Οι πλούσιοι επιχειρηματίες και η πολιτική θεωρητικά είναι δύο κόσμοι που θα πρέπει να συναντώνται σε θεσμικό επίπεδο και με πλήρη διαφάνεια, ώστε να αποφευχθούν τυχόν… παρεξηγήσεις.
Όμως οι δισεκατομμυριούχοι αυτού του κόσμου ως φαίνεται αποφάσισαν ότι εκτός από τη δική τους καριέρα, στην οποία εκ του αποτελέσματος κρίνονται επιτυχημένοι, μπορούν να αναλάβουν και τις τύχες πόλεων, περιφερειών, πολιτειών των ΗΠΑ και φυσικά κρατών.
Σύμφωνα με μελέτη από καθηγητές του Πανεπιστημίου Northwestern, άνω του 11% των δισεκατομμυριούχων έχουν θέσει υποψηφιότητα σε εκλογές ή έχουν γίνει πολιτικοί. Ενώ οι δισεκατομμυριούχοι είχαν μεικτή επιτυχία στις κάλπες στις ΗΠΑ, οι δισεκατομμυριούχοι σε όλο τον κόσμο έχουν «ισχυρό ιστορικό» νίκης στις εκλογές και «τείνουν προς τη Δεξιά ιδεολογικά», σημειώνεται στη μελέτη και προστίθεται ότι «οι δισεκατομμυριούχοι πολιτικοί είναι ένα σοκαριστικά κοινό φαινόμενο. Η συγκέντρωση τεράστιου πλούτου στα χέρια μιας μικροσκοπικής ελίτ έχει δικαιολογημένα κάνει πολλούς παρατηρητές να ανησυχούν ότι οι υπερπλούσιοι έχουν υπερμεγέθη πολιτική επιρροή».
Με τον Ντόναλντ Τραμπ να πραγματοποιεί πλέον την τρίτη συνεχόμενη προεδρική εκστρατεία του, ξεπερνώντας σε δημοσκοπικά ποσοστά τους υπερπλούσιους υποψηφίους του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Βίβεκ Ραμασουάμι και Νταγκ Μπέργκαμ, οι δισεκατομμυριούχοι και οι πολυεκατομμυριούχοι παίζουν και πάλι μεγάλο ρόλο στις εθνικές εκλογές.
Στην κούρσα του 2020, οι δισεκατομμυριούχοι Μάικλ Μπλούμπεργκ και Τομ Στάγιερ πραγματοποίησαν ανεπιτυχείς καμπάνιες για το χρίσμα των Δημοκρατικών, παρότι δαπάνησαν πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια από την περιουσία τους. Ο δισεκατομμυριούχος Ρικ Καρούσο έχασε πέρυσι την υποψηφιότητα για δήμαρχος του Λος Άντζελες, αφού δαπάνησε 104 εκατομμύρια δολάρια για την εκστρατεία του, ενώ ο δισεκατομμυριούχος Τζέι Μπι Πρίτζκερ είναι κυβερνήτης του Ιλινόις, αφού δαπάνησε πάνω από 350 εκατομμύρια δολάρια για να κερδίσει τις δύο κούρσες του.
Εκτός των ΗΠΑ, οι δισεκατομμυριούχοι πολιτικοί είναι ακόμη πιο συνηθισμένοι. Ο Τέρι Γκου, ο Ταϊβανέζος δισεκατομμυριούχος και ιδρυτής της Foxconn, είναι υποψήφιος για την προεδρία της Ταϊβάν. Άλλοι δισεκατομμυριούχοι ηγέτες είναι ο Αντρέι Μπάμπις της Τσεχικής Δημοκρατίας, ο εκλιπών Σίλβιο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία, ο Μπ. Ιβανισβίλι της Γεωργίας, ο Ν. Μικάτι του Λιβάνου, ο Σ. Πινιέρα της Χιλής και ο Τ. Σιναβάρτα της Ταϊλάνδης.
Φυσικά, οι δισεκατομμυριούχοι ασκούν ακόμη μεγαλύτερη πολιτική επιρροή μέσω των (συχνά μυστικών) δωρεών τους για την υποστήριξη υποψηφίων και κομμάτων. Οι δισεκατομμυριούχοι δώρισαν το ποσό - ρεκόρ των 881 εκατομμυρίων δολαρίων στα πολιτικά κόμματα των ΗΠΑ στις ομοσπονδιακές ενδιάμεσες εκλογές του 2022, με 14 από τους 20 κορυφαίους δωρητές να στηρίζουν τους Ρεπουμπλικάνους, σύμφωνα με την οργάνωση Americans for Tax Fairness.
Οι δισεκατομμυριούχοι δωρητές άρχισαν να «ρίχνουν» χρήματα και στην κούρσα του 2024, μεταξύ των οποίων ο μεγιστάνας του καζίνο Φιλ Ράφιν, ο μεγιστάνας της τεχνολογίας Λάρι Έλισον, ο επενδυτής Νέλσον Πελτζ, ο μεγιστάνας της συσκευασίας Ρίτσαρντ Ούιχλαϊν, ο διαχειριστής κεφαλαίων Τζέφρι Γιας, ο επενδυτής Στάνλεϊ Τραφενμίλερ και οι επενδυτές hedge funds Κλιφ Άσνες, Ντέιβιντ Τέπερ και Μπρους Κόβνερ.
