Η ειλικρίνεια των τραπεζών, τα τρελά του πετρελαίου και η «εξυπηρέτηση» των ΕΛΤΑ

29 Απρ 2020 06:30 Ανανεώθηκε: 11:46

Ο Επίμονος Κηπουρός σκαλίζει, ψάχνει και αναζητά ενδιαφέροντα σημεία από τον κόσμο των επιχειρήσεων, των αγορών, της οικονομίας και της πολιτικής.

Η μικρή ιστορία που ακολουθεί δεν επιδέχεται αμφισβήτηση: Προ oλίγων ημερών ένας ταχυδρόμος, υπάλληλος των ΕΛΤΑ, άφησε σε κτίριο στο κέντρο της Αθήνας το πακέτο με την αλληλογραφία και, συμπτωματικά, ακριβώς εκείνη την ώρα βρισκόταν κύριος, φίλος της στήλης, που είδε το όνομά του στο ειδοποιητήριο. Εγώ είμαι, είπε με ενθουσιασμό στον ταχυδρόμο, δώστε μου το φάκελο. Ο υπάλληλος κάπως αμήχανα απάντησε ότι ήταν ένας μεγάλος φάκελος και αυτές τις ημέρες λόγω της κατάστασης δεν παραδίδονται μεγάλοι φάκελοι. Θα έπρεπε να πάει στο ταχυδρομείο.
Ο φίλος, άνθρωπος καλόβολος και καλοπροαίρετος, αν και είχε ακούσει πολλά για ειδοποιητήρια που αφήνονται δήθεν επειδή οι ενδιαφερόμενοι δεν βρέθηκαν, δεν έδωσε συνέχεια. «Βιώνουμε μια κρίση», σκέφτηκε, «ας μην το κάνουμε θέμα».
Το ειδοποιητήριο ανέφερε το κατάστημα (Αιόλου 100), τις ώρες εξυπηρέτησης (07.30 - 20.30 και το Σαββάτο (07.30 - 14.30) καθώς και ένα τηλέφωνο. Δυο ημέρες μετά και αρκετές μετά το «όχι νωρίτερα από 22/4» που έγραφε το ειδοποιητήριο, ο φίλος πήγε στο κατάστημα, μεσημέρι, για να διαπιστώσει ότι ήταν κλειστό. Κλειστό και χωρίς καμία απολύτως πληροφορία, μια αναθεματισμένη ανακοίνωση που να λέει γιατί είναι κλειστό και ποιες ώρες λειτουργεί -αν λειτουργεί. Τίποτα. Εξοργισμένος κάλεσε τον αριθμό -φυσικά κανείς δεν απάντησε.
Ένα μικρό σχόλιο για τον φίλο: Είπαμε να είναι κάποιος καλοπροαίρετος αλλά το να καλεί τα ΕΛΤΑ στο τηλέφωνο, μέρα μεσημέρι, και να περιμένει ότι κάποιος θα σηκώσει το τηλέφωνο για να απαντήσει, με συγχωρείτε, αλλά αγγίζει το όριο της αφέλειας. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία.
Θα μπορούσε να πει κανείς τι κάνει η κυβέρνηση, ωστόσο, οι υπουργοί δεν φαίνεται να ασχολούνται με μικρές τέτοιες ιστορίες. Ειδικά αν δεν δημιουργούν ευκαιρίες για την επιβολή κανενός πλαφόν στις τιμές ή την κινητοποίηση κρατικών υπηρεσιών για επιτόπιο έλεγχο ώστε να εντοπιστεί τι δεν δουλεύει σωστά και να βγάλουμε και καμιά ανακοίνωση.
