Αποτελεί μια από τις δέκα αρχαιότερες πόλεις της Ευρώπης, φιλοξενεί ένα μοναδικό στον κόσμο παλιρροϊκό φαινόμενο, και βρίσκεται ακριβώς στο γεωγραφικό κέντρο της χώρας. Έχει ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων, καθώς οι πρώτες αναφορές γίνονται από τον Όμηρο στην Ιλιάδα περίπου το 762 π.Χ. Συγγράμματα λένε πως η πόλη ιδρύθηκε πριν από τον Τρωικό Πόλεμο, μεταξύ του 12ου και 13ου αιώνα π.Χ., από τους Ίωνες.
Ο λόγος για τη Χαλκίδα, ένα σημαντικό κέντρο εμπορίου και πολιτισμού της αρχαιότητας, το ιστορικό λιμάνι του Νεγκροπόντε των Ενετών, την πόλη που έζησε για πολλά χρόνια ο Αριστοτέλης και αγάπησε πιο πολύ από όλους ο λογοτέχνης Γιάννης Σκαρίμπας. Την πόλη που γεννήθηκε ο μεγάλος ζωγράφος Δημήτρης Μυταράς. Η πόλη μπορεί να φημίζεται για τη γέφυρα που συνδέει το νησί με την ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά αποτελεί μια μεγαλύτερη… γέφυρα πολιτισμού, ιστορίας και μνήμης με την αρχαιότητα.
Απέχοντας μόλις 80 χιλιόμετρα από την Αθήνα, η Χαλκίδα είναι η πρωτεύουσα του δεύτερου μεγαλύτερου νησιού της χώρας, και αποτελεί έναν τουριστικό προορισμό όλες τις εποχές του χρόνου, κρύβοντας «θησαυρούς» που την καθιστούν εξαιρετικά ελκυστική ακόμη και για όσους πιστεύουν –μάλλον εσφαλμένα–ότι γνωρίζουν καλά τη συγκεκριμένη πόλη.
Αρχαιολογικά μουσεία, φρούρια, ιστορικές γέφυρες, τεμένη, γραφικές εκκλησίες, παραδοσιακά μεζεδοπωλεία, εξαιρετικά μαγαζιά σε Λάμψακο και Νέα Αρτάκη, μικρά οινοποιεία και πολλά άλλα καθιστούν αυτή την πόλη έναν ιδανικό προορισμό για αποδράσεις 365 μέρες το χρόνο.
Έχοντας δίπλα της το Σχηματάρι που μαζί με τα Οινόφυτα έχουν καταστεί οι «πρωτεύουσες» της ελληνικής βιομηχανίας, η Χαλκίδα πλέον – καλώς ή κακώς – έχει πάψει προ πολλού να θεωρείται βιομηχανική περιοχή και εδώ και πολλά χρόνια εστιάζει στην ανάδειξη της ιστορικής, πολιτιστικής και εν γένει τουριστικής της ταυτότητας.
Εκεί εστιάζονται και όλες οι πρωτοβουλίες του Επιμελητηρίου Ευβοίας που μαζί με τους επιχειρηματίες όλης της γύρω περιοχής, με αλλεπάλληλες κινήσεις προβολής σε Ελλάδα και εξωτερικό προσπαθούν να αναδείξουν τη Χαλκίδα ως έναν ελκυστικό εναλλακτικό προορισμό, που είναι «προικισμένος» με ιστορία, πολιτισμό, γαστρονομία και φυσική ομορφιά.
Ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου κ. Γιάννης Γεροντίτης (στη φωτογραφία), τονίζει ότι σκοπός μας, σε συνεργασία με το Σωματείο Εστίασης Ψυχαγωγίας & Αναψυχής Ευβοίας, «Ο Ξένιος Ζεύς», είναι «να αναδείξουμε τον διακριτό χαρακτήρα της τουριστικής ταυτότητας της Εύβοιας αλλά και της Χαλκίδας.
Να συμβάλλουμε με στοχευμένα βήματα στη διαμόρφωση ενός διακριτού χαρακτήρα, μιας ιδιαίτερης τουριστικής ταυτότητας για το νομό μας, που θα τον ξεχωρίζει από τους άλλους προορισμούς και που θα του αποδίδει τη θέση που πραγματικά του αξίζει στο νησιωτικό τουριστικό προφίλ της χώρας μας».
