Τον κίνδυνο να επιστρέψει εκεί που βρισκόταν τον περασμένο Ιούλιο, όταν οι ορκωτοί ελεγκτές εξέφραζαν αμφιβολίες για την επόμενη ημέρα της, οι τράπεζες έθεταν όρους για να την δανείσουν και η έξοδος στις αγορές θεωρούνταν αδιανόητη, διατρέχει η ΔΕΗ, εφόσον δεν θωρακιστεί εγκαίρως με ένα ισχυρό μαξιλάρι ασφαλείας.
Ο φόβος δεν είναι υπερβολικός. Κάθε εβδομάδα που περνά, η εισπραξιμότητα των λογαριασμών δοκιμάζεται, οι καταναλωτές που αφήνουν να παρέλθουν οι προθεσμίες πληρωμής των λογαριασμών χωρίς να τους εξοφλούν στην ώρα τους λέγεται ότι αυξάνονται και η ανάγκη δημιουργίας μιας χρηματοδοτικής ομπρέλας πάνω από την ΔΕΗ μεγαλώνει.
Προς το παρόν αυτή δεν φαίνεται να έχει ακόμη βρεθεί. Ή τουλάχιστον η στήριξη που εξετάζεται να δοθεί στην επιχείρηση, όπως και στην υπόλοιπη αγορά, δεν δείχνει να είναι αρκετή εφόσον επαληθευτεί το κακό -αλλά όχι απίθανο- σενάριο. Εκείνο δηλαδή κατά το οποίο η ΔΕΗ θα βιώσει μια τέτοια κρίση ρευστότητας τους επόμενους μήνες ώστε θα χρειασθεί κεφάλαια κίνησης τουλάχιστον 700 εκατ ευρώ. Σύμφωνα με την ακόμη πιο τρομακτική προβολή - ανάλογη δηλαδή με την χθεσινή της Unicredit για την ελληνική οικονομία που μιλά για ύφεση 18,6%- εφόσον οι επιπτώσεις της κρίσης διαχυθούν μέχρι τα τέλη της χρονιάς, τότε η «μαύρη τρύπα» στο ταμείο της επιχείρησης θα μπορούσε και να ξεπεράσει το 1 δισ ευρώ.
Στο πολύ μαύρο αυτό σενάριο, χωρίς υπερβολή, η ΔΕΗ θα επανέλθει, σε επίπεδα παρόμοια με εκείνα στα οποία βρισκόταν τον Ιούλιο του 2019. Όταν οι τράπεζες της έθεταν πολύ αυστηρούς όρους για να την δανείσουν, η επιχείρηση ήταν αποκλεισμένη από τις αγορές, τα ληξιπρόθεσμα χρέη της αυξάνονταν και τα καμπανάκια των ορκωτών ηχούσαν επικίνδυνα. Σε μια τέτοια τραγική εξέλιξη, δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τον λογαριασμό θα κληθεί να πληρώσει ο καταναλωτής με αυξήσεις στα τιμολόγια, μεγαλύτερες από εκείνες του περασμένου Σεπτεμβρίου.
Η ΔΕΗ φυσικά δεν βρίσκεται ακόμη εκεί. Και το ζητούμενο είναι να γίνουν από τώρα οι κατάλληλες κινήσεις, ώστε να μην κινδυνεύσει να βρεθεί. Προς το παρόν, βλέπει τον χρόνο να κυλάει σε βάρος της, με την κυβέρνηση να γνωρίζει ότι η στήριξη της ΔΕΗ πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα, χωρίς ωστόσο ακόμη να έχει καταλήξει στην λύση, προφανώς επειδή τα κεφάλαια που απαιτούνται είναι πολλά.
Χρειάζεται, όπως λένε όσοι γνωρίζουν σε βάθος το θέμα, άμεσα να δημιουργηθεί ένα ειδικό Ταμείο Εγγυοδοσίας μόνο για την αγορά ρεύματος. Αυτό να προικοδοτηθεί σε πρώτη φάση με κεφάλαια τουλάχιστον 1 δισ ευρώ - κάποιοι θεωρούν ότι και αυτά είναι λίγα - τα οποία θα μοιραστούν στους παρόχους ανάλογα με τα μερίδια τους. Εφόσον τα πράγματα εξελιχθούν έτσι, η ΔΕΗ, καθώς ελέγχει το 70%, θα εισπράξει περί τα 700 εκατ ευρώ, τα οποία θα χρησιμοποιήσει ως κρατική εγγύηση απέναντι στις τράπεζες, προκειμένου να πάρει ισόποσης αξίας κεφάλαια κίνησης με χαμηλό επιτόκιο. Δηλαδή φθηνή ρευστότητα που θα αντικαταστήσει το όποιο ταμειακό της κενό, για το οποίο φοβάται ότι όσο θα περνούν οι εβδομάδες και οι μήνες, ολοένα και θα μεγαλώνει.