Πολλοί ελπίζουν ότι το μεγάλο πλήγμα που αναμένεται φέτος για τον τουρισμό εξαιτίας της δραστικής μείωσης του αριθμού ξένων τουριστών στη χώρα μας το 2020 θα αντισταθμιστεί σε ένα βαθμό από τον εσωτερικό τουρισμό. Μακάρι. Σημειώνω, ωστόσο, ότι η δαπάνη των ξένων τουριστών στη χώρα μας το 2019 ανήλθε στα 18 δισ. ευρώ, ενώ το αντίστοιχο ποσό που ξόδεψαν οι Έλληνες για διακοπές στην Ελλάδα ήταν 2 δισ. ευρώ. Οπότε ακόμα και αν τα 2 δισ. ευρώ γίνουν 4 δισ. πάλι απέχουμε πολύ από τα 18 δισ. Και σε όλα αυτά υπάρχει πάντα μια ενοχλητική λεπτομέρεια: τα 18 δισ. είναι χρήμα που μπήκε στην οικονομία από το εξωτερικό και στήριξε το ισοζύγιο πληρωμών, ενώ τα 2 δισ. είναι ανακύκλωση δικού μας χρήματος.
Αν ψάχνει κανείς όμορφες εικόνες αυτό τον καιρό, καλύτερα να μην κοιτάζει δημοσιεύσεις οικονομικών αποτελεσμάτων από τράπεζες. Η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή τράπεζα, HSBC, ανακοίνωσε χθες ότι θα σχηματίσει φέτος μια πρόβλεψη για πιστωτικές ζημιές της τάξεως των 11 δις. δολ.. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη πρόβλεψη που έχει σχηματιστεί από τον όμιλο από το 2011, όταν, εν μέσω της κρίσης στην ευρωζώνη, το αντίστοιχο ποσό είχε φτάσει τα 12 δισ. ευρώ.
Και οι ελληνικές τράπεζες; Όπως λένε στην αγορά, θα προσπαθήσουν να ακολουθήσουν όσο είναι δυνατόν την προτροπή του διοικητή της ΤτΕ, Γιάννη Στουρνάρα, για ειλικρινή καταγραφή του κόστους από την κρίση του κορονοϊού. Όμως, όλοι αντιλαμβάνονται ότι για τις ελληνικές τράπεζες η ειλικρίνεια έχει τα όρια της, τα οποία σταματούν στο σημείο οικονομικής αντοχής της. Με άλλα λόγια, οι τράπεζες θα σχηματίσουν μεν προβλέψεις, αλλά κρατώντας μια λεπτή ισορροπία, ώστε να αποφύγουν την εμφάνιση ζημιών στην τελική γραμμή, οι οποίες θα τις έμπλεκαν με τις προβλέψεις του νόμου για τον αναβαλλόμενο φόρο και την έκδοση μετοχών υπέρ του Δημοσίου. Να είμαστε ειλικρινείς, αλλά όχι και αυτοκαταστροφικοί.
Είναι δύσκολο, ομολογουμένως, να κατανοήσει ο μέσος καταναλωτής καυσίμων τη λειτουργία των προθεσμιακών συμβολαίων πετρελαίου και τι μπορεί να σημαίνει ότι η τιμή του αμερικανικού αργού έγινε για μια ημέρα αρνητική, στα -37 δολ. το βαρέλι. Όπως έλεγε, χωρίς να αστειεύεται, ο διευθύνων σύμβουλος των ΕΛΠΕ, Ανδρέας Σιάμισιης, μιλώντας σε διαδικτυακό πάνελ του Delphi Economic Forum, πελάτες λιανικής ρωτούσαν στα βενζινάδικα του ομίλου αν θα πρέπει τώρα να γεμίζουν το ρεζερβουάρ τους και να τους πληρώνουν, αντί να πληρώνουν οι ίδιοι.
Είπε και κάτι άλλο ενδιαφέρον ο κ. Σιάμισιης στην ίδια εκδήλωση: είναι δύσκολο να διαχειρίζεσαι, ως μεγάλος όμιλος των καυσίμων, τα ρίσκα που απορρέουν από την τήρηση μεγάλων αποθεμάτων αργού και προϊόντων όταν υποχωρούν τόσο πολύ οι διεθνείς τιμές. Εκτιμήσεις για το πόσα μπορεί να χάνουν τα ΕΛΠΕ με αυτή την πτώση των τιμών δεν έκανε ο κ. Σιάμισιης, οπότε θα πρέπει να περιμένουν τις οικονομικές καταστάσεις του πρώτου και, κυρίως, του δεύτερου τριμήνου.