Και πρόσθεσε ο κ. Γεροντίτης: «Η Εύβοια είναι πανέμορφο νησί, το δεύτερο μεγαλύτερο της χώρας, είναι πραγματικά μια μικρή Ελλάδα, ακριβώς δίπλα στην Πρωτεύουσα. Ένας προορισμός, μαζικού αλλά και εναλλακτικού τουρισμού για όλο το χρόνο, μόλις 80 χιλ. από την Αθήνα. Ένας τόπος γοητευτικός, με πολύ μεγάλη και βαθιά ιστορία, με σπουδαία πολιτιστική κληρονομιά. Ένας τόπος ευλογημένος με μοναδικό φυσικό περιβάλλον, με ξεχωριστά και εντελώς ιδιαίτερα τοπικά προϊόντα και με μια πολύ πλούσια γαστρονομική παράδοση».
«Η Χαλκίδα και ολόκληρη η Εύβοια είναι ένας αυτάρκης νομός, με παραδόσεις, γαστρονομία και φυσικές ομορφιές. Ως επιμελητήριο έχουμε δρομολογήσει ένα σήμα ποιότητας που θα το έχουν καταστήματα με ευβοϊκή κουζίνα και προϊόντα. Με τους τουρίστες στην Εύβοια να είναι 90% Έλληνες και 10% ξένοι υλοποιούμε επίσης μια σειρά αποστολών στο εξωτερικό, σε Ρουμανία, Ισραήλ, Γαλλία, ΗΠΑ, Ντουμπάι, με στόχο την προσέλκυση τουριστών από το εξωτερικό», επισημαίνει ο κ. Γεροντίτης.
Η τουριστική «δύναμη» του νησιού
Σημειώνεται ότι η Εύβοια και η Σκύρος προσελκύουν το 66% του τουρισμού της Στερεάς Ελλάδας, και έχουν το 80% των κλινών. Υπάρχουν 240 ξενοδοχεία με 17.000 κλίνες, 10.000 ενοικιαζόμενα καταλύματα, 35.000 παραθεριστικές κατοικίες. Η Εύβοια είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί της Μεσογείου και δεύτερο της Ελλάδας κατέχοντας μία από τις μεγαλύτερες ακτογραμμές, κάτι που σημαίνει ότι είναι προικισμένη από φυσικό κάλλος και υπέροχες παραλίες.
Η Χαλκίδα είναι η πρωτεύουσα και ο κύριος λιμένας της Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας, με πληθυσμό 59.125 σύμφωνα με την Ελληνική απογραφή του 2011. Βρίσκεται κτισμένη στις δύο πλευρές του Πορθμού του Ευρίπου, όπου ένα μέρος της καταλαμβάνει τμήμα της νήσου Εύβοιας, το δε άλλο έχει κτιστεί στη Στερεά Ελλάδα.
Γέφυρα του Ευρίπου
Ο παγκοσμίου φήμης αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Αριστοτέλης – καταγόμενος από τα Στάγειρα Χαλκιδικής με μητέρα Χαλκιδέα – πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στη Χαλκίδα. Σύμφωνα με κάποιο μύθο, πνίγηκε πέφτοντας στα νερά του Ευρίπου μη μπορώντας να βρει την εξήγηση του φαινομένου.
Χαρακτηριστικό σημείο της πόλης της Χαλκίδας είναι η Γέφυρα του Ευρίπου, από όπου ο επισκέπτης μπορεί να παρακολουθήσει το μαγικό περίπατο των «τρελών νερών», όπως έχουν ονομαστεί τα νερά του Πορθμού.
Προϊστορικά αναφέρεται από τον Διόδωρο ότι το 410 π.Χ. κατασκεύασαν ξύλινη γέφυρα στο στενό του Ευρίπου και από έναν πύργο στις δύο πλευρές της Βοιωτικής και Ευβοϊκής Ακτής. Το 510 μ.Χ. επί Ιουστινιανού κατασκευάσθηκε η συρταρωτή Γέφυρα. Επί Τουρκοκρατίας και μετά ήταν ξύλινη και ακίνητη. Το 1858 μετετράπη σε ξύλινη περιαιρετή. Το 1896 αντικαταστάθηκε με σιδερένια περιστροφική και διατηρήθηκε έως το 1962, οπότε και κατασκευάσθηκε η υπάρχουσα συρταρωτή.
Επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αρέθουσα
Το οδοιπορικό της δημοσιογραφικής αποστολής ξεκίνησε με επίσκεψη στο νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Αρέθουσα το οποίο στεγάζεται σε βιομηχανικό κτήριο των αρχών του 20ου αιώνα και έχει κηρυχτεί μνημείο πολιτισμικής κληρονομιάς. Στην νέα μόνιμη έκθεση παρουσιάζονται αντικείμενα από τα νησιά της Εύβοιας και της Σκύρου από την παλαιολιθική περίοδο μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα.
