Όταν το AKP του Ταγίπ Ερντογάν αναλάμβανε την εξουσία το 2002, η Τουρκία αποτελούσε το πιο επιτυχημένο παράδειγμα χώρας που συνδύαζε το Ισλαμ, την δημοκρατία και την εκκοσμίκευση της Μέσης Ανατολής. Αυτό που είχε περιγραφεί ως το «τουρκικό μοντέλο» η Τουρκία το έζησε υπό την εξουσία του AKP και αποτελούσε παράδειγμα για τις υπόλοιπες μουσουλμανικές χώρες.
Όπως αναφέρει άρθρο που δημοσιεύεται στην έγκυρη, αγγλόφωνη ιστοσελίδα της Τουρκίας ahvalnews.com, το ξέσπασμα της «Αραβικής Άνοιξης» στο τέλος του 2010 στην Τυνησία έδωσε τη «χρυσή ευκαιρία» που περίμενε η Άγκυρα. Ο τότε πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν και ο υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου έγιναν οι πιο διάσημοι πολιτικοί στην περιοχή.
Όμως η Άγκυρα εγκατάλειψε την στρατηγική της «ήπιας δύναμης» και ξεκίνησε να επιδιώκει μια ολοένα και πιο σκληρή προσέγγιση, μετά το πραξικόπημα του Σίσι στην Αίγυπτο το 2013. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα στα ματιά πολλών στην περιοχή, ότι η κάποτε χώρα «παράδειγμα» μετετράπηκε στην πιο μισητή και κατακτητική χώρα που θέλει να εγκαθιδρύσει ξανά την Οθωμανική Αυτοκρατορία στην Μέση Ανατολή.
Ο βασικότερος λόγος για μια τέτοια δραματική μεταμόρφωση ήταν η άμεση επαναπροσέγγιση και ο σφιχτός εναγκαλισμός με την οργάνωση Μουσουλμανική Αδελφότητα. Η Τουρκία φιλοξένησε την Μουσουλμανική Αδελφότητα, με τον Ερντογάν να στηρίζει υπογείως τις ακραίες ισλαμιστικές ομάδες που ενέπνευσε η συντηρητική οργάνωση σε Συρία και Λιβύη, ενώ αργότερα και άλλες τζιχαντιστικές οργανώσεις προστέθηκαν στην λίστα των ισλαμιστικών ομάδων που υποστηρίζονταν από την Άγκυρα.
Η λιβυκή κρίση έχει φέρει ξανά στο προσκήνιο την πολιτική Ερντογάν, καθώς στηρίζει την κυβέρνηση GNA (Goverment of National Accord) του Φάγιεζ αλ Σάρατζ υπογράφοντας μαζί του δυο συμφωνίες. Η μια αναφέρεται στην αποστολή στρατιωτικής βοήθειας απέναντι στα στρατεύματα του Χαλίφα Χαφτάρ, με τον Ερντογάν να σχεδιάζει να στείλει αντικαθεστωτικούς τζιχαντιστές Σύρους μισθοφόρους που να συνοδεύονται από μικρή ομάδα τουρκικών ενόπλων δυνάμεων που θα παρέχουν την τεχνογνωσία για τέτοιες επιχειρήσεις, όπως αναφέρουν Τούρκοι αξιωματούχοι που θέλουν να παραμείνουν ανώνυμοι. Πλέον, μετά την Συρία η Τουρκία εισέρχεται σε έναν ακόμη επικίνδυνο πόλεμο, αυτή την φορά στη Λιβύη, στο πλευρό δυνάμεων που ιδεολογικά και στρατηγικά συνδέονται με την Αλ Κάιντα και το ISIS.