Από μια περιοχή που μέχρι πρόσφατα δεν προτιμούσαν πολλοί Αθηναίοι, ο Πειραιάς έχει μετατραπεί τώρα σε πόλο έλξης για νέα μουσεία και γκαλερί, εν μέσω μεγάλης αύξησης και των εστιατορίων και των μπαρ, που προσφέρουν κάτι καινούριο, ενδιαφέρον και πολλές φορές μοναδικό.
Οι νέες συγκοινωνιακές διασυνδέσεις έχουν κάνει τη βόλτα στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας 20 λεπτά υπόθεση από το κέντρο της Αθήνας, τη στιγμή που τα χαμηλά ενοίκια και η αφθονία χώρων προσφέρουν νέες λύσεις τόσο σε καλλιτέχνες, όσο και σε επιχειρηματίες.
Ο Πειραιάς έχει καταφέρει να αποκτήσει δική του ταυτότητα ως προορισμός διασκέδασης και τέχνης. Με πλούσια ιστορία και τον αέρα του ταξιδιού και της περιπέτειας, ο Πειραιάς αναδεικνύει τον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα, κερδίζοντας το κοινό της Αθήνας που αναζητά κάτι φρέσκο και πρωτοποριακό.
Στον Άγιο Διονύσιο, ανάμεσα στις αποθήκες και τα παλιά λαμαρινάδικα, λειτουργούν εντυπωσιακές γκαλερί, όπως η «Carwan Gallery» που δημιουργήθηκε από τους αρχιτέκτονες Nicolas Bellavance-Lecompte και Quentin Moyse, και ο χώρος τέχνης «The Intermission», όπου προσεκτικά επιλεγμένοι καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο συμμετέχουν με έργα τους σε θεματικές παρουσιάσεις. Το «The Intermission» ίδρυσε η Άρτεμις Μπαλτογιάννη το 2019.
Στην ίδια γειτονιά υπάρχει, επίσης, ο πολυχώρος Pirée, μια γκαλερί που ενώνεται μ' ένα café-bar, ενώ ένας άλλος χώρος που συνδυάζει θέατρο, stand up comedy και συναυλίες με πλούσιο πρόγραμμα είναι η Αυλαία στο Πασαλιμάνι. Στην Τρούμπα, στην Πειραϊκή και στο Πασαλιμάνι υπάρχουν μια πληθώρα από εστιατόρια και μπαρ για όλα τα γούστα, όπως και στο Μικρολίμανο και το κέντρο του Πειραιά. Όμως, όπως κάθε περιοχή που σέβεται τον εαυτό της, έτσι και ο Πειραιάς, στοιχεύει στην ανάδειξη του πολιτισμού και την ιστορία του.
Μουσείο Εναλίων Αρχαιοτήτων
Είναι το επόμενο μεγάλο έργο πολιτισμού της περιοχής που υπόσχεται να εντυπωσιάσει. Το Μουσείο Εναλίων Αρχαιοτήτων, ένα όραμα χρόνων για την παρουσίαση του πλούσιου αρχαιολογικού υλικού που έχει βρεθεί στις ελληνικές θάλασσες, βρίσκεται ένα βήμα πιο κοντά στην υλοποίηση.
Μετά την ολοκλήρωση της προμελέτης, την οποία χρηματοδότησε το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη προκειμένου να ευοδωθεί ο σκοπός της δημιουργίας του Μουσείου, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) αλλά και το Συμβούλιο Μουσείων γνωμοδότησαν θετικά επί των αρχιτεκτονικών, στατικών και ηλεκρομηχανολογικών προμελετών, της μουσειογραφικής προμελέτης και της τροποποίησης του κτηριολογικού προγράμματος του νέου μουσείου.
Με αυτόν τον τρόπο ξεκινά η μετατροπή του βιομηχανικού κτηρίου του Σιλό – στον χώρο του ΟΛΠ, στην Ηετιώνεια Ακτή του Πειραιά – σε ένα πρωτοποριακό Μουσείο Εναλίων Αρχαιοτήτων, το οποίο θα αναδεικνύει τους θησαυρούς των ελληνικών θαλασσών, αποτελώντας εμβληματικό πολιτιστικό τοπόσημο για το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας.
