Η Ελλάδα βρίσκεται ανάμεσα στις χώρες που κατάφεραν να ελέγξουν την πανδημία του κορονοϊου και αυτό οφείλεται, αδιαμφισβήτητα, στην έγκαιρη αντίδραση της κυβέρνησης που έλαβε γρήγορα και αποφασιστικά, όλα τα αναγκαία μέτρα.
Την ίδια αποφασιστικότητα πρέπει όμως, τώρα, να επιδείξει και στο επίπεδο της οικονομίας. Όλοι οι οικονομικοί αναλυτές συμφωνούν ότι η ύφεση στη χώρα μας θα είναι ιδιαίτερα σφοδρή, εξαιτίας της μεγάλης συμμετοχής (39%) των κλάδων του τουρισμού, του εμπορίου και των μεταφορών στο ΑΕΠ, που πλήττονται δυσανάλογα από την πανδημία.
Επιπλέον, η Ελλάδα μπαίνει στη νέα κρίση, έχοντας μόλις βγει από την προηγούμενη, φορτωμένη με το υψηλότερο χρέος στην Ευρώπη, το οποίο θέτει όρια στον περαιτέρω δανεισμό, καθώς και με εξαιρετικά αδύναμο τραπεζικό σύστημα που δεν του επιτρέπει να στηρίξει αποτελεσματικά την πραγματική οικονομία.
Οι αδυναμίες αυτές μπορούν και πρέπει να καλυφθούν μόνο με γενναίες και εμπροσθοβαρείς παρεμβάσεις εκ μέρους της Πολιτείας που θα καθησυχάσουν τόσο τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις, όσο και τις αγορές, δείχνοντας ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να κάνει και θα κάνει ό,τι χρειάζεται (whatever it takes) προκειμένου να κρατήσει την οικονομία μας ζωντανή και να επιταχύνει την ανάκαμψή της.
Σε συνεργασία λοιπόν με τις ευρωπαϊκές αρχές, πρέπει να αυξήσει άμεσα, τόσο το δημοσιονομικό σκέλος των δαπανών (άμεσες δαπάνες και αναβαλλόμενες πληρωμές), όσο κυρίως τη ρευστότητα που διοχετεύει στην οικονομία μέσω εγγυήσεων για νέα δάνεια.
Μέχρι στιγμής, η Ελλάδα ενεργοποιεί εγγυήσεις ύψους μόλις, 2 δισ. ευρώ (1% του ΑΕΠ), την ώρα που η Πορτογαλία, με ανάλογη οικονομία με τη δική μας, προσφέρει 13 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό είναι πολύ μικρό, σε σχέση με τις τεράστιες ανάγκες ρευστότητας που ήδη αντιμετωπίζουν, οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Η κυβέρνηση είναι βέβαιο ότι σχεδιάζει και νέες παρεμβάσεις ωστόσο η παράμετρος χρόνος είναι εξαιρετικά σημαντική.
Ο πόλεμος με τον κορονοϊό διεξάγεται σε πολλά μέτωπα. Στην πρώτη γραμμή ασφαλώς, βρίσκονται οι γιατροί και οι νοσηλευτές μας που δίνουν καθημερινό αγώνα για να σώσουν συνανθρώπους μας. Αυτούς πρέπει να στηρίξουμε, τηρώντας με ευλάβεια τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης. Σε έναν πόλεμο ωστόσο, εξίσου σημαντικά είναι και τα μετόπισθεν, στην προκειμένη περίπτωση, η οικονομία, η οποία δέχεται σοβαρά πλήγματα από την καραντίνα. Αν δεν την οχυρώσουμε άμεσα και αποτελεσματικά, κινδυνεύουμε να κερδίσουμε τη μάχη, αλλά να χάσουμε τον πόλεμο.