Ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, «έφυγε» χθες από τη ζωή, σε ηλικία 82 ετών, αφήνοντας ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στην πόλη, την οποία υπηρετούσε μέχρι και σήμερα, από τη θέση του δημοτικού συμβούλου, με την παράταξη «Θεσσαλονίκη για όλους» του Σπύρου Πέγκα.
Όπως έγινε γνωστό, η σορός του πρώην δημάρχου, θα αποτεφρωθεί, επιλογή που είχε κάνει ο ίδιος εν ζωή. Άλλωστε, επί δημαρχίας του, παρά τις αντιδράσεις και τα εμπόδια που συνάντησε, αγωνίστηκε για να προχωρήσει η δημιουργία αποτεφρωτηρίου στη Θεσσαλονίκη.
Ο Δήμος Θεσσαλονίκης θα οργανώσει πολιτική κηδεία για τον εκλιπόντα δήμαρχο, το μεσημέρι της Τρίτης 12 Νοεμβρίου 2024 στον αύλειο χώρο του Δημαρχείου. Εκεί θα είναι από το πρωί εκτεθειμένη και η σορός του, για τους πολίτες που επιθυμούν να τον αποχαιρετίσουν στο τελευταίο του ταξίδι.
Ανάρτηση για τον θάνατο του Γιάννη Μπουτάρη έκανε ο πρωθυπουργός στο Facebook. Όπως ανέφερε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, «είμαι περήφανος που με τιμούσε με τη φιλία του», τονίζοντας πως «η παρουσία του ταυτίστηκε τόσο με την ευγενική συμπεριφορά, όσο και με τη ριζοσπαστική σκέψη».
Αναλυτικά η ανάρτηση του πρωθυπουργού:
«Η Θεσσαλονίκη, η Βόρεια Ελλάδα και ολόκληρη η χώρα αποχαιρετούν μία ξεχωριστή προσωπικότητα. Ο Γιάννης Μπουτάρης δεν υπήρξε μόνο οραματιστής δήμαρχος της αγαπημένης του πόλης. Ούτε μόνο εμβληματικός επιχειρηματίας και πρωτοπόρος της οικολογίας ως ιδρυτής του ''Αρκτούρου''. Πάνω από όλα ήταν ένας άξιος πολίτης. Και ένας ''ευπατρίδης της καθημερινότητας''.
Ένας ζεστός άνθρωπος, που ήξερε να αντιμετωπίζει και να ξεπερνά με γενναιότητα τα προβλήματα. Και, ταυτόχρονα, να λατρεύει την τέχνη, ανοιχτός σαν αιώνιος έφηβος σε όλα τα νεανικά ρεύματα. Η παρουσία του ταυτίστηκε, έτσι, τόσο με την ευγενική συμπεριφορά, όσο και με τη ριζοσπαστική σκέψη.
Είμαι περήφανος που με τιμούσε με τη φιλία του, καθώς το πνεύμα του έμεινε πάντα μακριά από τη φυλακή των δογμάτων και των συμπλεγμάτων. Αυτό είχα διαπιστώσει και στην τελευταία μας, δυστυχώς, συνάντηση, λίγο πριν από τις τελευταίες εκλογές, όταν με φιλοξένησε στο ξακουστό οινοποιείο του.
Κρατώ από τότε τη γαλήνη στο χαμόγελό του. Τη σπίθα στα μάτια του. Και την ηρεμία στα λόγια του. Έτσι θα τον θυμούνται όσοι τον ήξεραν. Αλλά και όσοι δεν έτυχε να τον γνωρίσουν από κοντά, σίγουρα κάπως έτσι θα τον διατηρήσουν στη μνήμη τους. Γιατί, πράγματι, ο κυρ-Γιάννης είχε μία ξεχωριστή ακτινοβολία που θα διαρκεί…
Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του».