Το Υπουργείο Πολιτισμού προχωρά στην αποκατάσταση και ανάδειξη του περίκεντρου ναού στον αρχαιολογικό χώρο της Μαξιμιανούπολης, μίας από τις σημαντικότερες πόλεις της Θράκης, στην πεδιάδα της Ροδόπης.
Το έργο εστιάζει στην αποκατάσταση τεσσάρων βασικών τμημάτων του ναού: το μαρμάρινο τέμπλο, το βόρειο και το νότιο αρκοσόλιο, καθώς και τη νοτιοδυτική γωνία του νάρθηκα.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του Υπουργείου, το μνημείο παρουσιάζει μέτρια διατήρηση και σημαντικά δομικά προβλήματα, όπως απώλεια υλικών, παραμορφώσεις και αστάθεια. Το έργο, με προϋπολογισμό 1.500.000 ευρώ, χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.
Ο ναός διατηρεί αποσπασματικά γραπτό διάκοσμο σε χαμηλό ύψος, καθώς και πλούσιο γλυπτό διάκοσμο σε τέμπλο και άμβωνα, τμήματα του οποίου παραμένουν στον χώρο. Εντός του ναού έχουν εντοπιστεί πολυάριθμες ταφές, που χρονολογούνται μετά τον 11ο αιώνα.
Η πόλη καταστράφηκε οριστικά μετά την επιδρομή του τσάρου Ιωάννη Καλογιάννη, ωστόσο διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο ως αστικό κέντρο της Θράκης κατά τη βυζαντινή περίοδο, μαζί με την Αναστασιούπολη–Περιθεώριο.
Η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη τόνισε ότι «η ιστορική σημασία της Μαξιμιανούπολης είναι αναμφισβήτητη, παρά το γεγονός ότι γνώρισε ολοκληρωτική καταστροφή και εγκαταλείφθηκε τον 13ο αιώνα».
Υπογράμμισε τη συμβολή των ανασκαφών στην ανάδειξη ενός ανεπτυγμένου οικισμού και πλούσιων ευρημάτων βυζαντινής κεραμικής, ενώ επισήμανε ότι το έργο περιλαμβάνει την αποκατάσταση και ανάδειξη του μνημείου, καθώς και τη συντήρηση των τοιχογραφιών, των δαπέδων και των μαρμάρινων μελών.
Οι εργασίες περιλαμβάνουν την προστασία των τοιχογραφημένων τμημάτων του βορείου αρκοσολίου, την καθαίρεση σαθρών υλικών και την αναδόμηση του χαμένου κάτω τόξου. Αντίστοιχες παρεμβάσεις πραγματοποιούνται στο νότιο αρκοσόλιο και στη νοτιοδυτική γωνία του νάρθηκα.
Επιπλέον, με βάση υδραυλική μελέτη, διαχειρίζονται οι όμβριες απορροές, ενώ η φυτοτεχνική μελέτη διασφαλίζει την προστασία του μνημείου από την αυτοφυή βλάστηση.
Η Μαξιμιανούπολη, γνωστή αργότερα ως Μοσυνόπολη, ήταν οχυρωμένη πόλη της αιγαιακής Θράκης κοντά στη σημερινή Κομοτηνή, κτισμένη στη θέση του αρχαίου οικισμού Παισούλαι. Ιδρύθηκε από τον αυτοκράτορα Μαξιμιανό και γνώρισε ακμή από τον 4ο αιώνα μ.Χ., διαθέτοντας ισχυρά τείχη και σημαντικό εκκλησιαστικό ρόλο ως έδρα επισκόπου και αργότερα αυτοκέφαλη αρχιεπισκοπή.
Κατά την περίοδο 7ου–9ου αιώνα εξελίχθηκε σε διοικητικό κέντρο του βυζαντινού θέματος του Βολερού. Τον 11ο αιώνα ανεγέρθηκε ο επισκοπικός ναός με σπάνιο ακανόνιστο εξάγωνο σχήμα, πολυτελή μαρμάρινα και γλυπτά διακοσμητικά στοιχεία, καθώς και βαπτιστήριο. Οι ανασκαφές της περιόδου 1999–2008 αποκάλυψαν το μνημείο, πολυάριθμες ταφές και σημαντικά ευρήματα βυζαντινής κεραμικής του 12ου–13ου αιώνα.