ING: Υπερβολικές οι προσδοκίες των αγορών για γρήγορη μείωση επιτοκίων

Μεταξύ των αναλυτών που θεωρούν ότι οι προσδοκίες των αγορών για επιθετικές μειώσεις επιτοκίων εντός του 2024 είναι υπερβολικές, συγκαταλέγεται ο Κάρστεν Μπρεζίσκι, επικεφαλής οικονομολόγος της ING, εκτιμώντας ότι οι όποιες κινήσεις χαλάρωσης από τις κεντρικές τράπεζες θα είναι ιδιαίτερα προσεκτικές. 

Επισημαίνει ότι τα κορυφαία στελέχη των μεγάλων κεντρικών τραπεζών, παρά το γεγονός ότι παραδέχονται ότι έχει ολοκληρωθεί ο κύκλος των αυξήσεων, έχουν σπεύσει να τονίσουν ότι η μάχη κατά του πληθωρισμού δεν έχει ολοκληρωθεί και ως εκ τούτου τα επιτόκια μπορεί να παραμείνουν «ψηλά για μεγάλο χρονικό διάστημα».

Εκτιμά ότι υπάρχουν τέσσερις βασικοί λόγοι που συνηγορούν υπέρ της δικής του συγκρατημένης αισιοδοξίας και κατά των υπερβολικών – όπως τις χαρακτηρίζει- προσδοκιών των αγορών. 

• Πρώτα απ' όλα, δεν υπάρχει κάποια επείγουσα ανάγκη, βάσει των οικονομικών δεδομένων, για μειώσεις επιτοκίων. Οι συνθήκες χρηματοδότησης έχουν χαλαρώσει τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην ευρωζώνη από τις αρχές Δεκεμβρίου, κάνοντας τη δουλειά που θα έπρεπε να κάνουν οι πραγματικές μειώσεις των επιτοκίων: να στηρίξουν την ανάπτυξη αλλά και να αυξήσουν τους κινδύνους πληθωρισμού. Κατά συνέπεια, όσο πιο επιθετικά τιμολογεί η αγορά τις μελλοντικές μειώσεις των επιτοκίων, τόσο λιγότερο αναγκαίες θα είναι αυτές οι μειώσεις.
• Δεύτερον, τα πολύ διστακτικά σημάδια ότι η οικονομία των ΗΠΑ προσγειώνεται, σε συνδυασμό με την εκτίμηση ότι τα χειρότερα έχουν αποφευχθεί για την ευρωζώνη, συνηγορούν υπέρ της συγκρατημένης στάσης των κεντρικών τραπεζών ως προς τις επικείμενες μειώσεις. Με απλά λόγια, για να αρχίσουν τόσο η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ όσο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να μειώνουν τα επιτόκια την άνοιξη, θα πρέπει να καταγραφεί κάποιο σοβαρό οικονομικό ατύχημα ή μια κατάρρευση της οικονομίας, και αυτό δεν περιλαμβάνεται στα σενάριά ING, ούτε αποτελεί μέρος της σκέψης των κεντρικών τραπεζών.
• Τρίτον, ο πληθωρισμός παραμένει ανθεκτικός. Το 2023 ήταν όλα σχετικά με τις επιδράσεις της βάσης και τον αποπληθωρισμό. Το 2024 θα πρέπει πρώτα να αποδείξει αν θα είναι το έτος με μεγαλύτερη αποπληθωριστική δυναμική ή ενδεχομένως και αποπληθωριστικές πιέσεις ή αν θα μπορούσε να υπάρξει κάποιου είδους επανεκκίνηση του πληθωρισμού. Οι μισθολογικές πιέσεις ή οι δημοσιονομικές πολιτικές, καθώς και οι νέες τριβές στην αλυσίδα εφοδιασμού - για παράδειγμα ως αποτέλεσμα των διαταραχών της διώρυγας του Σουέζ - δεν είναι τόσο απίθανοι παράγοντες κινδύνου.
• Το τέταρτο επιχείρημα αφορά την ανθρώπινη φύση των κεντρικών τραπεζιτών, όπως σημειώνει ο αναλυτής. «Πρόκειται για το επιχείρημα του Άρθουρ Μπερνς. Κανένας κεντρικός τραπεζίτης δεν θέλει να είναι άλλος ένας Άρθουρ Μπερνς, ο πρόεδρος της Fed στη δεκαετία του 1970, για τον οποίο συχνά λέγεται ότι μείωσε τα επιτόκια πρόωρα, προετοιμάζοντας το έδαφος για ένα δεύτερο κύμα πληθωρισμού. Ή, για να το θέσουμε διαφορετικά, οι κεντρικοί τραπεζίτες έχασαν την άνοδο του πληθωρισμού- τώρα θέλουν να είναι απολύτως σίγουροι για την πτώση του πληθωρισμού και, ως εκ τούτου, θα παραμείνουν εξ ορισμού πολύ πίσω από την καμπύλη. Ίσως αυτό είναι που υποτιμούν σήμερα οι εντελώς ορθολογικές αγορές είναι το εξής: οι κεντρικοί τραπεζίτες είναι μόνο άνθρωποι», υπογραμμίζει.