Κάθε Μάιο, η Ύδρα μεταμορφώνεται. Οι βαρκάρηδες, οι ξενοδόχοι, οι μαγαζάτορες στο λιμάνι αναγνωρίζουν πλέον κάποια από τα πρόσωπα που επιστρέφουν κάθε χρόνο με χαμόγελο.
Οι ντόπιοι ξέρουν πως αυτοί που περπατούν στα σοκάκια με κινητό στο χέρι και σακάκι στον ώμο δεν είναι τουρίστες όπως οι άλλοι, είναι ασφαλιστές. Το συνέδριό τους, το Insurance and Reinsurance Meeting, έχει γίνει πια κάτι πολύ μεγαλύτερο από απλές συναντήσεις εργασίας.
Το 2025 σηματοδότησε την 25η διοργάνωση του θεσμού, ένα τέταρτο του αιώνα σχεδόν αδιάλειπτης παρουσίας στο νησί. Το συνέδριο ξεκίνησε σε μικρή κλίμακα, ως μια εσωτερική πρωτοβουλία ανταλλαγής απόψεων, αλλά εξελίχθηκε σε σημείο αναφοράς: ένα κορυφαίο γεγονός όπου η ελληνική ασφάλιση και η διεθνής αντασφάλιση διασταυρώνονται με ισορροπίες, τεχνολογικές προκλήσεις και ένα ποτήρι κρασί σε κάποια ταράτσα.
Ρεκόρ συμμετοχών
Φέτος, το Insurance & Reinsurance Meeting υποδέχθηκε περισσότερους από 420 συμμετέχοντες από διάφορες χώρες του κόσμου, σημειώνοντας ρεκόρ συμμετοχής. Ανάμεσά τους ασφαλιστές, αντασφαλιστές, brokers, διαμεσολαβητές, εκπρόσωποι Επιμελητηρίων, κυβερνητικοί εκπρόσωποι και φορείς της αγοράς.
Όλοι παρόντες στην καθιερωμένη πια σκηνή της Ύδρας. Η επιτυχία αυτή δείχνει ότι το συνέδριο έχει αποκτήσει διεθνή εμβέλεια και λειτουργεί ως γέφυρα ανάμεσα σε αγορές, ανθρώπους και ιδέες.
Για τον ασφαλιστικό κλάδο, η αξία του networking, όπως μας αναφέρει σε μια χαλαρή συζήτηση από την ταράτσα του Ιστορικού Μουσείου της Ύδρας, υπό τους ήχους της μουσικής του Μάνου Χατζιδάκι, δεν είναι πολυτέλεια. Είναι θεμέλιο. Σε μια εποχή όπου η ασφάλιση μετασχηματίζεται από χρηματοοικονομικό προϊόν σε εμπειρία προστασίας, η ανταλλαγή ιδεών και πρακτικών είναι κρίσιμη.
Η Ύδρα προσφέρει το κατάλληλο πλαίσιο: απομακρυσμένη από το άγχος των γραφείων, αλλά όχι από την επικαιρότητα. Οι συμμετέχοντες συζητούν χωρίς άμυνες, επεξεργάζονται στρατηγικές, εντοπίζουν συνέργειες.
Στα πάνελ και τα διαλείμματα, στον πρωινό καφέ ή τις νυχτερινές συζητήσεις, στα πάρτι και στα κοκτέιλ πάνω από θαλασσινά πιάτα, δημιουργείται εκείνος ο ενδιάμεσος χώρος ανάμεσα στον επαγγελματισμό και την ανθρώπινη ζεστασιά. Εκεί όπου ένας CEO πολυεθνικής ακούει τον προβληματισμό ενός ασφαλιστή, και η νέα γενιά στελεχών βρίσκει φωνή μπροστά στους παλιούς, όχι ως παρατηρητές, αλλά ως ισότιμοι συνομιλητές.
Η δύναμη της ασφαλιστικής αγοράς
Η ασφαλιστική αγορά, όπως αναφέρουν στελέχη του κλάδου, είναι πλέον ένας από τους βασικούς μοχλούς σταθερότητας και εμπιστοσύνης σε έναν κόσμο γεμάτο αβεβαιότητα. Σε διεθνές επίπεδο, οι γεωπολιτικές εντάσεις (Ουκρανία, Μέση Ανατολή κ.λπ.), οι εμπορικές διενέξεις και οι οικονομικές ανισορροπίες δημιουργούν ένα περιβάλλον όπου η ανάγκη για προστασία είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Τα νούμερα το επιβεβαιώνουν:
Στην Ευρώπη:
- Το 90% των πολιτών διαθέτει κάποια μορφή ασφάλισης.
- Το 2023, οι ασφαλιστικές εταιρείες κάλυψαν ζημιές άνω του 1 τρισεκατομμυρίου ευρώ.
- Ο κλάδος διαχειρίζεται 9,5 τρισεκατομμύρια ευρώ σε περιουσιακά στοιχεία, επενδυμένα σε μεγάλο βαθμό στην πραγματική οικονομία.
- Το 70% της λιανικής αγοράς επενδυτικών προϊόντων αφορά σε ασφαλιστικά προϊόντα ζωής.