Εκθέτονται αντικείμενα από όλη την Εύβοια και την Σκύρο από την Παλαιολιθική περίοδο μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, που αναφέρονται σε πτυχές της ιστορίας των δύο νησιών μέσα από μία δυναμική κοινωνική ερμηνεία σημαντικών, διαχρονικά, ζητημάτων. Προβάλλονται εξέχουσες πτυχές στην ιστορία της Εύβοιας όπως ο ρόλος της Σκύρου στο εμπόριο και τη μεταλλουργία στο προϊστορικό Αιγαίο, η ευημερία του οικισμού στο Λευκαντί τον 10ο αιώνα π.Χ., η παρουσία των Ευβοέων στον αποικισμό και η διάδοση του ευβοϊκού αλφαβήτου στη Δύση κ.α. Ένας χώρος μνήμης, ιστορίας και πολιτισμού που «κουβαλάει» συναισθήματα και αναμνήσεις και αξίζει κάθε λεπτό περιήγησης από τον επισκέπτη.
Επόμενη στάση είναι στο Φρούριο Καράμπαμπα και τον εκθεσιακό χώρο εντός του Φρουρίου. Το Φρούριο αποτελεί Οθωμανικό κάστρο του 17ου αιώνα στην ηπειρωτική πλευρά της πόλης σε λόφο της βοιωτικής ακτής ενώ στον εκθεσιακό χώρο εκτίθενται γλυπτά που χρονολογούνται από την Παλαιοχριστιανική, Βυζαντινή, Ενετική και Οθωμανική εποχή.
Ακολουθεί η επίσκεψη στο ναό της Αγίας Παρασκευής που είναι μία από τις ελάχιστες σωζόμενες ενοριακές εκκλησίες που κατασκευάστηκαν από την λατινική εκκλησία κατά τη διάρκεια της Φραγκοκρατίας. Σε μικρή απόσταση από αυτή την εκκλησία υπάρχει το Οθωμανικό Τέμενος «Εμίρ Ζαδέ», ένα από τα έντεκα τεμένη που οικοδομήθηκαν κατά τη διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας στη Χαλκίδα ή αλλιώς Egriboz, όπως ήταν γνωστή η πόλη εκείνα τα χρόνια.
Από τα έντεκα τεμένη, το «Εμίρ Ζαδέ» είναι το μοναδικό που σώζεται και είναι πλέον ένα ενδιαφέρον μουσείο που «φωτίζει» την ιστορία μιας άλλης εποχής, όχι πολύ μακρινής. Φιλοξενεί έκθεση χαρακτικών με πλούσιες αναπαραστάσεις της πόλης από την εποχή που την περιέκλειε το περίφημο μεσαιωνικό τείχος της Χαλκίδας, το οποίο γκρεμίστηκε από τους Χαλκιδέους, στο «όνομα» της απελευθέρωσης από τον τουρκικό ζυγό.
Απέναντι σώζεται επιβλητική η κρήνη του Χαλίλ, της ίδιας περιόδου. Πρόκειται για μια από τις δεκαεννιά δημόσιες κρήνες που κατασκευάστηκαν κατά την οθωμανική περίοδο και αναφέρονται επίσης από τον Εβλιγιά Τσελεμπή. Στην ίδια περιοχή και το Λαογραφικό Μουσείο Χαλκίδας που στεγάζεται σε μέρος του θρυλικό βενετσιάνικου κάστρου της Χαλκίδας, που σώζεται μέχρι σήμερα. Το κάστρο κατεδαφίστηκε το 1890 για λόγους υγιεινής όπως είπαν τότε.
Η παλίρροια
Ασφαλώς, κυρίαρχο αξιοθέατο του οδοιπορικού είναι η επίσκεψη στην παλιά γέφυρα Χαλκίδας (τεταρτοκύκλιο Ευβοϊκής Ακτής). Εκεί, ο επισκέπτης μπορεί να γίνει κοινωνός των… μυστηρίων του Σύμπαντος μέσα από την παρατήρηση του παλιρροϊκού φαινομένου. Ενός σπάνιου φαινομένου παγκόσμιας μοναδικότητας που συμβαίνει στην πόλη της Χαλκίδας, παρουσιάζεται με μοναδικό τρόπο από τον συγγραφέα – μελετητή του παλιρροϊκού φαινομένου Μπάμπη Σφέτσα και είναι από αυτά που δεν πρέπει να χάσει ο επισκέπτης. Οι παρουσιάσεις γίνονται σε ειδικό χώρο κάτω από την παλιά γέφυρα, κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή το απόγευμα.