Το ταμειακό κενό που θα έκλεινε
Διαφορετικά, αν το περίφημο Ταμείο Εγγυοδοσίας αποδειχθεί χαμηλότερο των περιστάσεων, οι εφιάλτες θα επιστρέψουν. Και εκεί που πριν ξεσπάσει το τσουνάμι της πανδημίας, η επιχείρηση υπολόγιζε ότι ως το τέλος του 2020 θα έχει καλύψει το ταμειακό κενό, ύψους 900 εκατ ευρώ, που της κληροδότησαν τα λάθη και οι αστοχίες του παρελθόντος, θα το δει αντί να μειώνεται, να αυξάνεται. Στο απευκταίο αυτό σενάριο, τα καμπανάκια από τους ορκωτούς ελεγκτές θα επανέλθουν, μαζί τους και οι επιφυλάξεις για τη βιωσιμότητα της επιχείρησης, γεγονός που θα δημιουργούσε ανεπανόρθωτη βλάβη στην μετοχή της, την χρηματοοικονομική της εικόνα και άρα στους όρους δανειοδότησής της.
Ουδείς θέλει να σκέφτεται τέτοιες εικόνες, γι' αυτό και οι διαβουλεύσεις στην κυβέρνηση είναι καθημερινές, προκειμένου να βρεθεί η λύση, για την οποία ωστόσο δεν υπάρχει μεγάλο περιθώριο χρόνου.
Αν αυτή δεν δοθεί άμεσα, δηλαδή εντός Απριλίου, τότε είναι πιθανό να ξεκινήσει στην ενεργειακή αγορά ένα ντόμινο «δεν πληρώνω»: Ένα ολοένα και αυξανόμενο τμήμα καταναλωτών θα αφήνει τις προθεσμίες των λογαριασμών να περνούν χωρίς να πληρώνει, οι εισπράξεις της ΔΕΗ θα μειώνονται, εκείνη δεν θα πληρώνει εγκαίρως τους διαχειριστές (ΔΕΔΔΗΕ, ΑΔΜΗΕ), οι οποίοι με τη σειρά τους θα αδυνατούν να πληρώσουν παραγωγούς συμβατικών μονάδων και ΑΠΕ και ο φαύλος κύκλος θα μεγαλώνει.
Το άμεσο προς το παρόν πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει η αγορά από κοινού με τα υπουργεία Περιβάλλοντος & Ενέργειας και Οικονομικών αφορά την πληρωμή των λογαριασμών ρεύματος από τις άνω των 200.000 επιχειρήσεων που έπαυσαν να λειτουργούν και τους περίπου 600.000 εργαζόμενους που αυτές απασχολούν. Κοντά τους και πολλές επιπλέον χιλιάδες επιχειρήσεων και εργαζομένων που έχουν επηρεαστεί από τα περιοριστικά μέτρα κατά της εξάπλωσης του κορονοϊού.
Το έμμεσο πρόβλημα που ανησυχεί πολύ την ΔΕΗ είναι να ξεφυτρώσει, κοντά στους υφιστάμενους κακοπληρωτές, μια νέα γενιά οφειλετών που σκόπιμα θα αρχίσουν να αθετούν τις υποχρεώσεις τους, επικαλούμενοι προσχηματικά την ζημιά που υπέστησαν λόγω κορονοϊού. Ένας εφιάλτης αναβίωσης όλων εκείνων των πρακτικών του πολύ πρόσφατου παρελθόντος, εξαιτίας των οποίων τα ληξιπρόθεσμα προς την ΔΕΗ χρέη, ανέρχονται σήμερα σε 2,4 δισ ευρώ, είναι το τελευταίο που χρειάζεται η επιχείρηση. Κάθε εβδομάδα που περνά από εδώ και πέρα θα είναι εξαιρετικά κρίσιμη για την ΔΕΗ.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