Στην Ελλάδα:
- Περισσότερες από 45 ασφαλιστικές επιχειρήσεις με καθεστώς εγκατάστασης.
- 5,8 δισ. ευρώ ασφάλιστρα για το 2024 και 3,6 δισ. ευρώ ετήσιες αποζημιώσεις.
- 17,2 δισ. ευρώ επενδύσεις, περίπου 7,6% του ΑΕΠ.
- Ωστόσο, η ασφαλιστική διείσδυση παραμένει χαμηλή, στο 1/3 ή και στο 1/4 του ευρωπαϊκού μέσου όρου, δείχνοντας τις προοπτικές που υπάρχουν.
- Στην υγεία, από τα 16,7 δισ. ευρώ ετήσιας δαπάνης, μόνο τα 700 εκατ. καλύπτονται από ασφάλιση – με το out-of-pocket κόστος στο 35%, υπερδιπλάσιο του ευρωπαϊκού μέσου.
Η ΕΑΕΕ έχει διατηρήσει μια συνεπή, τεκμηριωμένη και μετρημένη παρουσία, καταφέρνοντας μικρά αλλά ουσιαστικά βήματα σε πολλαπλά μέτωπα: στην υγεία, το συνταξιοδοτικό, τις ασφαλίσεις στο επιχειρείν, την απλοποίηση της νομοθεσίας και την ενίσχυση της ασφαλιστικής συνείδησης. Χωρίς τυμπανοκρουσίες και υπερβολικές απαιτήσεις, με στρατηγική προσήλωση στην επίτευξη εφικτών στόχων.
Σε αυτή την πορεία, σημαντικό ρόλο έχει διαδραματίσει ο Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου, πρόεδρος της Ένωσης και επικεφαλής του Ομίλου Eurolife FFH. Στις παρεμβάσεις και τις δημόσιες τοποθετήσεις του, ο κ. Σαρρηγεωργίου με την συσσωρευμένη εμπειρία από την επαγγελματική του πορεία στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ, προάγει σταθερά την αξία της ασφάλισης ως θεσμού, προτάσσοντας τη συνεργασία με την Πολιτεία και αποφεύγοντας μαξιμαλιστικά αιτήματα που δεν οδηγούν πουθενά.
Η εμπειρία της Ύδρας
Η επιλογή της Ύδρας δεν είναι τυχαία, ούτε πρακτική, ούτε απλώς αισθητική. Είναι συμβολική. Εδώ δεν υπάρχουν αυτοκίνητα, βιασύνη ή τυπικότητες. Η μετακίνηση γίνεται με τα πόδια, με γαϊδουράκια ή θαλάσσια ταξί, μια διαρκής υπενθύμιση ότι η ταχύτητα δεν είναι πάντα πλεονέκτημα. Το τοπίο λειτουργεί σαν αντίβαρο στην πολυπλοκότητα των θεμάτων.
Η τοπική κοινωνία, που αγκάλιασε τον θεσμό από την πρώτη στιγμή, καρπώνεται και εκείνη την αξία του networking με τον δικό της τρόπο: με γεμάτα ξενοδοχεία, μεζεδοπωλεία που γίνονται πρόχειρα γραφεία, μπαρ που θυμίζουν μικρές συνόδους. Το networking, που για κάποιους παρεξηγημένα παραμένει συνώνυμο των «ήλιου και θάλασσας», έχει στην πραγματικότητα σημαντικά και μετρήσιμα οφέλη.
Η ανταλλαγή γνώσης, η χαρτογράφηση ευκαιριών, οι διεθνείς συνέργειες και η δημιουργία κοινού κώδικα συνεννόησης είναι μόνο μερικά από αυτά. Στην Ύδρα έχουν τεθεί βάσεις για cross-border προϊόντα, για κοινές τοποθετήσεις σε ESG επενδύσεις, συνεργασίες. Το networking δεν είναι απλώς ευκαιρία γνωριμίας, είναι εργαλείο για το αύριο κάθε κλάδου.
Σε ένα από τα καφέ του λιμανιού, ο κύριος Νίκος, παλιός Υδραίος, θυμάται τους πρώτους συνέδρους: Ήρθαν τότε 50 άτομα, με κάτι σκαφάκια, και αναρωτιόμασταν εάν θα ξανάρθουν.
Επέστεψαν όμως ξανά και ξανά και γεμίζει το νησί κάθε χρόνο, όχι πια με τουρίστες, αλλά με φίλους. Ίσως αυτή η φράση συνοψίζει καλύτερα από κάθε στατιστικό τη σημασία του συνεδρίου: ένα ετήσιο ραντεβού που δεν αφορά μόνο τις ασφαλίσεις, αλλά την τέχνη της σχέσης. Η Ύδρα έγινε πια κομμάτι της ασφαλιστικής αγοράς.
Και αν κάτι διδάσκει το συνέδριο στα 25 του χρόνια, είναι πως η ασφάλιση δεν είναι υπόθεση εγγράφων, αλλά υπόθεση ανθρώπων. Η συνάντηση αυτών των ανθρώπων, κάθε ηλικίας, χρόνο με τον χρόνο, φτιάχνει κάτι πολύτιμο, το κοινό έδαφος.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news