Ο πορθμός και συγκεκριμένα ο δίαυλος του Ευρίπου είναι μία στενή λωρίδα θάλασσας πλάτους 39 m, μήκους 40 m και βάθους περίπου 8,5 m που συνδέει το Βόρειο Ευβοϊκό με τον Νότιο Ευβοϊκό, μεταξύ Στερεάς Ελλάδας και Εύβοιας. Σ’ αυτό το στένεμα, τα νερά του διαύλου αλλάζουν κατεύθυνση κάθε έξι ώρες, κατευθυνόμενα άλλοτε προς τον Βόρειο και άλλοτε προς το Νότιο Ευβοϊκό.
Η εξήγηση του συγκεκριμένου φαινομένου του ρεύματος του Ευρίπου απασχόλησε και τους αρχαίους Έλληνες και ειδικότερα τον Αριστοτέλη και τον Ερατοσθένη καθώς και πολλούς άλλους επιστήμονες από τον προηγούμενο αιώνα και μετά.
Παραλίες
Η Χαλκίδα διαθέτει περίπου δέκα πανέμορφες παραλίες, ενώ ακόμη και τα νερά μέσα στην πόλη και δίπλα στη γέφυρα είναι καθαρά, έχοντας πάρει γαλάζια σημαία, καθώς η παλίρροια καθαρίζει με φυσικό τρόπο όσο καμιά άλλη θάλασσα στην Ελλάδα. Η παραλία Αλυκές, στη θέση Δροσιά είναι η πιο ξακουστή και δημοφιλής, που τα καλοκαίρια δέχεται χιλιάδες επισκεπτών απ’ όλη την Εύβοια και την Αττική, αποτελώντας μια κοσμοπολίτικη πλαζ, με πολλές επιλογές σε εστιατόρια και beach bar.
Γαστρονομικές εμπειρίες
Η Χαλκίδα και όλη η γύρω περιοχή, Νέα Αρτάκη, Λάμψακος, Άγιος Μηνάς κ.α. διαθέτουν εξαιρετική γαστρονομία, αντάξια της ομορφιάς και της ιστορίας της περιοχής. Μάλιστα, υπάρχουν παραθαλάσσια ταβερνάκια και ουζερί που με τα χρόνια έχουν γίνει από τις πλέον κλασικές… εκδρομές ψαροφαγίας για τους πιο απαιτητικούς ουρανίσκους, ενώ πολλοί είναι οι ταξιδιώτες που παρακάμπτουν την πορεία τους για να επισκεφτούν κάποια από τα διάσημα ταβερνάκια των ανωτέρω περιοχών και όχι μόνο. Τίποτα δεν είναι τυχαίο ασφαλώς, καθώς σ’ αυτές τις περιοχές κατοίκισαν πριν από περίπου 100 χρόνια Έλληνες πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, φέροντας μαζί τους όλο το «κράμα» του γαστρονομικού πολιτισμού και την κουλτούρα της γεύσης.
Οι δρόμοι του κρασιού και των αποσταγμάτων
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάσει όλη η Εύβοια και στους δρόμους του κρασιού και των αποσταγμάτων, όπου γίνονται πολλές και σημαντικές προσπάθειες τα τελευταία χρόνια. Τόσο στο ηπειρωτικό τμήμα του νησιού (στη Ριτσώνα Αυλίδας, Ληλάντιο πεδίο κ.α.) όσο και στο βόρειο και νότιο τμήμα του νομού (από την Ιστιαία έως την Κάρυστο και το Μαρμάρι) οι οινόφιλοι θα ανακαλύψουν τα κρασιά της περιοχής τα οποία κερδίζουν το εγχώριο και διεθνές ενδιαφέρον όλο και περισσότερο.
Οινοποιεία όπως Μούντριχας, Αβαντής, Λύκος, Σκουμπρής, Φοίβος Παπαστρατής, Βρυνιώτης και πολλά ακόμα προσφέρουν από την νέα εκδοχή του Σαββατιανού έως Syrah και Βινσάντο, που ξεχωρίζουν για το χρώμα, το άρωμα και την επίγευσή τους. Εξαιρετική είναι η προσπάθεια της ποτοποιίας Avantes της οικογένειας Αβαντής, που έχει δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό τζιν, το Grace Gin, ένα premium απόσταγμα που κερδίζει μερίδια αγοράς ενώ υπάρχουν και εξαγωγές.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
