Εκτός από τον ακήρυκτο «πόλεμο» που διεξάγεται αυτές τις ημέρες για την προμήθεια υγειονομικού υλικού, ένα ακόμα πεδίο σκληρής διαμάχης έχει ξεσπάσει στην αγορά πετρελαίου, με τη Σαουδική Αραβία και τη Ρωσία να «πλημμυρίζουν» τις αγορές με πρόσθετη παραγωγή, φέρνοντας τις τιμές του «μαύρου χρυσού» ακόμα και σε χαμηλό 20ετίας τις προηγούμενες ημέρες.
Σε αυτές τις ακραίες συνθήκες, οι εταιρείες εμπορίας πετρελαίου ανά την υφήλιο έχουν επιδοθεί σε μια άνευ προηγουμένου προσπάθεια για να εξασφαλίσουν αποθηκευτικές εγκαταστάσεις, μεταξύ των οποίων και δεξαμενόπλοια, ώστε να αποθηκεύσουν την όλο και μεγαλύτερη πλεονάζουσα παραγωγή.
Η πρακτική αυτή είναι εξαιρετικά επικερδής για τους traders, παρότι συνολικά το κύκλωμα της πετρελαϊκής αγοράς υποφέρει από τις χαμηλές τιμές. Όπως εξηγούσαν πριν λίγες ημέρες στελέχη μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες δεξαμενόπλοιων, της νορβηγικής Frontline, οι εταιρείες εμπορίας πετρελαίου αγοράζουν το αργό σε πολύ χαμηλή τιμή και στη συνέχεια σπεύδουν να το αποθηκεύσουν π.χ. σε κάποιο πλοίο. Στη συνέχεια πωλούν το φορτίο στην αγορά παραγώγων και συγκεκριμένα μέσω συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης (forward futures), μέσω των οποίων εξασφαλίζουν απόδοση της τάξεως του 20% σε ετήσια βάση, με πολύ χαμηλό ρίσκο.
Όπως εξηγούν στελέχη της αγοράς, αυτήν την στιγμή τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης εμπορεύονται σε τιμές πολύ υψηλότερες της spot τιμής, καθώς η αγορά θεωρεί ότι η τιμή του πετρελαίου στο μέλλον θα είναι υψηλότερη σε σχέση με σήμερα. Η διαμόρφωση υψηλότερης μελλοντικής τιμής από τη σημερινή είναι ένα σύνηθες φαινόμενο, που ονομάζεται contango στην ορολογία της αγοράς, αλλά είναι σπάνιες οι περιπτώσεις μεγάλες διαφοροποίησης των τιμών, όπως συμβαίνει τώρα (super contango).
Όσο πιο μεγάλη η απόκλιση ανάμεσα στη σημερινή τιμή και τη μελλοντική, τόσο μεγαλύτερο το κέρδος για τους ομίλους εμπορίας πετρελαιοειδών. Μόλις το κόστος αγοράς, αποθήκευσης και ασφάλισης του προϊόντος πλησιάσει πολύ τις τιμές στην αγορά παραγώγων, τότε το πετρέλαιο που είναι σήμερα αποθηκευμένο στα δεξαμενόπλοια θα αρχίσει να πωλείται προς χρήση.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις ναυτιλιακών παραγόντων, αυτή τη στιγμή είναι αποθηκευμένοι έως και 100 εκατ. τόνοι αργού πετρελαίου σε δεξαμενόπλοια. Ωστόσο, με τον ρυθμό που αποθηκεύεται πετρέλαιο σε πλωτά μέσα, δεν αποκλείεται σε λίγες εβδομάδες έως και 1 δισ. τόνοι να βρίσκονται στη θάλασσα, όπως τόνισε σε έκθεσή της η OilX.
Άλλοι μεγάλοι όμιλοι εμπορίας πετρελαιοειδών, όπως η Mercuria Energy Group, εκτιμούν ότι το πραγματικό νούμερο είναι ακόμα υψηλότερο και προσεγγίζει τα 250 εκατ. βαρέλια, αν συνυπολογιστούν εκτός από το αργό και τα διυλισμένα προϊόντα που παραμένουν στο νερό, λόγω της αδυναμίας των διυλιστηρίων να δεχθούν περισσότερο πετρέλαιο στην παρούσα φάση, έχοντας ήδη γεμάτες τις δεξαμενές τους. Ο λόγος είναι ασφαλώς η μείωση της ζήτησης την ώρα που αυξάνεται η προσφορά. Έτσι, το πλεονάζον προϊόν παραμένει στη θάλασσα.
