Για την ενεργειακή βιομηχανία, το 2022 θα μείνει στην ιστορία ως η χρονιά που η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία επιτάχυνε την παγκόσμια ενεργειακή κρίση. Η εισβολή, και οι επακόλουθες δυτικές κυρώσεις, συσσώρευσαν νέες πιέσεις στις προμήθειες πετρελαίου και φυσικού αερίου που είχαν ήδη επιβαρυνθεί από την ταχεία οικονομική ανάκαμψη που καταγράφηκε μετά το πέρας της πανδημίας.
Οι κορυφαίες ενεργειακές εταιρείες του κόσμου αποχώρησαν από τη Ρωσία και διέγραψαν περιουσιακά στοιχεία δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η Ευρώπη, λόγω της μεγάλης εξάρτησής της από τη Ρωσία, βρέθηκαν σε έναν αγώνα δρόμου ώστε να εξασφαλίσει ότι δεν θα υπάρξουν μπλακάουτ και οι πολίτες δεν θα παγώσουν.
Οι τιμές του φυσικού αερίου έφτασαν σε υψηλά πολλών ετών και του πετρελαίου σχεδόν στα 140 δολάρια το βαρέλι, όχι μακριά από το ρεκόρ όλων των εποχών, θέτοντας σε κίνηση ένα μεταπανδημικό πληθωριστικό σπιράλ που προκάλεσε κρίση κόστους ζωής σε πολλές χώρες.
Οι μεγάλες οικονομίες αγωνίστηκαν να βρουν πηγές ενέργειας - χρησιμοποιώντας ό,τι μπορούσαν να βρουν για να κρατήσουν τα φώτα αναμμένα. Οι κυβερνήσεις πίεσαν για να επιταχυνθεί η ανάπτυξη της ηλιακής και της αιολικής ενέργειας, αλλά στράφηκαν και στις «βρώμικες» πηγές ενέργειας, όπως ο άνθρακας. Οι στόχοι για την κλιματική αλλαγή μπήκαν σε δεύτερη μοίρα.
Οι κυβερνήσεις ξόδεψαν δισεκατομμύρια δολάρια για να στηρίξουν μεγάλες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, όπως η γερμανική Uniper. Η Νότια Αφρική βίωσε τις χειρότερες διακοπές ρεύματος στην ιστορία της. Η Σρι Λάνκα, που δεν είχε πολλά συναλλαγματικά διαθέσιμα, απλά ξέμεινε από καύσιμα.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία ανάγκασε τις ευρωπαϊκές χώρες να επανεκτιμήσουν τη σχέση τους με τη Μόσχα, που επί μακρόν αποτελούσε τον κύριο προμηθευτή φυσικού αερίου της ηπείρου. Τα δυτικά έθνη έχουν από τότε συζητήσει και άρχισαν να εφαρμόζουν ένα ανώτατο όριο τιμών στο ρωσικό πετρέλαιο, ενώ η Ευρώπη κατόρθωσε τελικά να συμφωνήσει και επέβαλε πλαφόν 180 ευρώ για το φυσικό αέριο, ενώ αυξάνει τις επενδύσεις της στη διακίνηση LNG, ώστε να καλύψει τις ανάγκες της.
«Δεν βλέπουμε τίποτε λιγότερο από τον τερματισμό μιας επιτυχημένης 50ετούς εταιρικής σχέσης για το φυσικό αέριο μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρώπης», υπογραμμίζει ο Μάικλ Στόπαρντ, ειδικός σύμβουλος και αναλυτής φυσικού αερίου στην S&P Global Commodity Insights. «Αυτό οδηγεί σε μια αναπροσαρμογή της προσφοράς και της ζήτησης και αυτό θα πάρει χρόνο και θα υποστούμε τον πόνο αυτού του γεγονότος για μεγάλη χρονική περίοδο».
Αυτή η μετάβαση είναι εμφανής σε πολλές χώρες. Η Πολωνία είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη αγορά της Ευρώπης όσον αφορά την προσθήκη αντλιών θερμότητας. Την ίδια στιγμή, οι κανόνες για τον περιορισμό της αιθαλομίχλης έχουν αναβληθεί και οι κάτοικοι καίνε όλο και περισσότερο ό,τι υλικό μπορούν για να θερμάνουν τα σπίτια τους. Οι μεγάλες βιομηχανικές οικονομίες προετοιμάζονται για περιορισμούς στον εφοδιασμό και το 2023, αν όχι για χρόνια μετά από αυτό.
Οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη μετατοπίστηκαν στην προμήθεια LNG από τις ΗΠΑ και άλλους προμηθευτές, ανεξάρτητα από το πιθανό υψηλότερο κόστος, ενώ αύξησαν τη χρήση πακέτων φόρων και ενισχύσεων για την ανάπτυξη πυρηνικών, ηλιακών, αιολικών και υδρογονανθρακικών πόρων. Οι κινήσεις τους δεν αποτελούν μόνο μια απάντηση στη Ρωσία, αλλά και αφορούν και την αντιμετώπιση της Κίνας, με την ανάπτυξη πόρων που αντισταθμίζουν την κυριαρχία της χώρας αυτής στην παραγωγή ηλιακών συλλεκτών και στην εξόρυξη βασικών υλικών για μπαταρίες.
«Το 2022 θα θεωρηθεί ως ένα σημαδιακό έτος, ή πραγματικά η αρχή ενός εντελώς νέου συστήματος», δήλωσε ο Φραντζέσκο Σταράτσε, διευθύνων σύμβουλος της ιταλικής Enel, μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες ενέργειας στον κόσμο. «Το 2022 ήταν μια χρονιά που έσπασαν οι συνήθειες και άλλαξαν τα πάντα».
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
