Απαράδεκτη κίνηση αντιπερισπασμού, που εντάσσεται στη γενικότερη προσπάθεια συγκάλυψης του πραγματικού σκανδάλου NOVARTIS από την κυβέρνηση, χαρακτήρισε ο Γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής Επικρατείας, Πάνος Σκουρλέτης, το αίτημα εξαίρεσης από την προανακριτική του Δημήτρη Τζανακόπουλου και του Παύλου Πολάκη, μιλώντας σήμερα, Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2019, στον ραδιοφωνικό σταθμό «Alpha 98,9» και στη δημοσιογράφο Κάτια Μακρή.
«Αντιπερισπασμός το αίτημα εξαίρεσης Τζανακόπουλου και Πολάκη από την προανακριτική»
«Η στάση τους εντάσσεται στο ίδιο ακριβώς σχέδιο που τους οδήγησε να φτιάξουν τη συγκεκριμένη προανακριτική επιτροπή για να συγκαλύψουν το πραγματικό σκάνδαλο NOVARTIS. Εκεί στοχεύει αυτή η υπόθεση, είναι ένας αντιπερισπασμός απέναντι σε ένα πραγματικό σκάνδαλο και επειδή κανείς δεν μπορεί, με έναν βάσιμο τρόπο, να πει ότι δεν υπάρχει, αρχίζουν αυτό τον νομικό “κλεφτοπόλεμο” από μεριάς τους. Είναι απαράδεκτο αυτό το οποίο πάει να συμβεί. Απαράδεκτο από κάθε άποψη και δείχνει τελικά ότι η στάση της Νέας Δημοκρατίας απέναντι στη δικαιοσύνη είναι a la cart. Τη σεβόμαστε όταν συμφωνεί μαζί μας, δεν τη σεβόμαστε όταν διαφωνεί. Τόσο το χειρότερο λοιπόν για την ίδια τη δικαιοσύνη». […] «Σημασία έχει να συνειδητοποιήσουν ότι δεν μπορούν να ευτελίζουν μια ολόκληρη διαδικασία με τέτοιο τρόπο και να οδηγούν, με τη στάση τους, στη συγκάλυψη για το πραγματικό σκάνδαλο της NOVARTIS».
«Αποκαλύπτεται η κρυφή ατζέντα τύπου ΔΝΤ της κυβέρνησης και μια παρωχημένη πολιτική στο αναπτυξιακό πεδίο»
«Την προεκλογική περίοδο, όταν εμείς λέγαμε για κρυφή ατζέντα τύπου Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου από το κόμμα της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης και τώρα της κυβέρνησης, μας λέγανε πως δεν έχουμε καταλάβει καλά και ότι διαστρέφουμε τις θέσεις της. Ήρθε το “πλήρωμα του χρόνου” και βλέπουμε να προωθούνται μέτρα στον ιδιωτικό τομέα, μέσω της απαξίωσης και της κατάργησης ουσιαστικά της διαδικασίας των συλλογικών συμβάσεων, μέσα από την κατάργηση της διαιτησίας, τη διευκόλυνση των απολύσεων που μαθηματικά, όπως το λέει άλλωστε και η έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας, οδηγούν μετά από χρόνια σε μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Και μη μου πείτε ότι αυτό δεν έχει σχετίζεται με την οικονομία. Είναι ένα καλό νέο αυτό για την οικονομία»; […] «Και βλέπουμε κι άλλα πράγματα. Για το περιβάλλον. Για τη λογική του αναπτυξιακού νόμου, η οποία είναι μια παλιά, παρωχημένη λογική, κυριολεκτικά μια λογική άρπα-κόλλα, χωρίς συνεκτικό ιστό, όπου είναι διατεθειμένοι τα λίγα χρήματα που διαθέτει το κράτος για να ασκήσει μια πολιτική ενίσχυσης, επιδότησης διαφόρων τομέων, να δίνονται φύρδην μίγδην από delivery, από ταχυμεταφορές, από εξορύξεις. Χωρίς να μπορεί να στοχεύσει σε συγκεκριμένους τομείς, οι οποίοι αποτελούν συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας. Είναι τραγωδία αυτό το οποίο βλέπουμε μπροστά μας».
