Με το βλέμμα στραμμένο στο Α1 πολιτικό τμήμα του Αρείου Πάγου βρίσκονται οι εκπρόσωποι των 38 κομμάτων, των 10 συνασπισμών και οι 2 μεμονωμένοι υποψήφιοι, που επιθυμούν να λάβουν μέρος στις εκλογές της 21ης Μαίου.
Οι 50 αυτές υποψηφιότητες αποτελούν ρεκόρ συμμετοχής, με παλαιούς γνώριμους αλλά και πρωτοεμφανιζόμενους, που επιστρατεύουν ευφάνταστα ονόματα και σύμβολα προς άγρα ψήφων!
Μέχρι ο Άρειος Πάγος να κάνει το τελικό φιλτράρισμα, πολλοί είναι αυτοί που διερωτώνται τι διεκδικούν αυτά τα κόμματα και ποιοι μπορεί να είναι οι πραγματικοί λόγοι που οδήγησαν - σε σχέση με τις εκλογές του 2019 - διπλάσιες υποψηφιότητες κομμάτων…
Αρκεί κανείς να ανατρέξει στις εκλογικές αναμετρήσεις των τελευταίων ετών για να διαπιστώσει ότι το 2009 είχαν υποβάλει αίτηση στον Άρειο Πάγο 23 κόμματα ενώ απορρίφθηκαν 5, στις εκλογές του 2012 έλαβαν μέρος 32 κόμματα από τα 36 που είχαν αιτηθεί και το 2015 18 κόμματα και 4 συνασπισμοί κομμάτων πληρούσαν τις προϋποθέσεις συμμετοχής στις εθνικές κάλπες.
Πολιτικοί αναλυτές θεωρούν ότι η εφαρμογή του εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής φαίνεται πως είναι ο κύριος λόγος που οδήγησε σε ρεκόρ συμμετοχών, μαζί με τον στόχο της αναγνωρισιμότητας που μπορούν να εξαργυρώσουν σε βάθος χρόνου.
Στους ηγέτες των νεοσύστατων μικρών κομμάτων κυριαρχεί η εκτίμηση ότι, αφού ο ψηφοφόρος ξέρει πως η πρώτη ψήφος δεν πρόκειται να βγάλει κυβέρνηση, είναι πολύ πιο εύκολο να διασπαρεί και να οδηγήσει σε γιγάντωση των ποσοστών των δικών τους κομματικών σχηματισμών.
Κόμματα όπως οι «Καπνιστικές ομάδες για την τέχνη και την εικαστική συγκρότηση», γνωστότερο και ως «ΚΟΤΕΣ», ή το «Κίνημα Φτωχών» με επικεφαλής τον γνωστό ηθοποιό Παύλο Κοντογιαννίδη κατεβαίνουν στον εκλογικό στίβο διεκδικώντας να πάρουν το πολυπόθητο ελάχιστο όριο εκπροσώπησης του 3% και να μπουν στη Βουλή.
Αυτός ο μαξιμαλιστικός στόχος, υποκρύπτει έναν άλλον -σαφώς μικρότερο- που μπορεί να μην τους εξασφαλίζει την είσοδό τους στα βουλευτικά έδρανα, τους καθιστά ωστόσο «δικαιούχους» της προβλεπόμενης κρατικής χρηματοδότησης.
Για να συμβεί αυτό, αρκεί να εξασφαλίσουν στις εθνικές εκλογές ένα ποσοστό κοντά στο 1,5% που είναι το όριο κρατικής χρηματοδότησης προς τα κόμματα και η οποία κρατάει μέχρι τις επόμενες εκλογές…
Σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο, κρατική χρηματοδότηση δικαιούται τα πολιτικά κόμματα και οι συνασπισμοί, τα οποία στις τελευταίες γενικές βουλευτικές εκλογές είχαν καταρτίσει πλήρεις συνδυασμούς, τουλάχιστον, στο εβδομήντα τοις εκατό (70%) των εκλογικών περιφερειών της χώρας και συγκεντρώσει αριθμό ψήφων, τουλάχιστον, ίσο με το ένα 1,5% του συνόλου των έγκυρων ψηφοδελτίων της επικράτειας.
Σε ανύποπτη στιγμή, το ιστορικό στέλεχος και παλιός εκλογολόγος του ΠΑΣΟΚ Παρασκευάς Αυγερινός είχε πρότεινε πλαφόν 5% για την είσοδο ενός κόμματος στη Βουλή, άποψη με την οποία είχε συμφωνήσει και ο Σταύρος Θεοδωράκης, ενώ λίγο διάστημα αργότερα το γαλάζιο στέλεχος, Μάξιμος Χαρακόπουλος είχε προτείνει το γερμανικό σύστημα, με το κατώφλι εισόδου στη Βουλή το 5%, που θα λειτουργούσε αποτρεπτικά στον κατακερματισμό των πολιτικών δυνάμεων και θα συνέβαλε και αυτό προς την κατεύθυνση της σταθερότητας.
Στην πρόσφατη αλλαγή του εκλογικού νόμου η συζήτηση είχε επανέλθει δειλά, αλλά είχε προσκρούσει στις έντονες αντιδράσεις -μέσω διαρροών- κυρίως από την ηγεσία του ΚΚΕ, αφού θεωρήθηκε ως πολιτικό σχέδιο αποκλεισμού του Περισσού από τη Βουλή.