Οι εγκαταστάσεις του μουσείου θα ξεπερνούν τα 13.000 τ.μ., τα οποία θα κατανεμηθούν σε εκθεσιακούς χώρους για μόνιμες και περιοδικές εκθέσεις, σε χώρους για εκπαιδευτικά προγράμματα και επιστημονικές δράσεις (αμφιθέατρο, βιβλιοθήκη, πολυμέσα), εργαστήρια συντήρησης, χώρους παροχής υπηρεσιών προς τους επισκέπτες (υποδοχή, βεστιάριο, πωλητήριο, αναψυκτήριο, εστιατόριο, ιατρείο) και γραφεία διοίκησης.
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Το ιστορικό Δημοτικό Θέατρο είναι το επίκεντρο της σύγχρονης πολιτιστικής δραστηριότητας της πόλης, που ενισχύθηκε με την κατασκευή του νέου ομώνυμου σταθμό του Μετρό. Σχεδιάστηκε από τον Ιωάννη Λαζαρίμο με πρότυπο το Θέατρο Odeon στο Παρίσι. Αυτό το βασιλικό θέατρο έκανε εντυπωσιακά εγκαίνια το 1895 και αποτελεί εξέχον δείγμα ελληνικού θεάτρου του 19ου αιώνα.
Τα νέα του σύγχρονα βήματα ξεκίνησαν το 2013, όταν το εντυπωσιακό, επιβλητικό κτίριο μετά από δέκα χρόνια «σιωπής», λόγω μιας πλήρους αλλά και εντελώς απαραίτητης ανακαίνισης, άνοιξε τις πύλες του στο κοινό κι ανέβασε αυλαία.
Η σκηνή του θεάτρου θεωρείται ένα από τα ελάχιστα σωζόμενα δείγματα της εποχής μπαρόκ στην Ευρώπη, διαθέτει προσκήνιο και χώρο ορχήστρας ενώ η πλατεία, τα θεωρεία και οι εξώστες εξελίσσονταν σε τέσσερα επίπεδα. Την αίθουσα φώτιζε τεράστιος πολυέλαιος που λειτουργούσε με γκάζι.
Το Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος
Ιδρύθηκε το 1949 και βρίσκεται στην Ακτή Θεμιστοκλέους, στη Μαρίνα Ζέας. Αποτελεί τον θεσμικό θεματοφύλακα της Ναυτικής ιστορίας της χώρας, τέχνης, κληρονομιάς και παράδοσης.
Στις 10 μεγάλες αίθουσες του μουσείου παρουσιάζεται με ανάγλυφο τρόπο η ναυτική πορεία του έθνους ανά τους αιώνες μέσα από τα 2.500 εκθέματα. Στο Ναυτικό Μουσείο λειτουργεί, επίσης, και η μοναδική ναυτική βιβλιοθήκη της Ελλάδος με περισσότερους από 13.000 τόμους βιβλίων και περιοδικών και μια σημαντική φωτογραφική συλλογή.
Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά
Η Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά είναι ένα μουσείο τέχνης στο κέντρο της πόλης του Πειραιά, στην Οδό Φίλωνος 29. Ιδρύθηκε το 1957 και αρχικά λειτουργούσε στο κτίριο του Δημοτικού Θεάτρου, μέχρι το 1985, οπότε και ανεξαρτητοποιήθηκε. Στη Δημοτική Πινακοθήκη υπάρχει η συλλογή 80 γλυπτών του Γεωργίου Καστριώτη, συλλογή 156 έργων του Σταμάτη Λαζάρου, σημαντικά έργα των Βυζαντίου, Γεραλή, Κοκότση, Μαλέα, Βολανάκη, Λύτρα, κ.α. καθώς και πλούσιο υλικό του Μάνου Κατράκη.
Συχνά πραγματοποιούνται διάφορες εκθέσεις, όπως η έκθεση που έγινε με την ευκαιρία των 30 χρόνων από το θάνατο του Ζακ Μπρελ τον Σεπτέμβρη του 2008, αλλά και η έκθεση ζωγραφικής Κουβανών καλλιτεχνών από τη συλλογή του Εθνικού Μουσείου Καλών Τεχνών της Αβάνας. Η Δημοτική Πινακοθήκη στεγάζεται στο κτήριο του αναπαλαιωμένου Παλαιού Ταχυδρομείου Πειραιά.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