«Το περιεχόμενο της Συμφωνίας των Πρεσπών είναι το μεγάλο χαρτί μας, η κυβέρνηση παρακολουθεί αμήχανη»
«Μια συμφωνία προβλέπει συγκεκριμένα πράγματα. Το θέμα δεν είναι να κάνεις κάποια πρόβλεψη, αλλά το αν θα τηρηθεί ή όχι η συμφωνία. Στη προκειμένη περίπτωση έχουμε τα εξής στοιχεία. Αφενός μια Ευρώπη η οποία, λόγω εσωτερικών αντιπαλοτήτων φαίνεται ανακόλουθη σε σχέση με αυτά που υποστήριζε πριν από λίγο διάστημα για το θέμα της Βόρειας Μακεδονίας και αφετέρου μια ελληνική κυβέρνηση η οποία, δέσμια της ρητορικής που είχε όλο το προηγούμενο διάστημα ενάντια στη συμφωνία, δεν έχει μια δυναμική παρέμβαση. Βρέθηκε σε μία τεράστια αντίφαση, να κατηγορεί πριν από τις εκλογές ως επιζήμια και προδοτική ορισμένες φορές, αυτή τη συμφωνία και μετεκλογικά να λέει ότι πρέπει να τηρηθεί με ευλάβεια και κατά απόλυτο τρόπο. Τώρα παρακολουθεί αμήχανη αυτή την κατάσταση». […] «Εμείς έχουμε ένα μεγάλο χαρτί στα χέρια μας, που είναι το περιεχόμενο της συμφωνίας, αν πιστεύουμε όμως σε αυτή. Αν δεν πιστεύουμε και γενικώς κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, όπως φαίνεται ότι κάνει η σημερινή κυβέρνηση, τότε προφανώς θα είμαστε κατώτεροι των περιστάσεων». […] «Εδώ προσπαθήσαμε και πετύχαμε κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ άλλοτε σε χώρα, να αλλάξει το σύνταγμά της, το όνομά της, να απαλείψει όλους τους αλυτρωτισμούς, να αλλάξουν πλατείες, γεφύρια, δρόμοι και αντί αυτή τη στιγμή “να πετάμε τη σκούφια μας” καθόμαστε στη γωνία και παρακολουθούμε τους Ευρωπαίους οι οποίοι προσπαθούν μεταξύ τους να λύσουν ζητήματα που έχουν να κάνουν με ισορροπίες είτε στο εσωτερικό της κάθε χώρας είτε ανάμεσα στη Γερμανία και τη Γαλλία».
«Άκρως ενθαρρυντική η διαδικασία της οργανωτικής ανάπτυξης και διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ»
«Βρισκόμαστε σε πολύ παραγωγική και δημιουργική φάση, διότι αυτή την πορεία του διαρκούς ανοίγματος και παρέμβασης, την οποία είδαμε να κατατάσσει τον ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 πρώτο ή δεύτερο κόμμα, πάμε να την αποτυπώσουμε και στον τρόπο της λειτουργίας του κόμματός μας, πάντοτε σε σχέση και με την οργανωτική του ανάπτυξη και ενίσχυση. Είναι μία πολύμορφη, βαθιά πολιτική διαδικασία, άκρως ενθαρρυντική». […] «Με την ηγεμονία των ιδεών της ριζοσπαστικής Αριστεράς επετεύχθη μία συνάντηση ευρύτερων δυνάμεων και αυτό προφανώς ενοχλεί πάρα πολύ κόσμο. Αυτό δεν αρέσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα είναι ο βασικός κορμός δυνάμεων οι οποίοι αναφέρονται ευρύτερα στον προοδευτικό χώρο και αυτό είναι απόλυτα θετικό».