Καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση σπεύδει να σώσει εταιρείες μέσω του Δημόσιου ενώ βρίσκονται στα όρια της χρεοκοπίας, οι κυβερνήσεις ρισκάρουν να υπονομεύσουν τις προσπάθειες που έχουν κάνει μέχρι τώρα, υποβαθμίζοντας τις οικονομίες τους.
Με την χαλάρωση των κανόνων περί κρατικής βοήθειας, η ΕΕ άνοιξε τον δρόμο για να ξοδευτούν τρισεκατομμύρια ώστε να υποστηριχτούν επιχειρήσεις που δέχονται ισχυρό πλήγμα από την πανδημία του κορονοϊού. Όμως στην προσπάθειά τους να σώσουν θέσεις εργασίας, οι κυβερνήσεις ρισκάρουν να στηρίξουν εταιρείες που ήταν ήδη σε κακή οικονομική κατάσταση πριν την πανδημία, με το αναπόφευκτο «κραχ» να έρχεται όταν επιστρέψει η κανονικότητα.
«Δεν μπορεί και δεν θα έπρεπε να σωθεί ο κάθε δεινόσαυρος, ιδιαίτερα αν η εταιρεία βρισκόταν ήδη σε μακροχρόνια πτώση», σημειώνει ο Γκούντραμ Βολφ επικεφαλής του think tank Bruegel, προσθέτοντας πως «επιδοτήσεις επί μακρόν σε δεινόσαυρους, σημαίνει πως μπορεί να χάνονται χρήματα από νέους τομείς με δυναμική».
Πριν ο κορονοϊός αναγκάσει την ΕΕ να ακινητοποιήσει την οικονομία της, οι κυβερνήσεις ήδη επένδυαν χρήματα στην ηλεκτροκίνηση, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και το cloud στο διαδίκτυο, ως μέρος μιας στρατηγικής για να αποκτήσει επιτέλους το ευρωπαϊκό μπλοκ ηγετικό ρόλο στις επιχειρήσεις με χαμηλό περιβαλλοντικό αποτύπωμα του 21ου αιώνα. Πλέον το ερώτημα μετατρέπεται στο πόσοι από αυτούς τους φιλόδοξους στόχους θα παραμείνουν, αν γίνει βασική προτεραιότητα η διάσωση με δημόσιο χρήμα των επιχειρήσεων - ζόμπι.
Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι επιμένουν πως πρέπει να διατηρηθεί το βλέμμα στην μακροχρόνια στρατηγική που έχει τεθεί, ακόμα και αν η Ευρώπη παλεύει να περιορίσει την οικονομική καταστροφή από το lockdown της επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Ο Μπρούνο Λεμέρ δήλωσε τον Απρίλιο, πως «με αυτή την κρίση, η ΕΕ έχει την ιστορική ευκαιρία να γίνει επιτέλους μια τεράστια οικονομική και πολιτική δύναμη ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα» και τόνισε ότι «πρέπει να αρπάξει αυτή την ευκαιρία η ΕΕ».
Η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν την περασμένη εβδομάδα υποσχόταν πως θα συνεχιστεί κανονικά το σχέδιο της ΕΕ που στοχεύει σε μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου μέχρι το 2050. «Με την χρήση του Green Deal σαν πυξίδα μας, μπορούμε να μετατρέψουμε αυτή την κρίση της πανδημίας σε μια ευκαιρία να ανοικοδομήσουμε διαφορετικά τις οικονομίες μας και να τις κάνουμε πιο ανθεκτικές» είχε αναφέρει στο μήνυμα της.
Δισεκατομμύρια στις εταιρείες της «παλιάς φρουράς»
Όμως δεν είναι οι εταιρείες τεχνολογίας ή καθαρής ενέργειας που δείχνουν έτοιμες να κερδίσουν από την μεγαλύτερη προσπάθεια σωτηρίας των βιομηχανιών στην ευρωπαϊκή ιστορία. Είναι οι ίδιες παλιές βιομηχανίες που δημιούργησαν την ραχοκοκαλιά για την αγορά εργασίας του 20ου αιώνα.