Η μελέτη ανέλυσε τους 2.072 δισεκατομμυριούχους του καταλόγου Forbes που μπήκαν στην πολιτική ως δισεκατομμυριούχοι. Εξαιρέθηκαν εκείνοι που έκαναν την περιουσία τους κυρίως από πολιτικά αξιώματα ή που έγιναν δισεκατομμυριούχοι αφού εγκατέλειψαν την πολιτική. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλανταμίρ Πούτιν, για παράδειγμα, δεν συμπεριλήφθηκε στη μελέτη, καθώς δεν περιλαμβάνεται στη λίστα Forbes και έκανε την αναφερόμενη περιουσία του μετά την είσοδό του στην πολιτική.
Μαζί με τους εκλεγμένους σε αξιώματα, η μελέτη συμπεριέλαβε δισεκατομμυριούχους που κατείχαν θέσεις σε επίπεδο υπουργικού συμβουλίου, βασικούς κυβερνητικούς ρόλους και πρεσβείες. Διαπιστώθηκε ότι η πλειονότητα των δισεκατομμυριούχων κατέχουν διάφορους πολιτικούς ρόλους κατά τη διάρκεια της καριέρας τους.
Οι 242 δισεκατομμυριούχοι που κατείχαν κάποιο πολιτικό αξίωμα κατείχαν κατά μέσο όρο 2,5 πολιτικές θέσεις κατά τη διάρκεια της ζωής τους, σύμφωνα με τη μελέτη. Ο Γάλλος δισεκατομμυριούχος Σ. Ντασό, για παράδειγμα, κατείχε ή διεκδίκησε 16 διαφορετικές θέσεις κατά τη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας.
«Με διάφορους τρόπους, οι δισεκατομμυριούχοι τείνουν να διαδραματίζουν διαρκή και σημαντικό ρόλο στα πολιτικά συστήματα των χωρών τους», διαπιστώνει η μελέτη.
Οι δισεκατομμυριούχοι είναι πολύ πιο επιτυχημένοι σε απολυταρχικά και αυταρχικά καθεστώτα από ό,τι σε δημοκρατικές κυβερνήσεις. Σύμφωνα με τη μελέτη, το «ποσοστό πολιτικής εισόδου» για τους Αμερικανούς δισεκατομμυριούχους είναι 3,7%, πολύ κάτω από τον παγκόσμιο μέσο όρο που ξεπερνά το 11%. Η Κίνα έχει το υψηλότερο ποσοστό δισεκατομμυριούχων πολιτικών στον κόσμο, σύμφωνα με τη μελέτη. Η Κίνα έχει 116 δισεκατομμυριούχους στην κυβέρνηση, που αντιπροσωπεύουν ποσοστό 36% δισεκατομμυριούχων στην πολιτική. Το Χονγκ Κονγκ κατατάσσεται στη δεύτερη θέση με 31%, ακολουθούμενο από τη Ρωσία με 21%. Η Ιαπωνία και η Αυστραλία δεν φαίνεται να έχουν δισεκατομμυριούχους άμεσα στην πολιτική, σύμφωνα με τη μελέτη.
«Υποθέτουμε ότι αυτό οφείλεται στα ισχυρότερα κίνητρα προστασίας του πλούτου για την είσοδο στην πολιτική στις απολυταρχίες και στην ευρεία γκάμα "μυστικών" οδών για άτυπη πολιτική επιρροή στις δημοκρατίες», αναφέρει η μελέτη.
Ενώ οι υποψήφιοι δισεκατομμυριούχοι στις ΗΠΑ συχνά αποτυγχάνουν, παγκοσμίως έχουν υψηλό ποσοστό επιτυχίας. Από τις 198 άμεσες εκλογές στις οποίες συμμετείχε τουλάχιστον ένας δισεκατομμυριούχος, οι υποψήφιοι δισεκατομμυριούχοι επικράτησαν σε 158 ή σε ποσοστό 80%, σύμφωνα με τη μελέτη.
Εξετάζοντας την κομματική ένταξη και την ιδεολογία, η μελέτη διαπίστωσε ότι οι δισεκατομμυριούχοι κλίνουν συνήθως προς πιο συντηρητικά κόμματα. Μετρούμενα κατά μήκος του πολιτικού φάσματος, τα τρία τέταρτα των δισεκατομμυριούχων πολιτικών «βρίσκονταν στα δεξιά», αναφέρει η μελέτη. Οι Αμερικανοί δισεκατομμυριούχοι έχουν 2,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να ανήκουν στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα από ό,τι στο Δημοκρατικό Κόμμα. Στην Ευρώπη, οι δισεκατομμυριούχοι πολιτικοί έτειναν ακόμη περισσότερο προς τα δεξιά.
Η μελέτη ανέφερε ότι οι πλούσιοι και εύποροι είναι γενικά «πιο πιθανό να ασπάζονται τον δημοσιονομικό συντηρητισμό και να αντιτίθενται σε προγράμματα κοινωνικών δαπανών, να εκτιμούν την αποτελεσματικότητα έναντι της ισότητας των αποτελεσμάτων, να θεωρούν την οικονομική ανισότητα ως αποτέλεσμα ατομικών επιλογών και χαρακτηριστικών και όχι διαρθρωτικών παραγόντων και να ανταγωνίζονται για την κοινωνική θέση».
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