Οι Έλληνες εφοπλιστές
Μεγάλοι κερδισμένοι είναι βέβαια οι Έλληνες εφοπλιστές και οι μεγάλοι όμιλοι ναυλώσεων, που σπεύδουν να επωφεληθούν από την απότομη αύξηση της ζήτησης.
Προκοπίου, Μαρινάκης, Μαρτίνος, Τσάκος, Αγγελικούσης είναι ορισμένοι μόνο από τους Έλληνες πλοιοκτήτες, που διαθέτουν σημαντικούς στόλους δεξαμενόπλοιων και οι οποίοι επωφελούνται αυτήν την περίοδο διπλά. Αφενός μεν μπορούν να αποκομίσουν πολλαπλάσια έσοδα από τα πλοία τους (είτε τα ναυλώσουν ως αποθηκευτικούς χώρους, είτε για την μεταφορά πετρελαίου), αφετέρου το λειτουργικό κόστος των πλοίων έχει υποχωρήσει κατακόρυφα, ακριβώς λόγω της μείωσης της τιμής του πετρελαίου, που μεταφράζεται και σε μείωση των ναυτιλιακών καυσίμων, που αποτελούν έως και το 55% των συνολικών δαπανών ενός πλοίου. Όσο πιο μεγάλο το πλοίο, τόσο μεγαλύτερο και το όφελος.
Με βάση την ανάλυση των σχετικών στοιχείων από την εβδομάδα που προηγήθηκε, προκύπτει ότι οι ναύλοι δεξαμενόπλοιων έχουν εκτιναχθεί κατά 678% σε μόλις ένα μήνα, αγγίζοντας πλέον τα 175.000 δολάρια/ημέρα (το ποσό αφορά το δρομολόγιο Μέση Ανατολή-Ασία). Πριν από δύο χρόνια, ο μέσος ναύλος ενός δεξαμενόπλοιου τύπου VLCC (το μεγαλύτερο του είδους με μεταφορική ικανότητα άνω των 300.000 τόνων πετρελαίου), είχε υποχωρήσει σε μόλις 18.000 δολάρια/ημέρα.
Φέτος, ένας πλοιοκτήτης κατόρθωσε να ναυλώσει ένα πλοίο του ακόμα και αντί ποσού 400.000 δολαρίων ημερησίως. Άλλωστε, η ζήτηση όλο και περισσότερων δεξαμενόπλοιων για χρήση ως πλωτή αποθήκη πετρελαίου, σημαίνει ότι περιορίζεται η προσφορά τονάζ για το υπόλοιπο μεταφορικό έργο. Δηλαδή, τα υπόλοιπα διαθέσιμα πλοία είναι όλο και λιγότερα, σε σχέση με την ζήτηση φορτίων, παρά την πτώση της ζήτησης, εξέλιξη που επίσης λειτουργεί υπέρ της περαιτέρω ανόδου των ναύλων.
Η παραπάνω συγκυρία έχει εν πολλοίς δημιουργηθεί από την διατήρηση της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου σε πολύ υψηλό επίπεδο, παρά την πτώση της ζήτησης σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο λόγος έγκειται κυρίως στην πρόσφατη στρατηγική κίνηση της Σαουδικής Αραβίας να αυξήσει την παραγωγή της, μετά την πρόσφατη αποτυχημένη απόπειρα συνεννόησης με την Ρωσία.
Στο πλαίσιο αυτό, οι ΗΠΑ επιχειρούν πλέον να λειτουργήσουν ως μεσολαβητές ανάμεσα στη Ρωσία και τη Σ. Αραβία, προκειμένου να βρεθεί κοινός τόπος για από κοινού μείωση της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου, που ενδέχεται να αγγίξει το επίπεδο ρεκόρ των 10 εκατ. βαρελιών ημερησίως.
Οι ΗΠΑ επιθυμούν την αύξηση των τιμών του πετρελαίου, για να διασωθούν θέσεις εργασίας στην βαρέως πληττόμενη αμερικανική βιομηχανία πετρελαίου. Σχετική τηλεδιάσκεψη ενδέχεται να πραγματοποιηθεί για το ζήτημα αυτό προς το τέλος της εβδομάδας. Ακόμα όμως κι αυτό το μέγεθος μπορεί να μην είναι αρκετό. Σύμφωνα με τον επικεφαλής της Διεθνούς Υπηρεσίας Ενέργειας (International Energy Agency), κ. Φατίχ Μπιρόλ, ακόμα και με μια τέτοια μείωση, το πλεονάζον απόθεμα κατά το δεύτερο τρίμηνο του έτους θα ξεπεράσει τα 15 εκατ. βαρέλια/ημέρα, κυρίως λόγω της κατακόρυφης της πτώσης της ζήτησης.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
