policy Research σημείωσε πως «οι γυναίκες, εξαιτίας της υπερεκπροσώπησής τους στον τομέα των υπηρεσιών, επλήγησαν με δυσανάλογο τρόπο από την covid-19», ενώ ο Κρις Ράου καθηγητής Οικονομικών στο πανεπιστήμιο Κέμπριτζ έχει αναφέρει πως «στη Βρετανία και τις ΗΠΑ, οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να χάσουν τη δουλειά τους απ’ ό,τι οι άνδρες», είτε να απολυθούν είτε να αναγκαστούν σε παραίτηση προκειμένου να ασχοληθούν με τα παιδιά τους που δεν πηγαίνουν σχολείο.
Ακόμα ένα πολύ σημαντικό στοιχείο σύμφωνα με το ΔΝΤ είναι πως κατά την διάρκεια και των δυο υφέσεων, οι χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι έχουν υποφέρει πολύ περισσότερο σε σχέση με τους υψηλόμισθους.
Σύμφωνα με έρευνα της Alpha Bank που είχε δημοσιευτεί στα τέλη Ιουνίου, η ανεργία των νέων, ιδιαίτερα μετά την πανδημική κρίση, είναι από τις μεγαλύτερες, μελλοντικές προκλήσεις, καθώς οι διαρθρωτικές αδυναμίες της προηγούμενης δεκαετίας, όπως η χαμηλή απορρόφηση των ανέργων και η αναντιστοιχία μεταξύ θέσεων εργασίας και εκπαιδευτικού επιπέδου, παραμένουν δισεπίλυτες και ουσιαστικά προστίθενται στα νέα προβλήματα που προέκυψαν λόγω της υγειονομικής κρίσης.
Πρωτοφανής κρίση στην ιστορία της αγοράς εργασίας
Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO), μέσω του επικεφαλής της Γκάι Ράιντερ έχει κάνει λόγο για μια πρωτοφανή κρίση στην ιστορία της αγοράς εργασίας. Οι προοπτικές για την παγκόσμια αγορά εργασίας στο δεύτερο εξάμηνο του 2020 είναι «εξαιρετικά αβέβαιες» και η προβλεπόμενη ανάκαμψη δεν θα είναι αρκετή για να επανέλθει η απασχόληση στα προ της πανδημίας επίπεδα φέτος και πρόσθεσε ότι η μείωση των ωρών εργασίας παγκοσμίως στο πρώτο εξάμηνο του έτους ήταν «σημαντικά χειρότερη από τις εκτιμήσεις».
Στις ΗΠΑ, η πανδημία του κορονοϊού έφερε αύξηση ρεκόρ της ανεργίας με τις απώλειες των θέσεων εργασίας να ξεπερνούν ακόμα και την περίοδο της Μεγάλης Ύφεσης του 1929 βυθίζοντας την οικονομία της χώρας.
Σύμφωνα με μελέτες, στην Ευρώπη αναμένεται να υπάρξει απώλεια 45-60 εκατ. θέσεων εργασίας λόγω της ύφεσης από την πανδημία του κορονοϊού. Σύμφωνα με μελέτη του γραφείου McKinsey, η πανδημία του νέου κορονοϊού μπορεί «να διπλασιάσει σχεδόν το ευρωπαϊκό ποσοστό ανεργίας μέσα στους επόμενους μήνες».
Όπως ανέφερε άρθρο κορυφαίων στελεχών του ΔΝΤ που δημοσιεύτηκε πριν μερικές εβδομάδες, η κρίση του κορονοϊού θα μετασχηματίσει τις οικονομίες και οι υπεύθυνοι για την άσκηση της πολιτικής πρέπει να προετοιμαστούν γι' αυτό.
Η επικεφαλής οικονομολόγος Γκίτα Γκόπινατ και ο επικεφαλής της Διεύθυνσης Δημοσιονομικών Υποθέσεων του Ταμείου Βίτορ Γκασπάρ, που είναι οι συντάκτες του άρθρου, σημείωναν ότι «πολλές από τις θέσεις εργασίας που θα καταστραφούν από την κρίση πιθανόν δεν θα επανέλθουν» και για τον λόγο αυτό «θα είναι αναγκαίο να διευκολυνθεί η μεταφορά πόρων από τομείς που είναι πιθανόν να συρρικνωθούν μόνιμα, όπως των αερομεταφορών, σε τομείς που θα αναπτυχθούν, όπως των ψηφιακών υπηρεσιών».
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