Για παράδειγμα, η Γαλλία και η Ολλανδία έχουν δεσμεύσει περίπου 11 δισ. ευρώ για να σώσουν την Air France - KLM μετά την προειδοποίηση της αεροπορικής ότι αναμένει σημαντική απώλεια ρευστότητας και για την πιθανότητα να μην επιβιώσει από την παγκόσμια πανδημία αν δεν λάβει κρατική βοήθεια.
Στην Γερμανία, το Δημόσιο συζητείται να πάρει μετοχές στην Lufthansa ως μέρος του προγράμματος της κρατικής βοήθειας που θα δοθεί για να μπορέσει ο γερμανικός κολοσσός να ξεπεράσει την καθίζηση της ζήτησης. Το συνολικό πακέτο δανείων, κρατικών εγγυήσεων και χρηματοδοτήσεων μπορεί να φτάσει και τα 10 δισ. ευρώ.
Οι μεγάλες αεροπορικές εταιρείες έκαναν αγώνα να περιορίσουν τα κόστη πριν το lockdown, καθώς έβλεπαν τα μερίδια αγοράς τους να μειώνονται εξαιτίας του ανταγωνισμού από EasyJet και Ryanair. Όσο περισσότερο οι κυβερνήσεις μπαίνουν μέσα σε αυτές τις επιχειρήσεις τόσο θα μεγαλώνει το πολιτικό κόστος, όταν θα βρεθούν στη μέση μιας διαφωνίας μεταξύ εταιρείας και εργαζομένων.
Ο επικεφαλής της Ryanair, Μάικλ Ο' Λίρι, σε επιστολή του προς τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Κομισιόν, ανέφερε ότι μπορεί να κινηθεί δικαστικά εναντίον της Επιτροπής, ώστε να εμποδίσει την Γαλλία και άλλες χώρες από «το να δώσουν επιλεκτικά δισεκατομμύρια ευρώ στους αναποτελεσματικούς αερομεταφορείς τους».
Η διάσωση των Air-France-KLM και της Lufthansa είναι βασικής σημασίας για τις χώρες τους καθώς θεωρούνται «too important to fail», επειδή διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη των εθνικών εξαγωγών, την σύνδεση με το εξωτερικό και δίνουν χιλιάδες θέσεις εργασίας. Η Air France-KLM πρόσφατα βοήθησε την Γαλλία να επαναπατρίσει τους πολίτες της χώρας που βρίσκονταν στο εξωτερικό και μετέφερε αεροπορικώς προμήθειες υγειονομικού υλικού.
Η γαλλική κυβέρνηση μπορεί να ενισχύσει με ένα δάνειο 5 δισ. ευρώ και τη Renault, καθώς η αυτοκινητοβιομηχανία κατέγραψε πτώση 19% των εσόδων στο πρώτο τρίμηνο. Οι πωλήσεις αυτοκινήτων της Renault σημείωναν βουτιά από το 2019 με την εταιρεία να προσπαθεί να ισορροπήσει τα έσοδα της εξαιτίας της δυσλειτουργικής συμμαχίας με την Nissan και ήταν επικεντρωμένη στην άνοδο των πωλήσεων.
Αυτοί οι τύποι διάσωσης μπορεί να αποδειχθούν πως απέχουν παρασάγγας από τις επενδύσεις που οραματιζόταν η πρόεδρος της Κομισιόν όταν ανακοίνωνε τη βιομηχανική στρατηγική της Ευρώπης. Υπενθυμίζουμε πως η φον ντερ Λάιεν είχε σημειώσει πως «καθώς η Ευρώπη ξεκινάει τον φιλόδοξο πράσινο και ψηφιακό μετασχηματισμό σε έναν ολοένα και πιο ανήσυχο και αβέβαιο κόσμο», τονίζοντας ότι «η ευρωπαϊκή βιομηχανία έχει ότι χρειάζεται για να ηγηθεί και θα κάνουμε οτιδήποτε μπορούμε για να το υποστηρίξουμε».
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
