Ο χημικός Γκιγιόμ Βαλέτ και ο καρτουνίστας Φρεντ Ντεβίλντ, επιζώντες της επίθεσης στο Bataclan το 2015, βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις μακροχρόνιες συνέπειες του τραύματος. Παρά τις προσπάθειές τους να ξεπεράσουν τα ψυχικά τραύματα, τελικά αυτοκτόνησαν, όπως αναφέρουν οι οικογένειές τους.
«Ποτέ δεν θα ξεχάσω τον ήχο αυτών των πολυβόλων», δήλωσε ο Γκιγιόμ στους γονείς του, σύμφωνα με μαρτυρίες τους οκτώ χρόνια μετά τον θάνατό του. Στα 31 του χρόνια, ο Βαλέτ έβαλε τέλος στη ζωή του σε ψυχιατρικό ίδρυμα, δύο χρόνια μετά τις επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου 2015 στο Παρίσι και το Σεν-Ντενί, που κόστισαν τη ζωή σε 130 ανθρώπους και τραυμάτισαν 350.
Το βράδυ της επίθεσης, το συγκρότημα Eagles of Death Metal εμφανιζόταν στο Bataclan, όπου 90 άτομα σκοτώθηκαν. Μετά από αυτήν την εμπειρία, ο Γκιγιόμ παρουσίασε συμπτώματα μετατραυματικού στρες και έντονα ψυχοσωματικά προβλήματα, όπως εξηγούν οι γονείς του.
Ο σκιτσογράφος Φρεντ Ντεβίλντ, επίσης επιζών, προσπάθησε μέσω της τέχνης του να αποτυπώσει το βάθος της εσωτερικής οδύνης που βιώνουν τα θύματα. Ως ενεργό μέλος του συλλόγου Life for Paris, αυτοκτόνησε τον Μάιο του 2024, εννέα χρόνια μετά τις επιθέσεις.
Ένα ακόμη θύμα αυτοκτόνησε το 2021, αν και η οικογένειά του δεν έχει επιβεβαιώσει τη σύνδεση με τα γεγονότα της 13ης Νοεμβρίου, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Life For Paris, Αρτύρ Ντενουβό.
Σύμφωνα με τον ψυχίατρο Τιερί Μπομπέ, τα βαριά ψυχικά τραύματα απαιτούν εξειδικευμένη ιατρική φροντίδα. Παράλληλα, σημειώνει πως τα συμπτώματα δεν αμβλύνονται με τον χρόνο χωρίς την κατάλληλη υποστήριξη. Οι γονείς του Γκιγιόμ Βαλέτ θεωρούν ότι δεν έλαβε την αναγκαία φροντίδα, επισημαίνοντας την έλλειψη ειδικών στις δομές όπου νοσηλεύτηκε.
Το 2015, η Γαλλία διέθετε περιορισμένο αριθμό ειδικευμένων επαγγελματιών στην αντιμετώπιση ψυχικών τραυμάτων. Έκτοτε, έχουν δημιουργηθεί τοπικά κέντρα και το Cn2r, ένα κέντρο πληροφόρησης για θύματα, συγγενείς και επαγγελματίες.
Ωστόσο, σε αρκετές περιοχές της χώρας η πρόσβαση σε φροντίδα παραμένει δύσκολη λόγω έλλειψης ψυχιάτρων και κατάλληλων δημόσιων δομών.
Ο φόβος της μη κατανόησης αποτελεί ακόμη ένα εμπόδιο για τα θύματα, σύμφωνα με τον Μπομπέ. Υπογραμμίζει ότι αρκετοί επιζώντες δεν έχουν ακόμη αναζητήσει βοήθεια, όμως «ποτέ δεν είναι αργά» για την αναζήτηση φροντίδας.
Μετά τον θάνατο του Γκιγιόμ Βαλέτ, οι γονείς του πέτυχαν την αναγνώρισή του ως το 131ο θύμα των επιθέσεων. Το όνομά του πλέον βρίσκεται δίπλα σε εκείνο του Φρεντ Ντεβίλντ στις αναμνηστικές πλάκες για τα θύματα της 13ης Νοεμβρίου.